8 สิงหาคม 2552 13:08 น.
ครูตุ๊
พระคุณแม่ยิ่งกว่าฟ้ามหาสมุทร
พระคุณแม่ไม่สิ้นสุดมหาศาล
พระคุณแม่มีให้ลูกดั่งสายธาร
พระคุณแม่ไม่มีกาลเวลา
แม่ห่วงลูกด้วยรักสลักจิต
ให้ชีวิตให้ไออุ่นเสน่หา
เฝ้าดูแลทะนุถนอมทุกเวลา
แม่รักษาคราเจ็บไข้ไม่หลับนอน
แม่เหนื่อยยากกายใจไม่เคยบ่น
เอาใจใส่ลูกทุกคนเพียรสั่งสอน
จะกินอยู่แม่หาให้ไม่อาทร
เรื่องของลูกมาก่อนเรื่องของตน
พระคุณแม่แทนอย่างไรก็ไม่หมด
พระคุณแม่ยากจะชดใช้ไถ่ถอน
พระคุณแม่ไม่สิ้นสุดมหาสาคร
ลูกขอพรเพื่อบูชามารดาเอย
7 สิงหาคม 2552 10:02 น.
ครูตุ๊
น้ำพระทัยยิ่งฟ้า สมุทร์สินธุ์
ครองคู่บรมภูมินทร์ ร่มเกล้า
จริยวัตรด้วยถวิล ทรงห่วง ราษฎร์นา
บรมนาถพระนางเจ้า แม่ท้าวเมืองสยาม
ทุกเขตคามแว่นแคว้น เสด็จเยือน
ประพาสด้วยเสมือน ถิ่นบ้าน
ทรงประทับแรมเดือน เสริมส่ง งานเฮย
อาชีพหลายแตกก้าน หลากล้วนหัตถกรรม
งานศิลป์ล้ำเลิศล้วน สรรค์สร้าง มานา
แกะสลักปักผ้าบ้าง เป่าแก้ว
ศิลปาชีพจัดจ้าง ศูนย์หัตถ- กรรมแล
ล้วนผลิตงานเพริดแพร้ว ช่วยเกื้อการค้า
น้ำป่าดินรักษ์ไว้ ทรงสอน สั่งนา
ฝนชุ่มบ่แล้งร้อน มากไม้
ป่าล้วนสัตว์ชิงจร อนุรักษ์ ด้วยเฮย
พรรณพืชปกดินไว้ ชุ่มชื้นทำกิน
พสกยลยินเทิดเกล้า ล้นฤดี
ขอแม่ทรงเปรมปรีดิ์ เกษมล้น
ทรงเคียงคู่นฤบดี นับหมื่น ปีนา
พรทั่วหล้าปฐวีพ้น สู่ท้าวมารดร
27 กรกฎาคม 2552 18:19 น.
ครูตุ๊
ฉันมีอามากมายให้รู้จัก
หลายหลากนักพบประจำสม่ำเสมอ
ขอถามเป็นบทกลอนลองภูมิเธอ
ให้เสนอตอบมาคือ อา(อะ).....ไร
อาแรกเป็นปูชนียบุคคล
คอยพร่ำบ่นพร่ำสอนแต่หนไหน
มีเมตตาต่อศิษย์ทุกคนไป
อา.....อะไร ใครรู้ช่วยตอบมา
อาสองนี้ร่างกายจักต้องการ
เพื่อใช้เป็นพลังงานจึงเรียกหา
ให้มีแรงแข็งขันตลอดเวลา
รู้ไหมว่า อา(อะ).....ไร ใครบอกที
อาที่สามถือว่าน่ารังเกียจ
ไม่น่าเฉียดต้องเลี่ยงหลบหลีกหนี
เป็นอาที่สกปรกใช่ของดี
อาคำนี้คือ อา(อะ).....ไร ให้บอกมา
อาที่สี่อยู่ในใจหลายหลาก
มีอยู่มาแล้วแต่ใจใคร่จะหา
มีรักเกลียดโลโภอีกโกรธา
หมือนคนบ้า อา.....อะไร ใคร่รู้จัง
อาห้านี้ไม่ดีหากรู้จัก
เป็นพวกรักสินบนคนโง่งั่ง
เห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวชั่วน่าชัง
ช่างน่ารังเกียจหนักหนา อา.....อะไร
อาหกนี้เป็นสิ่งที่รัฐเก็บเงิน
เพื่อสร้างชาติให้เจริญและยิ่งใหญ่
เป็นภาษีแบบหนึ่งของคนไทย
รัฐเอาไว้พัฒนา อา(อะ).....ไรกัน
อาที่เจ็ดตอนเด็กต้องท่องจำ
โบราณทำคำสอนกลอนสร้างสรรค์
จนบัดนี้คำสอนยังสำคัญ
สิ่งนี้นั้น อา(อะ).....ไร ใช้ท่องจำ
อาที่แปดคือวัยใช่แล้วนั่น
ปีเดือนวันผันผ่านนานฉนำ
พอแก่เฒ่าเข้าก็คงหลงลืมจำ
คอยแต่พร่ำอยากได้ อา(อะ).....ไร คืน
อาที่เก้าเป็นสิ่งประหัตประหาร
ใช่พล่าผลาญฆ่าฟันกันสุดฝืน
เป็นทั้งมีดทั้งดาบและทั้งปืน
โลกขมขื่น อา(อะ).....ไร ใช้มากมาย
อาที่สิบเป็นความพยาบาท
ได้โอกาสแก้แค้นจึงจักหาย
พาให้หัวใจคนทุรนทุราย
ส่งผลร้ายหนักหนา อา.....(อะ)ไร
อาสิบเอ็ดเป็นเวทย์มนต์คาถา
สอนกันมาแต่โบราณกาลสมัย
เรื่องแฮรี่พอตเตอร์ก็มีใช้
ใครรู้ให้บอกมา อา.....(อะ)ไร ดี
อาสิบสองเป็นกิริยาทำเกะกะ
ชอบรานระเกเรไปทุกที่
ผลาญยทรัพย์สินทำลายร้ายเหลือดี
อา.....(อะ)ไร นี้ตอบได้ให้รางวัล
อาสิบสามเกิดจากความห่วงหา
คราวจากลาพาให้ใจไหวหวั่น
ด้วยคิดถึงห่วงใยกันและกัน
อานี้นั้น อา.....(อะ)ไร ให้บอกที
อาสิบสี่เป็นผู้คอยคุ้มครอง
และปกป้องดูแลไปทุกที่
เป็นองครักษ์คุ้มกันภัยให้ชีวี
อาคำนี้ อา.....(อะ)ไร ให้ตอบมา
อาสิบห้าเป็นอาที่ลงโทษ
ถ้าอาโกรธโทษหนักถึงยิหวา
โทษไม่หนักอาจจองจำเข้าขื่อคา
ตามโทษานุโทษหรือคือ อา.....(อะ)ไร
อาสิบหกเป็นอาผู้เอื้อเฟื้อ
มีจิตใจแผ่เผื่อเป็นผู้ให้
เป็นคนดีมีเมตตารวยน้ำใจ
อา.....อะไรเป็นมิตรจิตการุณ
อาสิบเจ็ดเป็นการเก็บกักไว้
เพื่อพิสูจน์ก่อนให้ไม่หันหุน
ถ้าแน่ชัดว่าเป็นทรัพย์ของคุณ
ไม่กักตุนรับคืนไป อา.....(อะ)ไร ฤา
อาสิบแปดเป็นเหตุวิปริต
เกิดอย่างผิดธรรมดาคนเขาถือ
บ่งบอกเหตุลางร้ายคนร่ำลือ
คำนี้คือ อา(อะ).....ไรช่วยบอกที
อาสิบเก้าเป็นการหาเลี้ยงชีวิต
ต้องอุทิศทั้งสมองสองมือนี่
เพื่อทำมาหากินเลี้ยงชีวี
อา(อะ).....ไร นี้ต้องทำไปจึงได้เงิน
อายี่สิบคือความตายหนีไม่พ้น
ทั่วทุกคนอยู่ใกล้ไม่ห่างเหิน
จะชั่วดีอย่างไรไม่อาจเมิน
ทุกคนเดินเข้าหาอา(อะ).....ไร นี้
อายี่สิยเอ็ดเป็นสัตว์ฝีเท้าไว
ทั้งตัวใหญ่แข็งแรงเลี้ยงไว้ขี่
ผสมลาลูกเป็นล่อก็แปลกดี
อา(อะ).....ไร นี้ใครตอบได้ให้ตอบมา
อายี่สิบสองนั้นหรือเป็นชื่อทิศ
ทั้งคุณครูและศิษย์เคยศึกษา
อยู่ระหว่างทักษิณกับบูรพา
ให้บอกมาอา(อะ).....ไร บอกได้เลย
อายี่สิบสามเป็นอาบอกสภาพ
เพื่อให้ทราบกิริยาท่าเปิดเผย
แสดงออกให้รู้อยู่เช่นเคย
อา(อะ).....ไรเอ่ยแพทย์มักถามความเป็นไป
อายี่สิบสี่เป็นแขกผู้มาเยือน
ไม่ว่าเพื่อนหรือญาติจากเมืองไหน
เป็นคำเรียกศัพท์สูงนิยมใช้
อา.....อะไรใช้เรียกผู้ที่มา
อายี่สิบห้ามักเป็นสิ่งลี้ลับ
สืบมากับคัมภีร์พระเวทมหา
พรหมบันดาลให้เห็นสิ่งเป็นมา
อา(อะ).....ไร หนาช่างน่ากลัวเสียจริงจริง
อายี่สิบหกเป็นผู้น้อยวาสนา
อับโชคพาตกต่ำลำบากยิ่ง
ชีวิตไม่สดใสไร้หลักอิง
ไร้ที่พิงพึ่งพาอา(อะ).....ไร กัน
อายี่สิบเจ็ดเป็นอาที่ป่วยไข้
อาการสงฆ์ที่ไม่สบายนั่น
เป็นคำราชาศัพท์ตามชนชั้น
ใครคิดทันอา(อะ).....ไรให้ตอบที
อายี่สิบแปดเป็นแสงส่องสว่าง
รัศมีแจ่มกระจ่างอร่ามศรี
เป็นแสงงามเรืองรองผ่องระวี
ให้รัชนีเฉาไปอา(อะ).....ไร เอย
อายี่สิบเก้าหมายถึงอยู่พักพิง
ภายใต้สิ่งมีชายคาสุขจริงเหวย
ได้พักผ่อนกายใจอย่างเสบย
อา(อะ).....ไรเอ่ยขอให้มีสักที่เดียว
อาสามสิบรับทำอย่างเต็มใจ
อุทิศตัวทำให้อย่างเด็ดเดี่ยว
ช่วยทำงานไปทั่วตัวเป็นเกลียว
ไม่เปล่าเปลี่ยวอา(อะ).....ไรช่วยการงาน
ขอพักทายคำปัญหาอา(อะ).....ไรเอ่ย
ขออย่าเคืองขัดเลยจะรีบสาน
มาให้เล่นทุกเดือนคงไม่นาน
หากบ่อยเกินจะรำคาญน่าเบื่อไป (จ้ะ)
**ลองทายเล่นกันก่อนนะจ๊ะ๊
จะเฉลยตามมาจ้ะ
เดี๋ยวจะว่าเฉลยเร็วไม่สนุกอีก**
เฉลย
๑.อาจารย์ ๒.อาหาร ๓.อาจม
๔.อารมณ์ ๕.อามิส ๖.อากร
๗.อาขยาน ๘.อายุ ๙.อาวุธ
๑๐.อาฆาต
๑๑.อาคม ๑๒.อาละวาด ๑๓.อาลัย
๑๔.อารักขา ๑๕.อาญา ๑๖.อาทร
๑๗.อายัด ๑๘.อาเพศ ๑๙.อาชีพ
๒๐.อาสัญ
๒๑.อาชา ๒๒.อาคเนย์ ๒๓.อาการ
๒๔.อาคันตุกะ ๒๕.อาถรรพ์ ๒๖.อาภัพ
๒๗.อาพาธ ๒๘.อาภา ๙.อาศัย
๓๐.อาสา
30 มิถุนายน 2552 15:51 น.
ครูตุ๊
กลอนในบทเหล่านี้มีความหมาย
อยากให้ทายกันเล่นก่อนเฉลย
เป็นคำพูดโบราณกล่าวเปรียบเปรย
เป็นพังเพยน่าคิดภาษิตใด
พบศัตรูภัยพาลรีบหลีกหนี
หมายให้พ้นภัยที่มีมาใกล้
แต่เคราะห์กรรมซ้ำประสบพบอีกภัย
ทำอย่างไรก็ไม่พ้นอันตราย (....................๑...................)
ทำการใดได้ไม่ดีโทษผู้อื่น
ว่าเขาขืนขัดลำทำเสียหาย
โทษผู้คนรอบข้างอย่างวุ่นวาย
น่าละอายไม่โทษตนแม้หนเดียว (...................๒..............)
รีบฉกฉวยโอกาสที่มาถึง
เพราะคำนึงถึงประโยชน์อย่างแน่นเหนียว
รีบตักตวงทุกอย่างทุกทางเทียว
รีบเก็บเกี่ยวไว้ก่อนเป็นกำไร (.....................๓.................)
ลูกจะดีไม่ดีที่พ่อแม่
ควรจะแก้ด้วยรักใช่ผลักไส
ต้นแบบดีคือพ่อแม่ใช่อื่นไกล
ดั่งต้นไม้ออกผลของต้นมัน (.................๔....................)
ใจโลเลไม่แน่วแน่แปรเปลี่ยนง่าย
แก้ไม่หายนิสัยไม่คงมั่น
ไหวโอนเอนเปลี่ยนไปได้โดยพลัน
จิตไหวหวั่นไม่เป็นตัวของตัวเอง (...................๕...............)
ทำสิ่งใดเพียงเพื่อเอาตัวรอด
ทำสิ่งใดไม่ตลอดแบบรีบเร่ง
ทำหวังเพื่อตบตาไม่หวั่นเกรง
ทำอวดเก่งภายนอกหวังหลอกลวง (..................๖...........)
เอาใจร่วมฝักใฝ่ทั้งสองฝ่าย
ด้วยมาดหมายประโยชน์ที่แหนหวง
เอาตัวรอดก่อนใครได้ทั้งปวง
ฝ่ายใดช่วงชัยได้เข้าฝ่ายนั้น (.................๗......................)
ยามเป็นเด็กรักเรียนใฝ่ความรู้
นำไปสู่ความสบายเมื่อปลายขั้น
ถ้าเกียจคร้านรักสนุกทุกวานวัน
ต้องโศกศัลย์ทำงานหนักหากเติบโต (..............๘..............)
ท่าจองหองอวดดียามมีทรัพย์
ทำราวกับพระยาวางท่าโก้
หยิ่งผยองลำพองใจอวดคุยโว
อพิโธ่ลืมหลงทะนงตน (.......................๙..................)
เป็นผู้ลืมกำพืดของตนเอง
ชอบอวดเก่งเบ่งไปทุกแห่งหน
ลืมฐานะครั้งหลังที่เคยจน
เราเรียกคนหลงตัวที่มัวเมา (.............๑๐......................)
สิ่งใดตนทำผิดรู้แก่ใจ
ครั้นมีใครเอ่ยถึงจึงร้อนเร่า
ออกอาการพิรุธเองไม่ต้องเดา
เพราะทุกข์เผาให้ร้อนแรงแสดงตน (..............๑๑..............)
ทำสิ่งใดก็รู้อยู่แก่ใจ
กลับเฉไฉทำแกล้งแสร้งฉงน
ความจริงรู้อยู่เต็มใจในกระมล
นับเป็นคนหนีความจริงสิ่งไม่ดี (.................๑๒................)
ค่อยค่อยคิดค่อยค่อยทำจักสำเร็จ
รีบให้เสร็จเร็วเกินคาดพลาดผิดที่
รีบด่วนทำเร็วไปไม่เข้าที
โอกาสมีอาจพลาดพลั้งนั่งเสียใจ (.................๑๓..............)
อันกรรมใดใครทำรับกรรมนั้น
วันที่กรรมตามทันอยู่ใกล้ใกล้
กรรมที่ทำตามสนองอยู่เรื่อยไป
หมุนเวียนให้รับกรรมที่ทำมา (.................๑๔..................)
ทำหลอกลวงให้คนเขาหลงผิด
ให้เขาคิดเข้าใจไม่กังขา
หลอกลวงด้วยจงใจเจตนา
หลอกลวงตาให้เห็นเป็นสิ่งดี (.................๑๕..................)
เฉลยจ้ะ
๑. หนีเสือปะจระเข้ ๒. รำไม้ดีโทษปี่โทษกลอง ๓.น้ำขึ้นให้รีบตัก
๔. ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ๕ ไม้หลักปักเลน ๖. ผักชีโรยหน้า
๗. เหยียบเรือสองแคม ๘. รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา
๙. กิ้งก่าได้ทอง ๑๐. คนลืมตัววัวลืมตีน ๑๑. กินปูนร้อนท้อง
๑๒. กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง ๑๓. ช้าๆ ได้พร้าสองเล่มงาม
๑๔. กงเกวียนกำเกวียน ๑๕. ตบตา
26 มิถุนายน 2552 20:10 น.
ครูตุ๊
ยี่สิยเจ็ดมิถุนาฯ พารำลึก
ด้วยสำนึกถึงครูกลอนกวีศิลป์
กลอนกาพย์โคลงของท่านใครยลยิน
ฤดีจินตนาการลานอารมณ์
บทกลอนท่านหลายเรื่องใช้เรียนอ่าน
ใช้ขับขานเสภาช่างเหมาะสม
กลอนทุกเรื่องเป็นวรรณคดีที่ชื่นชม
เปี่ยมคำคมในบทกลอนใช้สอนใจ
พระอภัยมณีเรื่องเด่นเป็นตำรา
ยากจักหากลอนเรื่องใดมาเทียมได้
หลายนิราศครั้งท่านจากเดินทางไกล
รจนาให้อารมณ์กลมกลืนคำ
กวีศรีรัตนโกสินทร์สุนทรภู่
บรมครูกลอนไทยกาลฉนำ
ใครที่เป็นนักกลอนล้วนจดจำ
ร้อยเรียงคำบูชาครูกวีไทย
ยูเนสโก้ยกย่องท่านกวีเอก
ท่านสรรเสกคำกลอนผลงานให้
กลอนทุกคำช่างไพเราะล้วนกินใจ
เป็นหนึ่งในกวีโลกให้จดจำ
หน้าส่วนตัว
1637
