11 พฤศจิกายน 2551 22:06 น.
ครูพิม
ขอตั้งจิตอธิษฐานผ่านสายน้ำ
ที่ชุ่มฉ่ำชื่นเย็นเป็นสักขี
ลำนำถ้อยร้อยเรียงเพียงวจี
เป็นวลีฝากกระทง...จงรับไป
ขอพระแม่คงคามารับทราบ
ลูกขอกราบขอขมาคงคาใส
ที่เคยอาบดื่มกินหมิ่นน้ำใจ
ขอแม่ได้เมตตาอย่าถือความ
พระคุณแม่คงคาชลากว้าง
คือผู้ล้างจิตใจที่ไหวหวาม
จากสิ่งหมองครองหม่นจนงดงาม
ชนทุกนามรู้สำนึกร่วมตรึกตรอง
ขอพระแม่คงคามาปกป้อง
ลูกทั้งผองพ้นทุกข์สุขสนอง
มีชีวิตดีงามตามครรลอง
จิตงามผ่องหมองไหม้อย่าได้เจอ
วอนพระแม่คงคามาโปรดด้วย
โปรดอำนวยตามจิตคิดเสนอ
ให้รักที่ลูกทั้งสองปองบำเรอ
อย่าให้เก้อเพ้อพร่ำเพียงลำพัง
เกิดชาติใดให้พบประสบรัก
ผูกสมัครรักใคร่ให้สมหวัง
จะถือสัตย์สัญญาแม่มาฟัง
เราสองตั้งอธิษฐานผ่านคงคา
ขอตั้งจิตอธิษฐานผ่านสายน้ำ
ด้วยถ้อยคำจากใจไม่มุสา
จะรักมั่นตลอดไปให้สัญญา
ขอพบพา...ทุกชาติ....อย่าคลาดกัน.....
10 พฤศจิกายน 2551 12:09 น.
ครูพิม
เพลงกล่อมทุ่งรุ่งเช้าเว้ากันม่วน
ตะโกนชวนลงทุ่งมุ่งเกี่ยวข้าว
มือกำเคียวเกี่ยวรวงพวงเม็ดพราว
หนุ่มหยอกสาว...ยิ้มร่า..ครากรำงาน
ทุ่งรวงทองของไทยไม่ร้างรัก
เราพร้อมพักตร์รักบรรเลงเพลงขับขาน
มาร่วมแรงเก็บรวงพวงตระการ
เราเบิกบานสุขยิ่ง..ทั้งหญิงชาย
คิดถึงเพื่อนคนไกลไม่เยือนถิ่น
ลืมผ้าซิ่นลืมทุ่งนาพาใจหาย
ลืมพ่อแม่แก่เฒ่าลืมตายาย
ลืมวัวควายเคยขี่หลัง...นั่งฟังเพลง
ไปหลงแสงศิวิไลในบางกอก
ทิ้งบ้านนอกให้เหงาเฝ้าข่มเหง
ลืมหมากฮุ่งตำปูดองของเจ้าเอง
ลืมกางเกงตัวเก่าน่าเศร้าใจ
ลืมแล้วหนอปลาร้าบองของเจ้ามัก
ลืมดองผักฝีมือป้าและน้าไข
ลืมท่าน้ำเคยเล่นแต่เยาว์วัย
ลืมบ้านไพร....ลืมสิ้น...กลิ่นผักแขยง
เห็นแม่เฒ่าเฝ้ารอท้อหลายแล้ว
ตาส่อแววนั่งเหม่อมองคลองน้ำแห้ง
เพิ่นแก่เฒ่าหัวใจคล้ายสิ้นแรง
ฟ้าบ่แจ้ง..เหมือนยายเหงา....เฝ้ารอคอย
ฝากเพลงจากท้องนาส่งมาถึง
สาวคนหนึ่งชื่อลำยอง..เพื่อนของข้อย
ให้คืนกลับบ้านนาป่าดงดอย
ตะวันคล้อย...ผู้เฒ่าล้า...มาดูใจ
แม้นผ่านพ้นเดือนนี้มิเห็นหน้า
โปรดเมตตามาดูแล...แหน่ได้ไหม
ก่อนจะหมดโอกาสพลาดพลั้งไป
ลมหายใจ....ของคนคอย..น้อยเต็มที..
7 พฤศจิกายน 2551 20:18 น.
ครูพิม
เจ้าเหนื่อยไหมดวงดาวที่ราวฟ้า
ค่ำคืนมาทำงานสานหน้าที่
พอรุ่งสางจางหายในทันที
ค่ำคืนนี้..เราพบกัน..เช่นวันวาน
เจ้าท้อไหมดาวจ๋า..ครางานหนัก
ส่งเสียงทักถามไถ่ได้ขับขาน
จะบรรเลงเพลงรักควักดวงมาน
วางใส่พานมอบไว้...ได้ดูแล
เจ้ายิ้มหน่อยดาวจ๋าอย่าร้องไห้
ถึงคราไกลหลุดร่วงห่างดวงแข
ยามจากกันเหน็บหนาวร้าวดวงแด
ส่งกระแส..จากใจฉัน...นั้นไปเยือน
เจ้าเจ็บไหมดาวจ๋าคราลมพัด
กระหน่ำซัด...บาดซ้ำ ย้ำรอยเฉือน
คราหม่นหมองร้องไห้ได้ใครเตือน
หรือดวงเดือน..เคียงใกล้...ไม่ร้างลา
เจ้าเหงาไหมดาวจ๋าคราไร้เพื่อน
ยามที่เดือนหนีหายไม่เห็นหน้า
คราที่ดาวเวิ้งว้างกลางนภา
รินน้ำตาหรือไม่...ช่วยไขที
ค่ำคืนนี้ดาวจ๋าอย่าเศร้าสร้อย
ฉันจะคอยเคียงใกล้มิหน่ายหนี
จะกางแขนแทนผ้าห่มพรมราตรี
ค่ำคืนที่..ร้างเดือน...ฉันเยือนแทน..
3 พฤศจิกายน 2551 13:51 น.
ครูพิม
แม้นรักนี้ห่างไกลใจมิห่าง
อยู่เคียงข้างทางใจมีไฟฝัน
อุปสรรครักล้าจะฝ่าฟัน
ก้าวพร้อมกันสรรค์สร้างอย่างอดทน
เหนื่อยและล้าคราใดให้หยุดพัก
ที่ว่าหนักจักคลายหายสับสน
ดื่มด่ำกับคำหวงห่วงกมล
มาฝึกฝน..ค้นหา..ค่าแห่งใจ
แม้นใครท้อ..ลาร้างกับทางฝัน
จะช่วยกันดูแลร่วมแก้ไข
จะฉุดดึงจนกล้าร่วมฝ่าไป
อย่าเหลวไหล...อ่อนแอ..แพ้ภาพลวง
กว่าจะมาพบกันในวันนี้
กว่าจะหลอมรวมฤดีที่แสนหวง
กว่าจะเห็นคุณค่าสุดาดวง
น้ำตาร่วงกี่หยด...รดกี่ครา..
ควรถนอมออมรักภักดีไว้
รินห่วงใยส่งถึงซึ้งห่วงหา
ยังยึดมั่นสัตย์ซื่อถือสัจจา
และศรัทธา...ยังสดใส...ไม่เสื่อมคลาย
แม้นรักนี้...ห่างไกล...ยังใฝ่ฝัน
เราพบกัน...ทุกครา..อาทิตย์ฉาย
แรงแห่งรัก...เฉิดฉันท์..เกินบรรยาย
จวบชีพวาย...รักเพียงพี่...นี้ผู้เดียว...
31 ตุลาคม 2551 13:50 น.
ครูพิม
๑. โอ้ละหนอ..หนาวลมจะห่มใจไผ
อ้ายคนไกล...บ่คืนมา..น้ำตาน้องหลั่ง
อ้ายลืมสัญญา...หายหน้า..หรือว่าชิงชัง
คนอยู่หลัง..ครวญหา..น้ำตานอง
๒. แว่วเพลงพิณ..ตะลิดติ๊ดโต่ง...ริมโขงไหล
ดอกอ้อไหว..ลมพลิ้ว..ปลิวเป็นฟ่อง
ละอองนวลสีขาวพราวน่ามอง
แต่ใจน้องหมองหม่น..ปนน้ำตา
๓. ออกพรรษาปีกลายอ้ายลาจาก
ให้รับปากว่าจะรอจึงพ้อหา
ตัดผมรอท่าอ้ายย้ายคืนมา
กลับเหว่ว้า....ไปลับ..บ่กลับคืน
๔. งานแข่งเรือผ่านไปไร้ข่าวอ้าย
แสนเสียดายความหวังดั่งรอยคลื่น
ลบเลือนหายกลายขมล้มทั้งยืน
อ้ายเป็นอื่นหรืออย่างไร..ไม่หวนมา
๕. ลอยกระทงปีนี้อยากมีอ้าย
คู่เคียงกายกับสาวอีกคราวหนา
อย่าให้ท้อทุกข์จินต์กินน้ำตา
เหนื่อยอุรา...แล้วอ้าย..อย่าใจดำ
๖. ดอกอ้อขาว..ร้าวโรยละโหยอ่อน
ดอกอ้ออ้อน...วอนเว้าทุกเช้าค่ำ
สาวเชียงคาน..ชื่อดอกอ้อ...รอคืนคำ
สาวดอกอ้อ..ขอกล่าวย้ำ..ก่อนอำลา
๗. แม้นอ้ายมี..คนใหม่..วานให้บอก
อ้ายอย่าหลอก..ข้อยเก้อ...เพ้อผวา
แม้นลืมเลือน..กลับคำ..ลืมสัญญา...
ขออ้ายมา...ถอนสาบาน.ณ..ลานใจ....
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1902
