30 กรกฎาคม 2551 07:40 น.
ครูกระดาษทราย
สุดสงวนชวนฟังพลางนั่งคิด
สงวนสิทธิ์เสียงไว้ในกระสวน
สงวนจิตฤทัยไม่เรารวน
สงวนนวลเนื้อน้องครองความดี
สงวนพงษ์วงศาอย่าสูญสิ้น
สงวนสินยามยากไร้ไม่หมองศรี
สงวนทรัพย์นับอนันต์พันทวี
สงวนรักศักดิ์ศรียิ่งชีวา
สงวนสัตย์ตรัสใดไม่ละทิ้ง
สงวนจริงใจให้กันแสนหรรษา
สงวนธรรมชาติสัตว์นานา
สงวนป่ารักษ์น้ำ ถ้ำ ภู ธาร
สงวนวัฒนธรรมอันล้ำค่า
สงวนภาษาไทยใช้สื่อสาร
สงวนดนตรีไทยให้เนานาน
สงวนสานสืบทอดประเพณี
สงวนบ้านเมืองไทยให้อบอุ่น
สงวนคุณราชาสง่าศรี
สงวนสงวนแผ่นดินไทยเท่าชีวี
สงวนควรกตเวทีผู้มีคุณ
สงวนไมตรีจิตมิตรตรึงไว้
สงวนไซร้ส่งเสริมเพิ่มอุดหนุน
สงวนสร้างทางเกื้อเนื้อนาบุญ
สงวนจุนจานเจือเพื่อชาติไทย
เดี่ยวขิม เพลงสุดสงวน
29 กรกฎาคม 2551 07:36 น.
ครูกระดาษทราย
พ่อขุนรามคำแหงมหาราช
ทรงเปรื่องปราดสร้างสารจารอักษร
หลักศิลาจารึกบันทึกกลอน
ถ้อยสุนทรลำนำคำประพันธ์
พ่อกูชื่อขุนศรีอินทราทิตย์
ท่านลิขิตล้วนคือสื่อสร้างสรรค์
ทุกบทตอนย้อนเล่ากล่าวจำนรรจ์
แต่ปางบรรพ์สุโขทัยใช้สืบมา
ภาษาไทยเรานี้มีค่าล้ำ
ควรค่านำใฝ่ฝึกใจศึกษา
เป็นรากฐานทุกศิลป์ศาสตร์ปราชญ์ตำรา
ใช้ภาษาไทยสื่อสารผ่านครรลอง
วันนี้เป็นวันสำคัญอันมีค่า
วันภาษาไทยแห่งชาติประกาศก้อง
เราภูมิใจไทยนี้มิเป็นรอง
ถิ่นเมืองทองแน้นแฟ้นแผ่นดินไทย
ขอวอนเพื่อนเตือนใจให้รักชาติ
อักษรศาสตร์วาดสรรค์วรรณสมัย
ช่วยกันใช้ให้ถูกลูกหลานไทย
ไม่เขียนผิดเพี้ยนไปให้เสียการ
ภาษาไทยใช้สื่อสารนานไม่น้อย
นับเจ็ดร้อยกว่าปีที่สืบสาน
พ่อขุนรามคำแหงแจ้งจดจาร
ควรแก่การดำรงไว้ให้มั่นคง
ภาษาไทยเป็นเอกลักษณ์ชาติ
อย่าให้ขาดตามพระราชประสงค์
แสดงวัฒนธรรมไทยใช้เจาะจง
เป็นสิ่งบ่งเอกราชของชาติไทย
ระนาดเอก บรรเลง เพลงลาวสาวยรวย
27 กรกฎาคม 2551 14:14 น.
ครูกระดาษทราย
สาธุการขานขับก้อง เพลินฟัง กันเฮย
ยินปี่พาทย์โพนดัง ทุ่มทุ้ม
จังหวะฉิ่งฉาบยัง กระหึ่ม มานา
เชิญท่านเทพมาคุ้ม ปกป้องคนดี
ระนาดเอกยั่วเย้า นำเพลง
เตงเต่งเต้งเต๊งเต๋ง ตื่นเต้น
ฆ้องวงใหญ่บรรเลง เฉกเช่น ทุ้มนา
ฆ้องเล็กเลียนเอกเน้น เร่งเร้าเรียมฟัง
สาธุการนี่นี้ ฟังดู
ใช้เล่นวันไหว้ครู แซ่ซร้อง
อัญเชิญท่านมาสู่ ใจศิษย์ บูชา
เลิศค่าควรพี่น้อง เพื่อนพ้องฟังกัน
25 กรกฎาคม 2551 08:02 น.
ครูกระดาษทราย
ฟังเขมรอมตึ๊กหวนนึกถึง
ในครั้งหนึ่งเคยลงเรือเพื่อชมสวน
ลมเรื่อยเรื่อยเฉื่อยชื่นฉันชี้ชวน
สองฟากล้วนพฤกษามวลมาลี
นั่นต้นจากพรากไปอาลัยหา
โกงกางป่า แสม แลสดสี
ต้นลำพูหิ่งห้อยเฝ้าคอยที
ยามราตรีเกาะกิ่งยิ่งงามตา
ดอกจิกย้อยห้อยระย้าท้าทายผึ้ง
ชมพูซึ้งภุมรินถวิลหา
ดอกโมกหอมดอมดมสมอุรา
ดอกตีนเป็ดสกาวกว่าพฤกษาใด
นกยางขาวก้าวขาเรียวเที่ยวเดินย่อง
ริมฝั่งท้องชลธีมีน้ำใส
เสียงนกกากู่ร้องก้องพงไพร
ปลาตีนว่ายว่องไวในนที
ปูก้ามดาบคาบดินกินเล็มทั่ว
กุ้งดีดขันนั้นกลัวว่ายน้ำหนี
หอยโข่งเดินก้มหน้าไม่พาที
สุขฤดีเมื่อมาป่าชายเลน
เดี่ยวขิม เพลงเขมรอมตึ๊ก หรือเขมรพายเรือ
22 กรกฎาคม 2551 08:12 น.
ครูกระดาษทราย
เสียงซออู้ออดอ้อนซ่อนโศกเศร้า
ทำนองเร้ารุมใจไห้โหยหา
เพียงพรมนิ้วพลิ้วหวานซ่านวิญญาณ์
เพลงพม่าเห่หวนชวนเจ้าฟัง
เสียงฉิ่ง ฉาบ กรับ กลอง ตระกองชิด
เหมือนมิ่งมิตรพี่น้องพร้อมล้อมหน้าหลัง
ไม่โดดเดี่ยวเดียวดายกายลำพัง
เสนาะดังคนธรรม์ร่วมบรรเลง
เสียงขับขานหลานล้อตัดพ้อว่า
ลูกเชลยคว้าหัวข้าตวาดเหยง
กุมาราตกพระทัยให้กริ่งเกรง
เจ้าเตลงไม่รักษ์สัตย์ตรัส"เชลย"