3 กรกฎาคม 2554 18:32 น.
ครูกระดาษทราย
ขอแสดงความยินดีกับหมอเก๋
ที่ทุ่มเทเวลามหาศาล
สู้ศึกษาสัมฤทธิ์วิชชาการ
นำความรู้สู่งานการแพทย์ไทย
เป็นมหาบัณฑิตมหิดล
อุทิศตนชนศรัทธาพาเลื่อมใส
อนาคต ดร. ก็บ่ไกล
พากเพียรไม่ท้อหมอคนดี
ขอแสดงความยินดีเป็นที่ยิ่ง
สรรพสิ่งปรารถนาส่งราศี
ทั้งกายใจให้เกษมสุขเปรมปรีดิ์
ณ วันนี้ตราบกาลนิรันดร
26 มิถุนายน 2554 18:00 น.
ครูกระดาษทราย
รายงานตัวบางคนบ่นว่าหาย
ภารกิจมากมายรายล้นหลาม
ทุกเช้าเย็นไม่เห็นเงาเพราะเฝ้าฟาร์ม
พืชผลิดอกออกงามตามแต่กาล
ต้องเลี้ยงวัวเป็นไก่ในสวนสัตว์
สารพัดปลูกผักหญ้าธัญญาหาร
แม้ปล่อยไว้ในไม่ช้าคราเนิ่นนาน
ดอกไม้บานพานเหี่ยวเฉาเน่าแน่นอน
พื้นที่ล้วนพรวนดินรินปุ๋ยฉ่ำ
แล้วรีบจ้ำตรวจการบ้านเตรียมการสอน
อบรมศิษย์จิตเมตตาเอื้ออาทร
วิชาการไม่อ่อนด้อยกว่าใคร
ถึงยามเย็นเช่นเก่าเฝ้าฟาร์มต่อ
ไม่รีรอวางปากกาหาหว่านไถ
เก็บเกี่ยวพืชผักขายดีมีกำไร
ปลูกแทนไว้ในคราวหน้ามาพบพบกัน
สุดสัปดาห์เสาร์อาทิตย์ปิดงานหลวง
ใช่นั่งง่วงแต่เรียนต่อทอสานฝัน
พัฒนาความรู้สู่สถาบัน
ครบเจ็ดวันจึงไม่ได้ออนเอ็ม
22 มิถุนายน 2554 08:04 น.
ครูกระดาษทราย
ฟังเรื่องราวข่าวหมอมุกชวนฉุกคิด
บางคนนี้อำมหิตผิดวิสัย
พฤติกรรมวู่วามตามแต่ใจ
ทำสิ่งใดไม่ไตร่ตรองถ่องปัญญา
เกิดมาเป็นลูกผู้ชายชาติทหาร
มีสันดานด้านหยาบทำต่ำกว่าหมา
เกิดโทสจริตพิษสุรา
ถืออัตตาตนตั้งทั้งบารมี
ถึงวันนี้กฎหมายไม่ศักดิ์สิทธิ์
แต่เวรกรรมตามติดอย่าคิดหนี
ยมบาลจารจดหมดบัญชี
ก่อกรรมดีกรรมชั่วตัวรับเอง
14 มิถุนายน 2554 21:01 น.
ครูกระดาษทราย
ความสัตย์สุจริต
คือเข็มทิศความสุขสม
บ้านเมืองเรืองอุดม
ชนชื่นชมถ้วนทั่วกัน
เมืองใดไร้คนสัตย์
ย่อมวิบัติไม่สุขสันต์
โป้ปดมดเท็จกัน
คอรัปชั่นในพารา
กิจการงานใดใด
สำเร็จได้ดังปรารถนา
ด้วยสัตย์ปฏิญญา
พัฒนาชาติเจริญ
รักษ์สัตย์สุจริต
ชนทุกทิศสรรเสริญ
แกล้วกล้าฝ่าเผชิญ
ดำเนินไปในคลองธรรม
11 มิถุนายน 2554 14:42 น.
ครูกระดาษทราย
เย็นวันหนึ่งซึ่งฝนฟ้ามากระหน่ำ
ฉันเดินย่ำน้ำนองมาร้านอาหาร
สั่งก๋วยเตี๋ยวร้อนร้อนรับประทาน
พลางนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อิ่มพอดี
หญิงคนหนึ่งมีลูกน้ำมูกย้อย
เป็นเด็กน้อยหน้ามนซนอีหลี
ผู้เป็นแม่มักตะคอกบอกจะตี
ลูกก็มีต่อต้านกรี๊ดร้านพัง
เด็กหน้าบูดดูดน้ำส้มแทนนมได้
แม่ปั้นข้าวเหนียวให้เคี้ยวตามหลัง
น้ำส้มขวดละห้าน่ากลัวจัง
อย.ตั้งตรวจสอบรอบคอบฮา
เจ้าเด็กซนเดินด้นมาคว้าหนังสือ
แม่ก็ยื้อคืนไปได้ไงหนา
พร้อมตวาดฟาดผัวะทันทีนา
มึงเอามาก็อ่านไม่ได้สักคำ
ฉันสะอึกนึกตำหนิติพ่อแม่
ชอบใช้แต่โทสะล่วงถลำ
นี่เป็นเหตุปัญหาเด็กตาดำดำ
ต้องดื่มด่ำกรำหยาบช้ากว่าจะโต
ใครกำหนดบทชีวีชี้ชีวิต
ใครลิขิตขีดชะตาล่ะพิโถ
ใครแต่งแต้มแซมใจให้เลโล
ใครโมโหก็ทำร้ายสายเลือดตน