30 ตุลาคม 2552 08:16 น.
ครูกระดาษทราย
ค่ำคืนนี้มีดาวสกาวฟ้า
อาจารย์มาเรือนเหย้าเราทั้งหลาย
สนทนา ดูซีดีกระดาษทราย
ยังไม่คลายโรงเกลือนะจะไปชม
พี่เล็กนอนอ่อนล้าลาหลับใหล
มิปราศรัยเมื่อคืนบ่นกันขรม
ยังไม่ได้ค่าหมูหวานขันอารมณ์
เห็นนั่งจ่มไพ่เสียเพลียฤดี
กุ้ง แฝด ปลา มาม่าคัพ จับใส่น้ำ
อร่อยล้ำค่ำคืนชื่นสุขี
อาจารย์กลับไปแล้วหนอมิรอรี
เหลือแค่สี่เรียนคณิตคิดเลขกัน
แฝดผู้พี่ครานี้ดวงดียิ่ง
มือขึ้นจริงเฮฮาพาสุขสันต์
แฝดผู้น้องจ้องมาตาเป็นมัน
เปิดเพลงอันไพเราะเสนาะดี
ครูกระดาษทรายกรายย่างไปยังเรือน
นอนเป็นเพื่อนอาจารย์ขจรศรี
ขอพี่น้องของฉันนั้นฝันดี
กล่าวราตรีสวัสดิ์ก่อนจรนิทรา
29 ตุลาคม 2552 07:56 น.
ครูกระดาษทราย
จากละลุสู่ปราสาททรงเขมร
ล้มระเนนทว่าท่าทางขลัง
นามสด๊กก๊อกธมชมให้ฟัง
ธมข้างหลังชาวขแมร์แปลใหญ่นา
คำสด๊กหมายถึงนกกระยาง
ก๊อกแปลอย่างเขมรหนองน้ำหนา
คือหนองน้ำนกยางใหญ่ได้แปลมา
เป็นภาษาต่างประเทศสังเกตพอ
โอ้ปราสาทใหญ่โตตั้งโอ่อ่า
ถึงเวลาโทรมทรุดชำรุดหนอ
ดุจสังขารไม่เที่ยงแท้แลรั้งรอ
ถึงคราวก็เสื่อมถอยคอยปลดปลง
เติมพลังร่างกายในมื้อเที่ยง
รถแล่นเลี่ยงมาเมืองใหม่คงไม่หลง
ยังวนเวียนซอกซอยพลอยพางง
จึงจอดลงถามทางช่างง่ายดาย
ถึงหน้าร้านอาหารของยายต้าม
แบบเวียดนามผักหญ้ามามากหลาย
ทั้งแหนมเนือง เบื้องญวน ล้วนเรียงราย
อิ่มสบายแถมกล้วยหอมพร้อมรับประทาน
สู่ตลาดโรงเกลือเพื่อช็อปปิ้ง
เรา แฝด หนิง เนตร กุ้ง ปลา สนุกสนาน
ติ๊กเป็นไกด์เพื่อพาท่านอาจารย์
เดินชมร้านหลากหลายจับจ่ายพลัน
ชั่วโมงกว่าละลายทรัพย์นับไม่น้อย
หิ้วแขนห้อยเลยนี่พี่น้องฉัน
พอขึ้นรถนำสินค้ามาโชว์กัน
ของร้านนั้นถูกแพงกว่าของตน
แล้วแวะวัดหลวงพ่อขาวเราพี่น้อง
ร่วมปิดทองทำบุญหนุนกุศล
ต่างแย้มยิ้มอิ่มเอมเปรมกมล
เป็นสุขล้นคิดทำกรรมดีงาม
จากวัดวาหาอาหารการกินไว้
ข้าวเหนียวไก่ ขนม ส้ม มะขาม
เข้าบ้านพักพลบเพลาตะวันวาม
ผ่านด่านยามตรวจคนเข้าเราหน้าเดิม
28 ตุลาคม 2552 08:12 น.
ครูกระดาษทราย
เสียงน้ำตกนกไพรปลุกให้ตื่น
ตลอดคืนหลับใหลไม่ได้ฝัน
อากาศเย็นเห็นหมอกหยอกตะวัน
ทอแสงอันเรืองรองดั่งทองทา
น้ำค้างพรายปลายหญ้าประดาประดับ
พราวระยับงดงามยามอุษา
ดังมณีแต่งแต้มแซมพนา
ทุกอณูคู่ผืนป่าค่าอนันต์
อาหารเช้าข้าวปลาประสาถิ่น
ไข่เจียวอร่อยลิ้นกินไก่หัน
อิ่มแล้วเราไปดูละลุกัน
อัศจรรย์ตื่นตาพากันชม
ละลุคือทะลุระบุไว้
ด้วยใบไม้ทรายดินสิ้นทับถม
เมื่อฝนฟ้ากระหน่ำซ้ำแรงลม
เซาะโคลนตมเพียงดินแน่นแผ่แผ่นงาม
เรานั่งรถอีแต๋นแอ่นโยกเยก
หัวโขกเขกเกาะไว้ให้เกรงขาม
กลัวจะตกอกเดาะเพราะรถงาม
ใจตูมตามแต่สนุกทั่งทุกคน
ดอกไม้ป่าละลุงามและแกร่ง
สู้ลมแล้งแดดล้อรอสายฝน
คนเรานั้นควรขยันหมั่นฝึกตน
รู้อดทนทำดีงามตามพระธรรม
ก่อนออกจากละลุสู่ศาลา
มองเห็นหมานอนอยู่ดูน่าขำ
ใครเขียนคิ้วให้หมาช่างกล้าทำ
อย่างจะเตรียมไปรำละครลิง
แล้วทำบุญตรงศาลาที่ว่านี้
ขอพรดีมอบเพื่อนชายหญิง
ที่มาอ่านกานท์กลอนจากใจจริง
ประสบสิ่งสุขีทั้งชีวัง
27 ตุลาคม 2552 07:04 น.
ครูกระดาษทราย
ตะวันลอยคล้อยลงชายดงป่า
ใกล้เวลาอาหารเย็นแล้วละหนอ
คุณลุงที่ขับรถคงพักพอ
พาไปตลาดต่อขอเดินชม
ตลาดสดสระแก้วนี้มีสินค้า
คุณภาพกับราคาพอเหมาะสม
ซื้อกล้วยหอม มะละกอ แตงโมกลม
กล้วยน้ำว้า ขนม ส้มโอมา
มุ่งมาร้าน Jam house เรา dinner
กว่าจะเจอผ่านซอกซอยค่อยถามหา
ร้านคล้ายบ้านประดับไม้พันธุ์นานา
รสชาติอาหารอร่อยไม่น้อยเลย
เราทานข้าวเคล้าเพลงแว่วแนว country
romantic อีหลีพี่น้องเอ๋ย
สายฝนพรำร่ำคิดถึงพี่วิเอย
คนคุ้นเคยมิมาน่าเสียดาย
วสันต์ซาฟ้าใสไม่หม่นหมอง
พอดีท้องอิ่มแปล้แหละสหาย
เดินทางกลับที่พักตามสบาย
เย็นพระพายชายเขาเนาพนา
พี่เล็กปูผ้าขวางกลางห้องโถง
นั่งอยู่โยงเป็นเจ้ามือ ติ๊กแลขวา
แฝดดูแต้มแกมคำนวณจวนเวลา
เนตรถือไพ่แทนปลาได้กำไรมี
หนิงกับกุ้งผ่าแตงโมโออร่อย
แล้วนั่งคอยบริการสานสุขี
กระดาษทรายถ่ายทำวีซีดี
เก็บเป็นที่ระลึกถึงซึ่งเรื่องราว
ขอขอบพระคุณยิ่งด้วยใจจริงยังดังก้อง
เพลงน้องน้องประจำบ่อนอ้อนพี่สาว
ใครได้แต้มแย้มยิ้มเป็นครั้งคราว
แป๊บเดียวหนาวโดนกินบ้างไม่ยั่งยืน
ราตรีกาลผ่านล่วงดวงสมร
จำใจจรไปนิทราสุดจะฝืน
ท่าทางจะจั่วติดพันกันทั้งคืน
อากาศชื่นดาวจรัสคัคนานต์
ท่าน ผศ.ขจรศรีมิได้หลับ
ยังบวกนับคะแนนแสนสงสาร
มาท่องเที่ยวมิละวางจางจากงาน
สมเป็นบูรพาจารย์สานศิษยา
ช่วยอาจารย์รวมคะแนนแม่นคล่องแคล่ว
งานล่วงแล้วพักผ่อนนอนเถิดหนา
ประนมกรวอนไหว้ตรัยรัตนา
ทั้งเจ้าป่าเจ้าเขาเข้าคุ้มครอง
Teacher say good night I ขานรับ
ขอให้หลับฝันหวานกันทั้งผอง
เสียงหรีดหริ่งเรไรให้ทำนอง
กล่อมให้ครองนิทราผาสุขกัน
26 ตุลาคม 2552 07:20 น.
ครูกระดาษทราย
อาหารเที่ยงเกลี้ยงจานเข้าบ้านพัก
ไม่ไกลนักก็ถึงซึ่งที่หมาย
ปางสีดาร่มรื่นชื่นใจกาย
ได้ผ่อนคลายผลัดผ้าลงวารี
หลายคนเล่นน้ำตามประสา
แต่ทว่า ผศ.ขจรศรี
นั่งดูศิษย์สนุกสนานน่านนที
อารมณ์ดีแย้มยิ้มอิ่มกมล
พี่เล็กเล่าว่าแฝดเป็นไข้เลือดออก
มิได้หลอกเราต่างฮาพาสับสน
ครูกระดาษทรายก็เป็นด้วยอีกคน
จึงนั่งยลริมฝั่งน้ำ ณ ลำเนา
นอนโรงพยาบาลหรือไม่ใจห่วงหา
ให้น้ำเกลือไหมหนาคำถามเขา
ทุกคนนั้นหัวเราะร่วนกวนไม่เบา
ไข้ใดเล่าเป็นหลายไม่เยียวยา
เจ้าติ๊กนอนในธาราหน้าระรื่น
เหมือนพะยูนเกยตื้นเลยละหนา
เพื่อนเพื่อนพากันนวดเฟ้นเช่นสปาร์
เก็บหินมาขัดสีฉวีวรรณ
กระดาษทรายลงมติมิต้องขัด
ป่วยการจะขจัดจงเชื่อฉัน
เธอคมขำคล้ำเข้มงามครบครัน
เอกลักษณ์ประจักษ์มั่นนั้นคงทน
น้ำตกใสไหลผ่านโตรกธารสวย
รื่นระรวยกล้วยไม้ป่าปลายหน้าฝน
เครือเถาวัลย์พันพฤกษาแซมปะปน
ใบไม้หล่นปานนาวาลอยวารี
ลมรำเพยเชยแผ่วแว่ววิหค
ยินยลนกปรีดิ์เปรมเกษมศรี
เราเริงร่าผาสุกสุขฤดี
ไม่ต่างกับปักษีที่ไพรวัลย์
พอหอมปากหอมคอก็ขึ้นฝั่ง
ไปนอนนั่งสนทนาฮาสังสรรค์
เรื่องต่างต่างนานาสารพัน
หัวชนกันจำนรรจาไม่รารอ