10 มิถุนายน 2554 06:57 น.
ครูกระดาษทราย
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีกฎหมาย
ความวุ่นวายร้ายกาจอาจแอบแฝง
ความอยุติธรรมจักสำแดง
เกิดแก่งแย่งเอาเปรียบเหยียบย่ำกัน
คนทำผิดคิดชั่วไม่กลัวบาป
อาจหยามหยาบย่ามใจไม่สร้างสรรค์
ใครจะทำอะไรตามใจครัน
ทั้งรบราฆ่าฟันมิหวั่นเกรง
คนดีดีมีจิตเอื้อเพื่อมนุษย์
บริสุทธิ์ร้าวระทมถูกข่มเหง
ด้วยมิรู้สู้รับกับนักเลง
เราควรเคร่งเร่งรัดพัฒนา
ปฏิบัติตามกฎหมายได้ประโยชน์
ไร้นักโทษอยู่สุขสันต์แสนหรรษา
พลโลกพ้นเภทภัยนานา
ไร้ปัญหาอยู่ผาสุกถ้วนทุกชน
8 มิถุนายน 2554 01:27 น.
ครูกระดาษทราย
สามปีที่ผ่านพ้น
ยังซุกซนส่งเสียงใส
มิแคล่วคล่องว่องไว
แต่กายใจใช่อ่อนแอ
เริ่มเรียนเขียนกอขอ
กาพย์กลอนพอตามกระแส
ด้วยรักจากดวงแด
จึงด้นดั้นประพันธ์กานท์
หวังเพื่ออนุรักษ์
ร่วมทอถักรังสรรค์สาน
จารึกตรึกจดจาร
จรรโลงแจ้งจำเริญใจ
ขอบคุณเพื่อนน้องพี่
ปลื้มฤดีจักหาไหน
กรุ่นกรุ่นอวลอุ่นไอ
บ้านกลอนไทยให้เอนอิง
ยามกายใจอ่อนล้า
แวะเวียนมาทั้งชายหญิง
พำนักพักพึ่งพิง
พบเพื่อนพ้องน้องพี่เอย
28 พฤษภาคม 2554 22:05 น.
ครูกระดาษทราย
วันนี้เลิกเรียนช้าห้าโมงครึ่ง
แล้วก็บึ่งรถออกมาหน้าถนน
เห็นรุ้งทองทาบทบนภดล
ย่านฝั่งธนบุรีสีตระการ
หยิบโทรศัพท์แล้วดูเมนูกล้อง
ชูขึ้นมองจ้องเลนส์เล็งรุ้งหวาน
ภาพออกมาน่างดงามตามต้องการ
สายรุ้งปานสีลูกกวาดสาดสเปรย์
มีสายไฟได้ร่วมเรียงเคียงสายรุ้ง
แม้รังรุงรุ่งริ่งยิ่งดูเก๋
เป็นที่พักปักษาได้ไม่โมเม
มิว้าเหว่กระรอกเกาะเลาะเล่นไป
บอกรุ้งแก้วแพรวพราวราวฟากฟ้า
แวะเวียนมาบ่อยบ่อยหน่อยได้ไหม
เพื่อประดับจับนภางค์พร่างอำไพ
แสนสดใสเพียงพิศจิตสราญ
25 พฤษภาคม 2554 07:40 น.
ครูกระดาษทราย
อรุณสวัสดิ์เช้าวันพุธสุดสดใส
เมื่อคืนฝนตกใหญ่สบายหนอ
อากาศแสนสดชื่นตื่นตารอ
มะลิกอหน้าบ้านผลิบานงาม
ดอกชวนชมก้มหน้าคราฝนหลั่ง
แต่ก็ยังชูช่อบ่เกรงขาม
แสงรวีสีทองผ่องวาววาม
ล้อยอดหญ้าหน้าสนามนำค้างพราว
ประดุจดังอัญมณีฉาย
พอยามสายกลายเป็นไอในห้วงหาว
วัฏจักรธรรมชาติวาดเรื่องราว
เราย่างก้าวตามไปไม่ร้อนรน
เช้าวันนี้มีดอกไม้ถวายพระ
คือเจ้ามะลิหอมน้อมรับผล
ด้วยคิดถึงซึ่งมารดรก่อนวายชนม์
ท่านเป็นคนแสนดีมีศีลทาน
ขอขอบคุณบุญวันนี้มีส่วนได้
ส่งกายใจให้สุขเกษมศานต์
จิดสะอาดปราศเหตุกิเลศมาร
แผ่ไพศาลถึงกันทั้งฉันเธอ
23 พฤษภาคม 2554 17:55 น.
ครูกระดาษทราย
รพีที่แผดร้อน
ก็เริ่มจรอ่อนอับแสง
ความมืดมนแทรกแทรง
ปักษาร่อนนอนรังรวง
แม้เหนื่อยเมื่อยวันนี้
งานหน้าที่อันใหญ่หลวง
ทุ่มเททั้งกายทรวง
ไม่ยอมล้าดุจตะวัน
สั่งสมอุดมการณ์
ปฏิญาณสานสร้างสรรค์
สังคมอุดมครัน
มุ่งปลูกปั้นปัญญาชน
เปิดเทอมเริ่มการสอน
ด้วยอาทรเพื่อหวังผล
ให้ศิษย์ทุกทุกคน
พร้อมวิชาคุณธรรม