30 กรกฎาคม 2553 21:27 น.
ครูกระดาษทราย
ยามเย็นย่ำค่ำแล้ว แรงล้า
คืนสู่เหย้าเคหา สุขไซร้
ลมเรื่อยเฉื่อยพลิ้วพา แช่มชื่น
พักผ่อนออมแรงไว้ พรุ่งนี้มีงาน
ทินกรจรเคลื่อนคล้อย อัสดง
โสมสองผ่องผจง แต่งท้อง นภาแฮ
ดาราแจ่มจรัสคง เป็นเพื่อน
หรีดหริ่งแรไรร้อง กล่อมห้วงราตรี
แอบเอนอิงอุ่นใต้ แสงดาว
จันทร์แจ่มดุจโคมวาว ส่องให้
เมฆาดั่งแพรพราว ไหมห่ม
สุขแห่งนิทราได้ หลับล้วนฝันดี
ครูกระดาษทราย
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๓
26 กรกฎาคม 2553 15:53 น.
ครูกระดาษทราย
เดือนแปดขึ้นสิบห้าค่ำสำคัญนัก
พระองค์ทรงสอนหลักศาสนา
ที่ ธ ทรงตรัสรู้แจ้งแห่งธรรมมา
ปัญจวัคคีย์ทั้งห้าคราแรกฟัง
ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร
จะทำพูดเดินสายกลางสร้างสุขขลัง
ตามมรรคแปดอริยสัจสี่มีพลัง
จึงสมหวังพิพัฒน์สวัสดี
สูตรแห่งหมุนวงล้อธรรมนำชีวิต
ล้วนลิขิตดีงามตามวิถี
ณ อิสิปตนะพนาลี
จวบวันนี้ชาวพุทธยุดจิตใจ
ทุกชีวันนั้นเวียนว่ายวนในวัฏ
เห็นถนัดเหตุทุกข์แจงแถลงไข
อันมรรคแปดแผดเผาเหล่าทุกข์ไป
หลุดพ้นไฟภัยพาลระรานรอน
พุทธศาสนิกชนยลสดับ
น้อมใจรับโอวาทะคำสอน
เดินสายกลางสว่างใจไร้นิวรณ์
เป็นอาภรณ์เนืองนิตย์จิตว่างเย็น
21 กรกฎาคม 2553 08:07 น.
ครูกระดาษทราย
ครั้งฉันยังตัวเล็กเป็นเด็กน้อย
เฝ้ารอคอยฟังเพลงบรรเลงหวาน
เมื่อดีเจเสียงใสจัดรายการ
แล้วเปิดเพลงโปรดปรานของฉันมา
ฉันจะร้องตามไปไร้ซึ่งทุกข์
ประสบสุขยิ้มแย้มแช่มหรรษา
แสนเกษมเปรมปิติปลื้มปรีดา
ทุกเพลาเพลงอดีตสถิตใจ
แต่เมื่อกาลผ่านพ้นสนเท่ห์นัก
เพลงที่รักซึ่งฉันนั้นหลงใหล
พลันเงียบหายไม่รู้อยู่หนใด
เหมือนเพื่อนเก่าจากไกลไร้ซึ่งเงา
เสียง ชา ลา ลา ละ โว้ โว
ชิง อะลิง พุทโธ่ ! เคยคลายเหงา
ทุกทุกเสียงแสนเสนาะเพราะไม่เบา
ก็กลับเศร้าอุราพาโศกทรวง
ด้วยบทเพลงบรรเลงซึ้งถึงท่อนที่
เขาทิ้งเธอคนดีมิห่วงหวง
ทำให้ฉันร้องไห้ตามความหลอกลวง
วันคืนล่วงทวงคืนมาจะเป็นไร
หวนคะนึงถึงวันคืนเคยชื่นฉ่ำ
มันตอกย้ำวันนี้มิสดใส
เพราะหลายสิ่งหลายอย่างช่างเปลี่ยนไป
กลับมาใหม่ให้ฉันนั้นสราญ
ชา ลา ลา โว้ โว ชิง อะลิง
ยังไม่ทิ้งความไพเราะคลอขับขาน
ทุกทุกความทรงจำจึงจดจาร
กลับมาเถิดวันวานหวานละมุน
17 กรกฎาคม 2553 17:21 น.
ครูกระดาษทราย
เหตุใดเล่าเหล่าปักษินบินมานี่
ทุกคราวที่มีคุณอุ่นใจหลาย
คงเหมือนฉันปรารถนามาเคียงกาย
เดินควงแขนไม่คลายไกลจากคุณ
เหตุใดดวงดาราพากันหล่น
ดุจดังฝนดาวตกโลกหยุดหมุน
คลอเคลียข้างมิร้างลาแสนละมุน
เหมือนเคยคุ้นกรุ่นนักอยากเจอะเจอ
ในวันที่คุณเกิดล้ำเลิศค่า
เทพเทวาประทานพรเสนอ
สร้างสานฝันอันภิรมย์เส้นผมเธอ
งามสีทองเสมอเพียงจันทรา
แหละปรายโปรยโรยดาวพราวระยับ
นัยน์เนตรคมขลับรับอุษา
นี่คงเป็นเหตุผลดลอุรา
จนบรรดาใครใครใคร่ติดตาม
ก็คงเหมือนกับฉันนั้นใช่ไหม
แม้คุณอยู่หนใดเฝ้าไต่ถาม
ปรารถนามาเคียงคู่อยู่ทุกยาม
สรุปความเพลงโปรด CLOSE TO YOU
16 กรกฎาคม 2553 14:18 น.
ครูกระดาษทราย
ครั้งหนึ่งท้องทุ่งหญ้าเขียวขจี
แพรรพีกรุ่นอุ่นไอกว้างไพศาล
ห้วงหุบเขาเนาพนาพาสราญ
เรื่อยรินธารซ่านเซ็นเย็นหทัย
ครั้งหนึ่งซึ่งนภาเมฆาขาว
แต้มฟ้าครามวามวาวสกาวไหว
ร้อยรวมรักผูกพันต่างมั่นใจ
ไร้เลศนัยคงอยู่บ่รู้คลาย
ครั้งหนึ่งเคยเคลียคลอพะนอขวัญ
ทุกวารวันชื่นชีวีมิห่างหาย
ได้เดินเที่ยวท่องท้องทุ่งเคียงกาย
มามลายกลายเป็นฝันอันไร้เงา
ท้องทุ่งเคยวิไลไร้ชีวิต
โอ้อาทิตย์แรงกล้าท้าแผดเผา
สายนทีเหือดร้อนไม่ผ่อนเบา
หัวใจเราโหยหาแสนอาลัย
คนเคยรักภักดีมาหนีหน้า
ทิ้งทุ่งหญ้าพลัดพรากจากไปไหน
เคยลัดเลี้ยวเกี่ยวก้อยพลอยห่างไกล
อยู่หนใดทุ่งหญ้าธาราธาร
ฉันไม่รู้เหตุไฉนไยแรมร้าง
ทุกหนทางเพรียกพร่ำไร้คำขาน
ฟ้ามืดหม่นปนเมฆาอนธการ
ทรมานไร้ทิศทางค่อยย่างจร
เพียงรับรู้เวลาลาลับแล้ว
ไร้วี่แววคืนมาหาสมร
แต่ฉันยังห่วงหาแหละอาทร
คอยเธอย้อนคืนมา ณ ที่เดิม