ฤา....โลกนี้ไร...คำว่า.......ยุติธรรม...................

ครูดอยไกลแสนไกล

อันว่าครู ปฏิบัติการ งานหลายหลาก 
ทั้งยุ่งยาก เยอะแยะ ตะแป๊ะไก๋ 
ก้มหน้าทำ ตามหน้าที่ ดีเหลือใจ 
ไม่สนใคร จะมอง หรือจะเมิน 

ไม่ประกาศ ตะโกน อวดผลงาน 
ไม่ไหว้วาน วอนให้ ใครสรรเสริญ 
ผู้บริหาร บ้างก็แหม แย่เหลือเกิน 
สนแต่เงิน พัสดุ ครุภัณฑ์ 

ส่วนงานสอน งานเรียน เรื่องเขียนอ่าน 
ท่านมองผ่าน ข้ามเลย เฉยซะนั่น 
ปัญหาเด็ก ให้ครูสู้ ช่างครูมัน 
แต่ละวัน บริหาร งานสบาย 

เด็กติดยา ชู้สาว หรือสอบตก 
ไม่หนักอก หนักใจ ไม่เสียหาย 
แต่เงินทอง ต้องรู้ ดูทุกราย 
กลัวเคราะห์ร้าย เก้าอี้พัง หงายหลังตึง 

อันคุณครู ทุกที่ ล้วนมีเกียรติ 
ใครจะเหยียด ก็ยังเด่น เป็นที่หนึ่ง 
ในใจศิษย์ ผู้ดำรง คงคำนึง 
ศิษย์ยังซึ้ง ครูสอน แต่ก่อนมา 

ผู้บริหาร ปลดแล้ว ก็แล้วไป 
ศิษย์ที่ไหน จะตาม หรือถามหา 
ลูกน้องเก่า หนีห่าง มองหางตา 
แต่ศิษย์ยัง บูชา บรรดาครู 

คุณครูครับ คุณครูคะ คุณครูขา 
เห็นไหมว่า ฟังม่วนชื่น ระรื่นหู 
ครูมีคุณ เขาจึงเรียก ว่าคุณครู 
คนรับรู้ ว่าครูดี มีถมไป 

พลาดขั้นครึ่ง หรือสองขั้น ช่างมันเถิด 
เราดีเลิศ ดีจริง ดียิ่งใหญ่ 
แต่ของดี มีน้อย ค่อยว่าไป 
ยุติธรรม อยู่ที่ไหน ในแผ่นดิน 

อันว่าครู ปฏิบัติการ ท่านทั้งหลาย 
ศักดิ์ศรีมี มากมาย มิรู้สิ้น 
แม้นไม่รวย ก็เลี้ยงตัว ชั่วชีวิน 
พวกโกงกิน ทุกสมัย มิใช่ครู