9 พฤศจิกายน 2552 17:56 น.
ครูกระดาษทราย
รื่นรมย์ชมใบไม้
รูปหัวใจเขียวขจี
รับแสงพระสุรีย์
ปรุงอาหารเลี้ยงต้นตน
ผลิตออกซิเจน
ก้านกิ่งเอนให้ร่มชน
ผลิดอกและออกผล
เพื่อแพร่พันธุ์กันสืบไป
ถึงกาลอันโรยรา
ใบเหลืองจ้าเริ่มไม่ไหว
ร่วงหล่นบนพื้นไซร้
กลายเป็นสีน้ำตาลลง
ดินทรายรายทับถม
จนจ่อมจมเป็นผุยผง
เกิดปุ๋ยให้ดินคง
อุดมคุณจุนผืนไพร
ดุจเราท่านเกิดมา
ย่อมชราอายุขัย
สังขารเสื่อมตามวัย
ทำดีใดก่อนวายวาง
7 พฤศจิกายน 2552 07:08 น.
ครูกระดาษทราย
ลอยกระทงส่งสุขสนุกสนาน
เขาจัดงานยิ่งใหญ่ไฟแสงสี
มีร้องรำทำเพลงและดนตรี
ต่างเปรมปรีดิ์แย้มยิ้มอิ่มเอมใจ
ลอยกระทงลงคงคาขมาโทษ
แสงเทียนโชติต้องนทีที่วับไหว
ค่อนลอยเลื่อนเคลื่อนตามชลาลัย
ไปแสนไกลบูชาพระพุทธองค์
ลอยกระทงคงน้อยคนคิดเก็บ
มองแล้วเจ็บปวดจิตพิศวง
ด้วยแลเห็นขยะจากกระทง
พาพะวงห่วงใยไม่เลือนลา
ลอยกระทงสงสัยกระไรหนอ
ไฟที่ต่อปล่อยไว้ไม่เก็บหนา
ลิงแสมแทะเล่นเห็นตำตา
ทำลายหลอดไฟฟ้าแตกกระจาย
ลอยกระทงที่ทำให้ได้สนุก
กลายเป็นทุกข์ของโลกโศกไม่หาย
เจ้าลิงน้อยด้วยปัญญาอาจจะตาย
สิ่งแวะล้อมไม่วายได้เสื่อมโทรม
6 พฤศจิกายน 2552 12:12 น.
ครูกระดาษทราย
ยามอุษาฟ้าสางสว่างใส
ไม่มีใครตื่นนอนกันเลยหนา
เดินเวียนวนจนรอบบ้านเพื่อนยา
นาฬิกากุ้งดังนั่งรอเธอ
เปิดประตูให้เราเข้ามากวาด
กองทัพมดอาละวาดยามคนเผลอ
วางข้าวเหนียวไก่ไว้ให้มันเจอ
คันคะเยอกัดขามิรารอ
เพื่อนเพื่อนก็เลยพลอยทยอยตื่น
มดดาษดื่นค่อยบางบ้างแล้วหนอ
บ้างอาบน้ำเก็บเสื้อผ้าเวลาพอ
เตรียมตัวจรลีลาป่าสู่กรุง
แวะร้านขนมโบราณบ้านก๋วยเตี๋ยว
ขนมบ้าบิ่นอร่อยเชียวซื้อใส่ถุง
ก๋วยเตี๋ยวปลาต้มยำทำแน่นพุง
ใครท้องยุ้งข้าวขาหมูคู่อีกจาน
แล้วย้อนไปโรงเกลือเพื่อซื้อหา
ของราคาถูกแพงแจ้งไขขาน
ต่างยืนต่อราคานานสองนาน
ได้สิ่งของต้องการสำราญใจ
พอขึ้นรถอีกครั้งยังโชว์ต่อ
งามลออเหมาะราคากว่าแห่งไหน
รถแล่นลิ่วพลิ้วผ่านธารทุ่งไป
สู่เมืองใหญ่น้องพี่ต่างนิทรา
ครูกระดาษทรายมือไวไม่มีหลับ
ถือกล้องจับเพื่อนพ้องน้องพี่หนา
นั่งทางในทั้งไปมา
บ้างอ้างว่าไปเข้าเฝ้าพระอินทร์
ส่ง ดร.บังอรแล้วจรจาก
มาฟังฟากรามอินทราดังถวิล
เพื่อมาส่ง ผศ.สุมานิน
ไปสุดสิ้น มศว ก็สี่โมง
จำจรจากเพื่อนพ้องและน้องพี่
โอกาสมีคราวหน้ายกโขยง
ไปกินนอนเที่ยวคิดเลขขออยู่โยง
ในช่วงโรงเรียนปิดมวลมิตรเอย
30 ตุลาคม 2552 08:16 น.
ครูกระดาษทราย
ค่ำคืนนี้มีดาวสกาวฟ้า
อาจารย์มาเรือนเหย้าเราทั้งหลาย
สนทนา ดูซีดีกระดาษทราย
ยังไม่คลายโรงเกลือนะจะไปชม
พี่เล็กนอนอ่อนล้าลาหลับใหล
มิปราศรัยเมื่อคืนบ่นกันขรม
ยังไม่ได้ค่าหมูหวานขันอารมณ์
เห็นนั่งจ่มไพ่เสียเพลียฤดี
กุ้ง แฝด ปลา มาม่าคัพ จับใส่น้ำ
อร่อยล้ำค่ำคืนชื่นสุขี
อาจารย์กลับไปแล้วหนอมิรอรี
เหลือแค่สี่เรียนคณิตคิดเลขกัน
แฝดผู้พี่ครานี้ดวงดียิ่ง
มือขึ้นจริงเฮฮาพาสุขสันต์
แฝดผู้น้องจ้องมาตาเป็นมัน
เปิดเพลงอันไพเราะเสนาะดี
ครูกระดาษทรายกรายย่างไปยังเรือน
นอนเป็นเพื่อนอาจารย์ขจรศรี
ขอพี่น้องของฉันนั้นฝันดี
กล่าวราตรีสวัสดิ์ก่อนจรนิทรา
29 ตุลาคม 2552 07:56 น.
ครูกระดาษทราย
จากละลุสู่ปราสาททรงเขมร
ล้มระเนนทว่าท่าทางขลัง
นามสด๊กก๊อกธมชมให้ฟัง
ธมข้างหลังชาวขแมร์แปลใหญ่นา
คำสด๊กหมายถึงนกกระยาง
ก๊อกแปลอย่างเขมรหนองน้ำหนา
คือหนองน้ำนกยางใหญ่ได้แปลมา
เป็นภาษาต่างประเทศสังเกตพอ
โอ้ปราสาทใหญ่โตตั้งโอ่อ่า
ถึงเวลาโทรมทรุดชำรุดหนอ
ดุจสังขารไม่เที่ยงแท้แลรั้งรอ
ถึงคราวก็เสื่อมถอยคอยปลดปลง
เติมพลังร่างกายในมื้อเที่ยง
รถแล่นเลี่ยงมาเมืองใหม่คงไม่หลง
ยังวนเวียนซอกซอยพลอยพางง
จึงจอดลงถามทางช่างง่ายดาย
ถึงหน้าร้านอาหารของยายต้าม
แบบเวียดนามผักหญ้ามามากหลาย
ทั้งแหนมเนือง เบื้องญวน ล้วนเรียงราย
อิ่มสบายแถมกล้วยหอมพร้อมรับประทาน
สู่ตลาดโรงเกลือเพื่อช็อปปิ้ง
เรา แฝด หนิง เนตร กุ้ง ปลา สนุกสนาน
ติ๊กเป็นไกด์เพื่อพาท่านอาจารย์
เดินชมร้านหลากหลายจับจ่ายพลัน
ชั่วโมงกว่าละลายทรัพย์นับไม่น้อย
หิ้วแขนห้อยเลยนี่พี่น้องฉัน
พอขึ้นรถนำสินค้ามาโชว์กัน
ของร้านนั้นถูกแพงกว่าของตน
แล้วแวะวัดหลวงพ่อขาวเราพี่น้อง
ร่วมปิดทองทำบุญหนุนกุศล
ต่างแย้มยิ้มอิ่มเอมเปรมกมล
เป็นสุขล้นคิดทำกรรมดีงาม
จากวัดวาหาอาหารการกินไว้
ข้าวเหนียวไก่ ขนม ส้ม มะขาม
เข้าบ้านพักพลบเพลาตะวันวาม
ผ่านด่านยามตรวจคนเข้าเราหน้าเดิม