9 ธันวาคม 2551 21:34 น.
ครูพิม
หนทางยาวไกลใจค้นหา
ศรัทธาค่าตนค้นเห็นไหม
ผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านร้าวใจ
เป็นไปตามเหตุสังเกตดู
สมหวังยังยิ้มอิ่มใจนัก
สมรักสุขใจไม่อดสู
สมใจในหวังยังชื่นชู
สมรู้อาจผิดคิดแยบยล
ผิดหวังพลั้งบ้างบนทางฝัน
ผิดนั้นแก้ไขไม่สับสน
ผิดแล้วอย่าดื้อยึดถือตน
ผิดค้นข้อผิดคิดทบทวน
ท้อแท้แพ้บ้างในบางครั้ง
ท้อรั้งทางใจอย่าไห้หวน
ท้อได้อย่าถอยร้อยกระบวน
ท้อชวนใจสู้อย่าดูดาย
สุขมากอย่าเพลินจนเลิ่นเล่อ
สุขเอ่อท่วมท้นทุกข์หม่นหาย
สุขเกินเดินผิดคิดจนตาย
สุขหายหากเพลินจนเกินตัว
ทบทวนทุกข์สุขที่คลุกเคล้า
ทบทวนบทเศร้าเรายิ้มหัว
ทบทวนสิ่งใดใจหมองมัว
ทบทวนให้ทั่ว...อย่ามัวเพลิน
ปีใหม่ใกล้ถึงจึงควรเริ่ม
ปีเดิมผ่านไปใดขาดเขิน
ปีเก่าร้าวล้าให้กล้าเดิน
ขอเชิญ..เพื่อนเรา...ร่วมก้าวไป..
8 ธันวาคม 2551 12:02 น.
ครูพิม
เพราะใจ ยังรัก ประจักษ์มั่น
คืนวัน รอคอย เก็บรอยฝัน
ถ้อยคำ จำจด ทุกบทบรรณ
สร้างสรรค์ ร้อยส่ง มิหลงลืม
ลมหมอก หยอกหญ้า เพลาเช้า
ลบเหงา หายหม่น คนเคยปลื้ม
รักเอย เคยให้ ใครหยิบยืม
ด่ำดื่ม ลืมแล้ว โอ้แก้วใจ
ห่างหาย ไกลลับ มิกลับหวน
ทบทวน กลับเห็น เป็นภาพไหว
ลางลาง จางแล้ว แววอาลัย
คนไกล ลบเลือน เหมือนวันวาน
อ้อมห่วง ลวงคำ ย้ำเตือนจิต
หมดสิทธิ์ เขาร้าง ไร้ทางสาน
เพียงถ้อย ร้อยเรียง เสียงกังวาน
เพียงผ่าน ..แล้วเลือน...เหมือนเช่นเคย
ครรลอง ของใจ ใครคนนั้น
แบ่งปัน หลายทาง ห่างอกเอ๋ย
หวังชิด หวังชม ลมรำเพย
ชื่นเชย เพียงคำ ถ้อยจำนรรจ์
ครรลอง ของใจ ใครคนนี้
ภักดี มันคง ตรงฝั่งฝัน
เส้นทาง ยาวไกล ใจผูกพัน
อีกหนึ่ง ใจนั้น...มั่นไหมเอย...
29 พฤศจิกายน 2551 20:30 น.
ครูพิม
ขอเป็นคน เคียงคู่ อยู่แนบข้าง
ยามอ้างว้าง ทุกข์ทน ใจหม่นหมอง
ขอเป็นคนคอยรับประคับประคอง
น้ำตานอง...จะคอบรับ..ซับน้ำตา
ขอเป็นคนสะสางร่วมทางฝัน
ขอแบ่งปันทุกข์ร้อนอ่อนผวา
ให้ฉันเป็นคนชิดใกล้เคียงสายตา
ร่วมฟันฝ่าผองภัยอย่าไกลกัน
อุปสรรคมากมีที่ทับถม
ท้อจนล้มขอให้ใช้มือฉัน
ฉุดให้ลุกปลุกฤดีปลอบชีวัน
รอตะวันมาเยือน..เป็นเพื่อนใจ
คราอ่อนแอแพ้พ่ายเหนื่อยหน่ายหนัก
ขอเป็นตักให้หนุนนอนคราอ่อนไหว
ขอโอบอ้อมล้อมจิตต้านพิษภัย
โลมฤทัยด้วยรักและภักดี
แม้นหนทางยาวไกลใจยังมั่น
มิหวาดหวั่นพรั่นใดหรือหน่ายหนี
ด้วยศรัทธายิ่งใหญ่ในรักพลี
รักยังมีมอบให้ไม่เปลี่ยนแปลง
คืนและวันวนเวียนเปลี่ยนวิถี
แต่ใจนี้ขอร้อยถ้อยแถลง
ถึงสายัณห์ตะวันรอนดูอ่อนแรง
แต่ใจแจ้ง...ส่องสว่าง....ร่วมทางใจ
26 พฤศจิกายน 2551 20:00 น.
ครูพิม
หอมละมุนอุ่นละไมเยื่อใยรัก
ที่ทอถักเส้นสายเยื่อใยหวาน
แต่ละเส้นแน่นเหนียวเป็นเกลียวงาน
สอดประสานงานแห่งใจ..ได้ถักทอ
แต่ละลายอ่อนหวานดวงมานหอม
ที่กรุ่นกรอมล้อมใจเตรียมใส่หอ
เติมสีสันลวดลายแต่งไว้รอ
วันเคลียคลอ ...เคียงข้าง บนทางใจ
แต้มแต่งสีแห่งใจให้สวยสม
ตามอารมณ์หวานหวังที่สดใส
สีฟ้าพราวงามตาคราห่วงใย
สีสดใหม่ชมพูงามอร่ามตา
แต้มสีแดงแจ้งว่ารักประจักษ์แล้ว
ขาวผ่องแผ้วบริสุทธ์ดุจเสน่หา
มอบหนึ่งเดียววาดหวังดั่งจันทรา
ห่วงดาราฟ้างามยามราตรี
เติมสีเขียวสดใสให้ชีวิต
สดชื่นนิดแต่มั่นคงตรงเส้นสี
วาดให้สวยแต้มให้เหมาะคงพอดี
เสริมชีวีด้วยสีสันพลันเบิกบาน
อยากแต้มแต่งสีใดให้ชีวิต
ตามแต่สิทธิ์คิดฝันหมั่นประสาน
วาดลายเส้นเติมสีที่ต้องการ
เพื่อพบพาน...ความพอดี..แห่งชีวิต..
26 พฤศจิกายน 2551 06:16 น.
ครูพิม
ยี่สบหกพฤศจิกาฟ้าบรรเจิด
คือวันเกิดคนสวยอำนวยผล
ขอพรพระเมตตาบันดาลดล
ให้แบมพ้นทุกข์ยากลำบากกาย
ให้โชคดีมีทรัพย์กองนับเนื่อง
ให้รุ่งเรืองก้าวหน้านะโฉมฉาย
ให้เจ้าสุขทุกข์พ้นทั้งใจกาย
ให้เจ้าพรายเพริศพริ้งนะหญิงแบม
ไร้โรคาใดใดมากรายกล้ำ
ให้ดื่มด่ำธรรมดลจนชื่นแช่ม
ให้เพื่อนพ้องปองรักสลักแซม
ให้น้องแจ่มโสภาสมค่าคน
วอนเทวาอารักปกปักษ์เกศ
พ้นอาเพทผองภัยในทุกหน
ให้ชื่อเสียงกึกก้องผองสกนธ์
เพื่อนทุกคนรักใคร่ห่วงใยดี
ปรารถนาสิ่งใดให้สมหวัง
มีพลังแกร่งกล้านะโฉมศรี
เกียรติกำจายคล้ายแสงแห่งรวี
ดวงฤดี...สุขสงบ...พบสุขเทอญ