3 กันยายน 2551 17:58 น.
ครูกระดาษทราย
เสียงแจ๋วแจ๋วแว่วผ่านอ่านกอขอ
ถึงตัวฮอเริงรื่นชื่นสดใส
จากเด็กน้อยอนุบาลนั้นเปลี่ยนวัย
เริ่มเติบใหญ่ได้ความรู้ครูอบรม
บ้างพากเพียรเขียนอ่านหมั่นเรียนร่ำ
ทุกถ้อยคำคิดวิเคราะห์อย่างเหมาะสม
ทั้งพ่อแม่แลอาจารย์ท่านชื่นชม
เจ้าสะสมความรู้คู่ความดี
แต่บางคนซนเหลือร้ายไม่เอาเรื่อง
ใช้จ่ายเปลืองยามเรียนไซร้ก็หน่ายหนี
บ้างเล่นเกม ดื่มสุรา เมายาอี
สูบบุหรี่ก่อนวัยควรชวนชั่วกัน
อนิจจา ! เด็กดีมิเดียงสา
อยู่ไหนหนาใจครูนี้มิสุขสันต์
อนาคตหมดปัญญาหากินกัน
จะอยู่กันอย่างไรหนูครูห่วงใย
จงหันมาหมั่นเพียรเรียนหนังสือ
อย่าดึงดื้อเกเรเถลไถล
ชีวิตจะรุ่งโรจน์โชติอำไพ
ทั่วถิ่นไทยได้เฟื่องฟูเพราะหนูเอย
เพลงขวัญใจนักเรียน
2 กันยายน 2551 08:02 น.
ครูกระดาษทราย
พระพุทธองค์ทรงเปรียบเทียบมนุษย์
จากดีสุดจนเลวขั้นเหลวไหล
ดังดอกบัวสี่เหล่าพอเข้าใจ
ใครจะเลือกเป็นเหล่าไหนไตร่ตรองเอา
เหล่าที่หนึ่งซึ่งพ้นน้ำสุดเลิศล้ำ
ยินพระธรรมน้อมนำได้ใจไม่เขลา
เหล่าที่สองบัวปริ่มน้ำพอทำเนา
รอรุ่งเช้าผุดพ้นน้ำรับธรรมแสดง
เหล่าที่สามงามกระไรอยู่ใต้น้ำ
ต้องตอกย้ำธรรมบ่อยบ่อยค่อยแสวง
ต้องคอยให้กำลังใจใส่เสริมแรง
ก็จะโผล่รับแสงแห่งพระธรรม
เหล่าที่สี่ที่เราท่านนั้นเกินแก้
มัวเมาแต่ใต้ตมลึกนึกถลำ
เป็นอาหารเต่าปูปลาแสนระกำ
ยากชักนำแนวทางสุขพ้นทุกข์ใจ
แต่เดี๋ยวนี้มีบัวใหม่ในเหล่าห้า
คือปูปลาเต่าหอยมันทานไม่ไหว
เรียกเหล่านี้ บัวเต่าถุย อุ้ยเรียกไป
ขอจบนัยบัวห้าเหล่าเท่านี้เอย
เดี่ยวจะเข้ เพลงเขมรปี่แก้ว