เธอไม่ใช่ของผม

ครึ่งทาง

เธอ...ไม่ใช่ของผม   
หวัดดีคับ.ผมชื่อ ตูนฮะ ตอนนี้กำลังจะเข้าเรียนปี 1 ในมหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพเนี่ยละฮะ เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมจิงทุกประการนะคับ ซึ่งผมก้อไม่รู้ว่ามันจะสนุกรึป่าวนะฮะ คือเพื่อนผมมันแนะนำให้เอามาลง ผมก้อลองเอามาดู ยังไงถ้าอ่านกันแล้วก้อวิจารณ์กันได้ตามสบายนะคับ
ฝากด้วยนะคับ ^^
ผมเจอเธอครั้งแรกเมื่อปี 45.ตอนนั้นผมเรียนอยู่ม.5 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
เธอเพิ่งมาเข้าม.4 ฮะ.
ช่วงนั้นเป็นตอนที่เพิ่งเปิดเทอมใหม่ๆ พวกผมก้อเพิ่งจะขึ้นม.5 เพื่อนผมมันมักจะเรียกผมว่า นายหงบ ฮะ เพราะผมจะชอบทำตัวสงบๆ เงียบๆ เหมือนไม่เคยมีตัวตนอยู่ในโลกนี้..วันๆ พูดคำสองคำ แต่ที่ทุกคนเค้าสงสัยกันมากคือ ผมมาอยู่ในแก็งค์กวนเมือง ที่น่าตื้บที่สุดในโรงเรียนได้ไง หุๆๆ เหตุผลง่ายๆเลย มันเอาไว้ลอกการบ้านฮะ เพราะผมเป็นคนเรียนเก่ง โดยเฉพาะพวก ฟิสิกซ์ เคมี ชีวะ เลข อาไรพวกเนี๊ย ผมถนัดเลยอ่ะ ไม่ได้คุยนะคร๊าบ
แล้วนายเพื่อนทั้งหลายมันก้อจะให้ผมอยุ่อย่างสบายๆ มีการบ้านเมื่อไหร่มันก้อจะมาบูชา ทำยังกะผมเป็นพระเจ้าเลยอ่ะ
แล้ววันนึง เรื่องมันก้อได้เกิดขึ้น.
วันนั้น ผมกะนายเพื่อนขี้หลีก้อนั่งกันอยู่ที่โต๊ะประจำ ของพวกเราฮะ อยู่ข้างๆตึกอำนวยการหน่อย จาเป็นทางผ่านระหว่างตึกม.ต้นกะตึกม.ปลาย เวลาพักกลางวันคนจะผ่านกันเยอะมากฮะ และก้อเป็นที่หนุกหนานของเพื่อนผม ที่มันจะได้แซวสาวๆ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง
นักเรียนหญิงโรงเรียนผมจะเกลียดนายโต๊ะนี้มากฮะ พวกรุ่นพี่ผู้ชายก้อด้วย พวกผมเลยเกือบจะโดนรุมมาหลายทีละ แต่ก้อรอดมาได้อย่างหวุดหวิดทุกครั้ง ฮ่าๆๆ..
วันนั้น ผมก้อนั่งไร้ตัวตนอยู่ที่มุมหนึ่งของโต๊ะฮะ ถือหนังสือเล่มนึง แล้วก้อคอยฟังนายเพื่อนผมโดนพวกรุ่นพี่ผู้หญิงด่า ฮ่าๆๆๆ สะจายมาก สมน้ำหน้ามันจิงๆฮะ ถ้าเป็นรุ่นน้องจาไม่ค่อยกล้า ก้อรีบเดินหนีกันไปเลย
แหม..น้อง จะรีบไปไหนๆ คร๊าบบบ พักเดี๋ยวนึงสิคับ เสียงนายกุ่ยกาลัง แซวน้องคนนึงที่เดินผ่านไป ก้อเป็นปกติของมันแหละฮะ ยิ่งเปนรุ่นน้องม.1และ ม.4 ที่เข้ามาใหม่ จายิ่งสนุกมันเลยอ่ะ
 เฮ้ย พวกเมิงอ่ะ เปนไรกันวะ เงียบจิง.เฮ้ยๆๆ นายแฮค ดูน้องคนนั้นดิ กระโปรงโคตรยาวเลย 
แฮค: เออๆ เด๋วผมจัดการเอง. น้องคร๊าบบบ กระโปรงย๊าวยาวนะค้าบ น้องจะไปงานราตรีสโมสรหรอแหม พี่ไปด้วยสิคับอ๊ะๆๆ จารีบวิ่งไปไหนละเด๋วสิ
ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆ .แล้วเสียหัวเราะก้อดังระเบิด หลังนายแฮคจัดการเหยื่อรายนี้ได้ ทำให้เธออายหน้าแดงแล้วรีบวิ่งหนีไปเลย..แต่ที่เธอหน้าแดง อาจเพราะโกรธจัดก้อได้มั้งคับ
แล้วพวกมันก้อเห่าหอนคนอื่นๆ ที่เดินผ่านมาอย่างเมามันไปเรื่อยๆ ซึ่งผมก้อไม่ได้สนใจอะไรมัน ผมก้อนั่งอ่านหนังสือของผมต่อไปอย่างสงบๆ แต่แล้ว 
กุ่ย : ว้าวววว.ไม่ยักกะรู้ว่าโรงเรียนเรา มีนางแบบ มาเรียนด้วยนะเนี่ย. 
จอง :  โห.น้องกินเสาไฟฟ้าเป็นอาหารเช้าหรอคับเนี่ย รึว่าเป็นญาติกับลูกเกดคับ 
ผมรู้สึกได้ว่าน้องคนนี้ ท่าทางจะน่าสนใจจิงๆฮะ เพราะทั้งโต๊ะของผม รุมแซวน้องเค้าใหญ่เลย ผมคิดอยู่ในใจว่า เอาแล้วสิ.เพื่อนกรูจาทำเด็กร้องไห้ป่าววะเนี่ย เพราะเธอโดนหนักมากฮะ ผมเลยเงยหน้าจากหนังสือขึ้นมามอง เธอสูงจิงๆด้วยฮะ สูงมากๆ ไม่น่าเชื่อว่าอยู่ม.4 หุ่นดีสุดยอดอ่ะ 
ตอนนั้นน้องเค้าหันหลังอยู่ กะลังจะเดินเลยโต๊ะพวกผมไปแล้ว แล้วเธอก้อหยุดฮะ หยุดนิ่งไปซะพัก 
ผมก้อนึก เอาแล้วๆๆ พวกเมิง หาเรื่องกันจิง 
แล้วเธอก้อหันมาโอ้วววววววววววววว์..!!!!!!!!!!!!!! 
พอผมเหนหน้าเธอเท่านั้นแหละ.ผมอึ้งไปเลยฮะ อ้ายปากด๊อกทั้งหลายก้อเงียบไปเหมือนกัน มันคงเพิ่งจาเหนหน้าน้องเค้าชัดๆเต็มตาเหมือนกันมั้งคับ..น่ารักม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!! สวย เริ่ด เพอร์เฟค 
ไม่รุจะหาคำไหนมาเปรียบเทียบความน่ารักของน้องเค้าได้เลย. 
แค่หันมาพวกมันก้ออึ้งกันไปแล้ว ทำไรกันไม่ถูกเลย อ้ายกุ่ยฮะ สัญชาตญาณขี้หลีออกทันที 
กุ่ย : เอ่อน้องฮะ คือพี่ ขอโทษนะ..คือๆๆพะพี่. 
น้องคนนั้น :  ขอบคุณที่ชมนะคะ  
แล้วเธอก้อยิ้มฮะ..ยิ้มมมมมมม! แล้วก้อหันหลังเดินกลับไปเลย ปล่อยอ้ายเพื่อนผมนั่งอึ้งไปตามๆกัน 
โอ๊ยยยยย ไม่ไหวแล้วเว้ยน่ารักสุดยอดดดดดดดดดดดด !!!!!!! 
พวกผม :  
ตั้งแต่เกิดมา ผมยอมรับเลยคับ ว่าไม่เคยจีบผู้หญิง ไม่เคยชอบผู้หญิงคนไหน ผมจีบไม่เปนด้วยฮะ แล้วก้อไม่คิดจะจีบใครด้วย วันๆผมก้อเอาแต่เรียนๆ ไม่เคยจะสนใจใคร 
แต่พอเจอน้องคนนี้ มันเปนอะไรที่แบบว่า ไม่รู้สิคับ ผมอธิบายไม่ถูกเลย.แต่ผม ผมคงจะ..ปิ๊งเธอเข้าแล้วล่ะ!!!!!!!! 
หลังจากน้องคนนั้นเดินผ่านไปนานแล้ว แต่โต๊ะเราก้อยังพูดถึงเธอไม่เลิกฮะ แต่ละคนก้อยังอยู่ในอาการตะลึงงงงง! กันทั้งนั้นในกลุ่ม ผมสนิทกะอ้ายปอน ที่สุดฮะ มันเป็นคนตลกๆ ฮาๆ ผมคุยกะมันรู้เรื่องที่สุดแล้ว 
ปอน : เฮ้ย.ตูน ตะกี๊เมิงเห็นน้องคนนั้นป่าววะ  
ผม : เออ เห็น.ก้อ ก้อน่ารักดีหนิ 
ปอน : ไรว้า.อย่างงี้ไม่ใช่แค่ น่ารักดีเฟ้ย เค้าเรียกว่า โคตรรรรรรรรน่ารักเลยยย ไม่ไหวเลยเมิงนี่ เออ กรูลืมไป เมิงก้อไม่เคยเห็นใครน่ารักอยุ่แล้วนี่ ฮ่ะๆๆๆๆ 
ผมอยากจะบอกมันซะเหลือเกินว่า คราวนี้เมิงคิดผิดแล้วว้อยยยย อ้ายปอน!!!!!!! 
เย็นวันนั้นผมกลับมาบ้านฮะ เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกไม่อยากอ่านหนังสือซักกะนิด การบ้านก้อยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ผมไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลยฮะ หน้าน้องคนนั้นวนๆเวียนๆอยุ่ในหัวผมทั้งวัน 
เวลาคนเค้าตกหลุมรักใครเนี่ย มันเป็นแบบนี้เองหรอ. ผมเพิ่งจะรู้ ผมหยุดคิดถึงเธอไม่ได้เลยคับ 
น้องเค้าน่ารักมากจิงๆฮะ หุ่นดีม๊ากกกกกก สูงๆ ขาเรียวๆ ผิวขาวๆ ก้อไม่ได้ขาวมากนะ แต่ก้อจัดว่าขาวล่ะ 
หน้าใส๊ใส ไม่มีสิวเลย แก้มชมพูๆหน่อย ตาโตแป๋วเลยฮะ แค่มองก้อละลายแล้วววววว ^^ 
แล้วผมเธอยาวมากฮะ ขนาดรวบหางม้าขึ้นไปแล้วยังยาวลงมาเกือบถึงกลางหลังแน่ะ ข้างหน้ามีผมตกลงมานิดๆ เวลาลมพัดแล้วมันคงจาพริ้วววววว ดีฮะ 

โอ๊ย! อาไรจะน่ารักขนาดนี้ ผมนั่งคิดถึงน้องเค้าอยู่นั่นแหละ เหมือนคนบ้าเลยฮะ จะทำไงดีน้า ถึงจะรู้จักเค้าได้ ถ้าจะไปปรึกษาเพื่อนหรอไม่ได้ๆๆๆ ผมโดนมันล้อจนต้องมุดดินหนีแน่ๆ ถ้าขืนพวกมันรู้ว่าผมตกหลุมรักน้องคนนี้ล่ะก้อ.โอย ไม่อยากจะคิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเลยฮะ 
แล้วทีนี้ผมจะทำไงดีละ..โอ๊ยยยยยยยยยยยย คิดไม่ออกเว้ยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! 
ตอนเช้าฮะ ผมพยายามอย่ายิ่ง ที่จะมองหาน้องคนสวยคนนั้น ซึ่งคงหาไม่ยากหรอก หุ่นอย่างเธอมีไม่กี่คนในโรงเรียน..แล้วผมก้อเจอคับ อึ้ยยยยยยย!! รัศมีความน่ารักแผ่มาแต่ไกลฮะ วันนี้เธอถักเปีย2 ข้างด้วย 
น่ารักอย่างรุนแรง ผมทำไรไม่ถูกอ่ะ เหมือนใจมันลอยยยยยยยตามเธอขึ้นตึกไปแล้ว ผมมองตามเธอไปเพื่อจะดูว่า เธออยู่ห้องไหนม.4/2 ฮะ โอ้โห เรียนเก่งเหมือนกันแฮะ เพราะห้อง/1 เป็นห้องคิง /2 นี่ก้อเก่งพอๆกันล่ะคับอาไรจะเพอร์เฟคขนาดนี้!!!!!!!!!!!! 

ผมไม่รู้ตัวว่ามองเธอนานขนาดไหน จนได้ยินเสียงนึงปลุกผมให้ตื่น 
เฮ้ยอ้ายตูน อ้ายตูนเว้ยยยยยยยยยยยย อ้ายปอนนั่นเอง ท่าทางมันโมโหหน่อยๆฮะ สงสัยมันจะเรียกผมอยู่นาน 
เออๆๆ มีไรวะ เรียกซะดังเชียวนะเมิง  ผมตอบมันไป ยังเบลอๆอยู่เล็กน้อย 
ปอน : ไม่ให้เรียกดังได้ไง ผมเรียกคุณนานเป็นชาติแล้วนา เมิงถอดจิตไปไหนมาวะ รึว่ากำลังเข้าฌาณ 
ผม : เปล่าๆว้อย กรูคิดอะไรเพลินไปหน่อย เออๆ ไปเหอะๆ จะเข้าแถวแล้วนี่ 
แล้วผมก้อต้องเดินไปกะมัน ผมหันมาดูห้องน้องเค้าอีกที เห็นเค้ากำลังยืนคุยกับเพื่อนอยู่หน้าห้องฮะ 
เฮ้อออออออ!! ทำไงผมถึงจะได้สนิทกับเธอแบบนั้นได้นะ..แค่ชื่อ ตอนนี้ผมยังไม่รู้เลย 

พอพักกลางวัน พวกผมก้อมานั่งกันที่เดิมฮะ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า น้องเค้าคงจะเดินผ่านมาอีก แต่มาก้อไม่ดีฮะ เธอคงจะโดนนายเพื่อนปากดีทั้งหลายแซวอีกแน่ๆ แล้วผมก้อคงช่วยอะไรเธอไม่ได้ 
อ้ายกุ่ย : เห้อ.วันนี้น้องคนสวยไม่ผ่านมาอีกเลยว่ะ เซ็งฉิบ กรูไม่น่าล้อน้องเค้าเลยเว้ย 
อ้ายเดียว : นั่นแน่ ชอบน้องเค้าละสิเมิง แล้วพี่กิ๊บของเมิงอ่ะ ทิ้งไว้ไหนซะแล้ว อ้ายกุ่ย 
*** ลืมแนะนำเพื่อนในกลุ่มไปฮะ เดี๋ยวมีชื่อแปลกๆโผล่มาแล้วจะงงกัน กลุ่มเรามีกัน8คนฮะ นายตัวหัวหน้านี่ก้ออ้ายกุ่ยฮะ ที่เอ่ยถึงมันบ่อยๆ แล้วก้อมี แฮค เดียว ตั้ม แมน จอง ปอน แล้วก้อผมเนี่ยละคับ มีอ้ายปอนคนเดียวที่เรียกผมว่าตูน นอกนั้นมันเรียกผมว่าอ้ายหงบ หมดแหละฮะ 
ขณะที่พวกผมกาลังคุยๆกันเรื่องน้องคนสวยคนนั้นอยู่ นายแมนมันก้อวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาเลยฮะ. 
แมน : เฮ้ยๆๆ  ผมรู้ชื่อน้องนางแบบคนนั้นแล้วว่ะ..แค่นั้นแหละ นายขี้หลีทั้งหลายแทบจะปูเบาะให้นายแมนมันนั่งเลยอ่ะ 
นายกุ่ย :  จิงอ่ะโห.คุณแมนครับ เชิญนั่งเลยครับ รู้ได้ไงอ่ะครับ แล้ว แล้วน้องเค้าชื่อไรอ่าาาาา 
นายแมน :  เหอะๆๆ..ไม่ค่อยเลยนะพวกคุณนี่เออ ก้อพี่ผมเป็นเพื่อนกะพี่ชายน้องเค้าเวัย เค้าเลยบอกมา 
ตอนนั้นผมรู้สึกตื่นเต้นมากฮะ.ก้อไม่รู้จะตื่นเต้นทำไมอ่ะนะ แค่จะรู้ชื่อน้องเค้าเนี่ย 
นายเดียว : เออ แล้วตกลงชื่อไรวะ..บอกมาซะทีเด่ะ 
นายแมน : ชื่อชื่อน้องผิงเว้ยยยยยยยยยย..!! ชื่อก้อน่ารักเหมือนหน้าตาเล้ยยยย พี่ชายน้องแกอยู่ม.6 โรงเรียนเราเนี่ยแหละ พี่พัมไง พวกเมิงก้อรุจักหนิ 
อ๊าาาาาาก.!! ผมรู้จักชื่อเธอแล้วฮะ โอ๊ยยยยยย ดีใจๆๆๆๆ ผมรุสึกดีใจยังกะได้เธอเป็นแฟนแน่ะ 
.น้องผิง...อึ้ยยยยย น่ารักที่สุดเล้ยยยยยยยย!! 

นายกุ่ย : ห๊าา.พี่พัมเนี่ยนะ มีน้องสาวน่ารักขนาดนี้เลยหรอวะ.โห ไม่น่าเชื่อเลยว่ะ 
นายแมน :  ไม่เชื่อก้อต้องเชื่อแหละวะ เออ แล้วผมมีไรจะบอกพวกคุณอีกอย่าง..ฟังแล้วอาจจะเศร้าหน่อยนะเว้ยหึๆๆ พี่พัมแกฝากบอกว่าพวกเมิงอ่ะ ห้ามจีบน้องสาวเค้าว่ะ.ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆสะใจจิงเว้ยเป็นไงๆ เงียบกันเลย ฮ่ะๆๆๆๆๆๆ 
ง่ะ!!!!!!!!!!!!!!! อะไรล่ะคับเนี่ยผมไม่น่ามาอยู่กลุ่มพวกมันเลยอ่ะ โหยยยย เซงว้อยยยยยย!! 
ก้อแน่ละคับ กลุ่มพวกผมมันทั้งซ่า ทั้งแสบ กวนทีน แซวชาวบ้านเค้าไปทั่ว น่ากะทืบเป็นที่สุด..แล้วพี่ดีๆที่ไหน จะอยากให้น้องสาวเค้ามาได้แฟนชั่วๆอย่างนี้ล่ะคับ. 
แต่ผมไม่ได้เกี่ยวกะมันนี่.ผมไม่ได้นิสัยเหมือนมันซะหน่อย..โธ่ๆๆ พี่คับเว้นผมซักคนเหอะ!!!!!!! 
แต่จะว่าไปแล้ว ถึงเค้าไม่ห้ามกลุ่มพวกผมไม่ให้จีบน้องเค้า ผมก้อคงไม่กล้าไปคุยกะน้องเค้าอยู่ดีแหละ ก้อเกิดมาผมเคยจีบใครซะที่ไหนล่ะ!!!!เฮ้อออออออออออ! ยังไงมันก้อไม่มีทางเป็นไปได้อยู่ดีแหละฮะ.. 

นายกุ่ย: โหไรว้า ทำงี้ได้ไงอ่ะ ผมก้อไม่ได้จะไปล่อลวงน้องเค้าซะหน่อยนี่ แค่อยากรู้จักไว้ เป็นพี่เป็นน้องกันเฉยๆเองอ่ะ. 
นายตั้ม : เหอะๆๆ แน่ใจหรอวะ คุณเนี่ยนะ คิดจะคบแค่เป็นพี่เป็นน้อง.โอ๊ยยยย ขำว่ะ ขำๆๆๆ  
นายแมน : เออๆๆ เข้าใจพี่แกหน่อยเหอะ แกคงอยากให้น้องแกมีอนาคตที่ดีว่ะ.ฮ่ะๆๆๆๆ 
สรุปแล้ว กลุ่มพวกผมก้อไม่มีสิทธ์จะไปจีบน้องผิงเลยซักคน..เพราะพูดถึงพี่พัมแล้ว แกก้อใหญ่เหมือนกันฮะ แล้วเป็นพี่ม.6 ด้วย นายเพื่อนขี้หลีทั้งหลาย มันไม่กล้าทำไรแกหรอกฮะ.. 
แต่ก้อดีเหมือนกัน ผมจะได้สบายใจว่า น้องผิงเค้าจะอยู่อย่างสงบสุข ไม่มีนายปากหมาพวกนี้ไปเกาะแกะด้วย ยังไงคนที่มาจีบเธอก้อควรจะดีกว่านี้หละคับ. 
** มันอาจจะดูงงๆหน่อยนะฮะ ที่ผมพิม ไ อ้...มึ ง อะไรพวกเนี้ย เค้าเปลี่ยนเป็น ผม...คุณหมดเลยอ่ะ...นายผมก้อลืมไป.....-_-" 

ตอนนั้นผมรู้สึกเซ็งตัวเองมากฮะทำไมมันปอดแหกนักก้อไม่รุ กะอีแค่เข้าไปคุยกับน้องคนนึงเนี่ย ยังไม่กล้าเลยอ่ะ!! -_-..เฮ้ออ! แล้วทีนี้จะทำไงดีล่ะเนี่ย ก้อผมชอบเธอมากๆซะแล้วสิ 

วันนั้นน้องเค้าไม่เดินผ่านโต๊ะพวกผมเลยฮะ ไม่รู้เหมือนกันว่าไปทางไหน พี่ชายเธอคงสั่งไว้ละมั้งคับผมเลยอดเห็นหน้าสวยๆของเธออีกเลยจนกลับบ้าน.โอ๊ยย ผมคิดถึงเธอจะแย่แล้วอ่ะ รู้สึกตัวเองคลุ้มคลั่งมากๆฮะ 
อยากคุยกับเธออ่าาาา..อยากคุยกับน้องผิงงงงง.แต่ ผม ไม่ กล้าาาา!!!! 
วันรุ่งขึ้น ผมก้อลงมานั่งตรงลานหน้าตึกที่เดิมฮะ จะเป็นโต๊ะหินอ่อน ตั้งเรียงๆกันอยู่เล็งไปที่ห้อง4/2เลย (น้องผิงเรียนอยุ่ชั้น1ฮะ ผมเรียนชั้น3ตึกเดียวกัน) ผมก้อนั่งมองม๊องงมอง ยังไม่เห็นเธอซักที สงสัยจะยังไม่มา ถ้างั้น ตอนเธอมาก้อต้องเดินผ่านผมอ่ะดิ!!!! 
ผิงงงง..เอาสมุดเลขมาป่าวอ๊าาา เสียงน้องคนนึงตะโกนออกมาจากหน้าห้อง4/2 แล้วก้อวิ่งออกมา ผ่านผมไปอย่างรีบๆฮะ.ผมกำลังคิดยังไม่ทันจบเลยว่า ถ้าน้องผิงเดินผ่านผมมา แล้วผมจะทำไงดีเนี่ย!! 
แต่ไม่ทันซะแล้วฮะ ผมหันตามน้องคนนั้นวิ่งไป ห่างจากผมไปประมาณ2เมตร..น้องผิงงงง!!! 
ผิง : อะไรๆๆ บุ้งจะรีบอะไรขนาดนั้นอืมๆ เอามาๆเด๋วหยิบให้ ขอเข้าห้องก่อนนะ 
น้องบุ้ง : จ๊าๆ ผิงคนสวย อึ้ยยย ผิงนี่น่ารักจิงๆเล้ยยย 
น้องผิง : อื๋ออ ไม่ต้องมาชมเลย แหมๆๆ พอมีเรื่องให้ช่วยล่ะ ผิงน่ารักทันทีเลยนะ 
น้องบุ้ง : ก้อผิงน่ารักจิงๆนี่นาา..คิกๆๆๆ 
ผม : . 
อ๊ากกกกกกก !! น้องผิงน่ารักมากม๊ากกกกกกกกกกกก น่ารักสุดยอดอ่ะ เสียงก้อน่ารัก การพูดการจาก้อน่ารัก จะยืนจะเดิน.น่ารักทุกอย่างเลยอ่ะ ไม่ไหวแล้วว้อยยยย!!! 
ตอนเธอเดินผ่านผมไปนะฮะ ผมแทบจะหยุดหายใจอ่ะ เธอผ่านผมไปในระยะไม่ถึงเมตร..เดินเฉียดโต๊ะผมไปนิดเดียวเอง แต่เธอไม่หันมามองผมเลยอ่ะ -_-..แต่คิดอีกที จะมองทำไมอ่ะ เธอก้อไม่ได้รู้จักผมซะหน่อยนี่ 

วันนั้นทั้งวันภาพที่น้องผิงคุยกับเพื่อนเค้าอ่ะ วนๆอยู่ในหัวผมตลอดเลย เค้ายิ้มหัวเราะ.น่ารักจิงจิ๊ง!! 
เพื่อนผมมันก้องงกันว่าผมเป็นอะไร ดูจะร่าเริงผิดปกตินั่งเฉยๆก้อยิ้ม พูดอะไรหน่อยก้อขำ.ผมคงจะใกล้บ้าแล้วอ่ะฮะ.555555555555555 บ้าความน่ารักของน้องผิงไงเอิ๊กๆๆๆ ^^ 

เช้าวันต่อมาเวลาเดิมผมก้อไปนั่งที่เดิมมองหาน้องผิงคนเดิม.. 
ผมทำอย่างนี้อยู่หนึ่งเทอมเต็มๆเลยเชื่อมั้ยละคับ ถ้าไม่เชื่อก้อเชื่อเถอะฮะ ผมทำจิงๆ.ก้อยังงงตัวเองอยู่ถึงปัจจุบันนี้ละฮะ ว่าผมทำไปได้ยังไง ผมไม่คิดจะเข้าไปคุยกับเธอ ไม่คิดจะเข้าไปจีบ เหมือนที่นายเพื่อนของผมมันทำกัน ผมขอแค่ได้มอง ได้เห็น น้องเค้าทุกๆวัน ได้เห็นเค้ายิ้ม หัวเราะ เห็นเค้ามีความสุข ผมก้อรู้สึกมีความสุขตามแล้วละฮะ.^^ 
หนึ่งเทอมเต็มๆ ที่ผมไปนั่งรอน้องผิงหน้าตึกทุกเช้า ผมไม่รู้ว่าเธอสังเกตเห็นบ้างรึป่าว ว่ามีรุ่นพี่หน้าตาจืดๆคนนึง มานั่งรอเธอมาโรงเรียนทุกวัน .แต่ที่แน่ๆอ้ายเพื่อนตัวดีมันสังเกตละคับ!!!!!! 


ผมต้องหาเหตุผล 108 ประการมาแก้ตัวกับพวกมัน กว่าจะรอดมาได้ก้อแทบตายอ่ะฮะ!! 

ปิดเทอม.เป็นอะไรที่แย่มากๆๆๆๆ ฮะ ผมไม่เคยรู้สึกไม่อยากปิดเทอมเท่านี้มาก่อนเลย เพราะมันหมายความว่า ผมจะไม่ได้เจอหน้าน้องผิง เกือบ2เดือนเต็มๆ..แย่สุดๆอ่ะ.เห้ออออออ-_- 
วันสุดท้ายของการสอบก่อนปิดภาคพอสอบเสร็จแล้ว ผมเห็นน้องผิงกับเพื่อนๆเค้าแบบว่าเป็นโขยงอ่ะ จะพากันไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆโรงเรียน ซึ่งเป็นที่ที่เด็กๆโรงเรียนผมแทบทุกคนต้องไป เมื่อสอบเสร็จวันสุดท้าย..ผมก้อไม่แน่ใจว่ามันเป็นธรรมเนียมที่สืบทอดกันมารึป่าวนะ เพราะเห็นไปกันแทบทั้งนั้นอ่ะฮะ^^ 
แต่ผมคนนึงแหละฮะ ที่ไม่เคยไปไหนกับเค้าเลย สอบเสร็จก้อตรงกลับบ้าน บางทีก้อกลับไปทบทวนวิชาที่สอบไปบ้าง ประมาณนั้นนะฮะแต่คราวนี้ เห็นทีจะต้องไปซะแล้วฮะ เพราะอ้ายเพื่อนขี้หลีผมมันก้อไปกันทั้งกลุ่มเด๋วมันไปหลีน้องเค้าทำไงล่ะ ผมเลยขอไปด้วย ทำให้นายเพื่อนผมมันถึงบางอึ้งกันไปตามๆกัน.. 
เดียว : เฮ้ยเมิงเนี่ยนะ..จะไปด้วย ไข้ขึ้นป่าววะ อ้ายหงบ ไหนๆๆ มาวัดไข้หน่อยเด๊ะ 
ผม : ป่าวเว้ยไมวะ ไปด้วยไม่ได้งะ ก้อปีนี้ม.5แล้ว ขึ้นม.6 ก้อเรียนหนักกว่าเก่า เด๋วกรูก้อไม่มีโอกาสไปกะพวกเมิงแล้วแหละน่า 
นายตั้ม : แหมๆ ก้อไม่ได้ว่าอาไรหรอกค้าบบบ คุณหงบฮะ พวกผมก้อดีใจฮะ ที่คุณจะไปด้วย เชิญสิคับ เชิญเลยค้าบบบบบ 
แล้วผมก้อได้ไปกะพวกมัน. เพราะห้างมันอยู่ไม่ไกล คนเลยชอบไปกันเยอะ 
พอไปถึง ผมรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ เพราะผมไม่ค่อยได้เดินห้างด้วยมั้งฮะ เลยทำตัวไม่ถูกเท่าไหร่ ก้อตามๆพวกมันไปอ่ะ แต่สายตาผมก้อมองหาน้องผิงอย่างเดียวเลย เธอมาก่อนพวกผมประมาณ10นาที ตอนนี้อยู่ตรงไหนน้าาา!!!..แต่คนที่เห็นเธอก่อนไม่ใช่ผมฮะ..เป็น อ้ายแฮค!!!!!! นายตัวกวนตีนตัวนึงในกลุ่ม 
แฮค : เฮ้ยๆๆๆๆๆหยุดดดด.หยุดก่อนๆ พวกเมิงทั้งหลายย แล้วกรุณา หันไปทางซ้าย ช้าๆ นะ 
กุ่ย : ว้าววว นั่นมันกลุ่มน้องสาวพี่พัมนี่หว่า ชื่อผิงใช่ป่ะวะ.วู้พี่ชายไม่มาซะด้วย คิกๆๆๆๆ 
เอาแล้วสิคับ..ผมว่าแล้ว อ้ายพวกเนี้ย ไว้ใจไม่ได้ซักตัว แล้วทีนี้ผมจะทำไงอ่ะ จะไปปกป้องอะไรเธอได้ล่ะ! 
ผมก้อได้แต่คิดในใจ.อย่านะเว้ยยยยยย อย่านะเมิง อ้ายเวรกุ่ย.เมิงอย่ามายุ่งกะน้องผิงของกรุนะ!!!! 
แต่.ไม่ทันซะแล้ววววววว-_- 
กุ่ย : หวัดดีค้าบบบบบ.น้องๆ จะไปไหนกันคับไปดูหนังกะพี่มะ เนี่ย เพื่อนๆพี่ ไปกันหมดเลยนะ 
น้องบุ้ง(น้องคนที่แหละเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของน้องผิง) : อ่า หวัดดีค่ะพี่เอ๊ะ พี่นี่เป็นแฟนพี่กิ๊บไม่ใช่หรอคะแล้วพี่กิ๊บ ไปไหนละคะเนี่ย ไม่มาด้วยกันหรอคะ 
โห.สุดยอดอ่ะ สุดยอดเลยน้อง น้องเจ๋งมาก.อ้ายกุ่ยหน้าแหกไปเลยอ่ะฮ่ะๆๆๆๆ สะใจเว้ย!!! 
*** ขออธิบายนิดนะฮะ คือว่า อ้ายกุ่ยเนี่ย มันจีบพี่ม.6คนนึงอยู่ ชื่อพี่กิ๊บ แล้วใครๆ เค้าก้อรู้กันหมดแหละฮะ เพราะ พี่เค้าสวย น่ารัก แล้วอ้ายกุ่ยนี่ก้อดังเหมือนกัน เพราะมันก้อหน้าตาค่อนข้างดีอ่ะนะ แล้วก้อชอบไปแซวใครๆเค้าทั่ว คนเลยรุจักเยอะ แล้วตอนนี้มันก้อเกือบๆจะเป็นแฟนกะพี่กิ๊บแล้ว แต่มันก้อยังไม่เลิกหม้อไปทั่วอยู่ดีอ่ะฮะ 
ต่อคับต่อ.. 
กุ่ย : เอ่อแหมน้องก้อ รู้ได้ไงครับ ยังไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย 
น้องบุ้ง : อ้าว หรอคะ แล้วที่เห็นเดินตามกัน ไปกินข้าวด้วยกัน ทุกวันนี่ เค้าไม่ได้เรียกว่าแฟนหรอค้าาางั้น บุ้งก้อคงจะเข้าใจผิดสิเนอะ 
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก! ขำอ่ะ ขำม๊ากกกกก อยากจะขำให้ตายไปเลย ไม่เคยเห็นไ อ้กุ่ยทำหน้าไม่เป็นผู้เป็นคนได้ขนาดนี้.เวลามันโดนรุ่นพีด่าที่ไปแซวเค้า มันยังไม่ซีดขนาดนี้เลยอ่ะ นี่โดนรุ่นน้องย้อน.เป็นไงล่ะ จ๋อยไปเลยสิมรึง..ก๊ากๆๆๆ ขำๆๆๆๆ ^^ น้องบุ้งฮะ.น้องยอดม๊ากกก!! 
กุ่ย : อืมมม เอ่อ.มันก้อ ไม่เชิง อ่ะนะฮะ.คือ 
น้องบุ้ง : เออออ.คือ เราไม่อยากดูหนังอ่ะนะพี่ แล้วตอนนี้ก้อกำลังจะไปถ่ายรูปกัน ไปช้าเด๋วคิวเต็ม ไปก่อนนะคะ แล้วถ้าโอกาสหน้า บุ้งชวนเพื่อนๆมาทั้งห้องแล้วจะมาดูหนังกะพี่นะคะ 
.แล้วเธอก้อเดินจากไป.เคลื่อนขบวนกันไปทั้งกลุ่มด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับเสียงหัวเราะ ฮาแตกไปตามๆกัน.อย่าว่าแต่พวกน้องเลย พอเค้าไปกันหมด พวกผมทั้งกลุ่มก้อก๊ากกกกกกก กันอย่าแรงอ่ะ ฮ่ะๆๆๆ 
แมน : เป็นไงล่ะ ฮึๆ เป็นไงล่ะเมิงงงฮ่ะๆๆ ขำเว้ย เมิงไม่รุจักน้องหนอนบุ้งซะแล้ววว..คันสมชื่อมะล่ะ 
กุ่ย : ห๊าาา น้องคนนั้นอ่ะหรอ ชื่อหนอนบุ้ง ที่เค้าว่ากันว่า แสบๆสุดในม.4 อ่ะหรอวะ.. 
แมน : เออเด่ะ เมิงไม่เคยเหนหรอวะ ตอนพี่กรูรับน้องอ่ะ เค้าเล่าให้ฟังว่า เด็กคนเนี๊ย โคตรแสบอ่ะ.แต่ก้อน่ารักดีว่ะคิกๆๆๆ เมิงไม่สนหรอออ. 
กุ่ย : เหอออออออ.ไม่อ่ะ ไม่เด็ดขาด น่ารักให้ตายกรูก้อไม่อาวเฟ้ย.อึ้ยย คิดแล้วหนาว โห่ อดคุยกับน้องผิงเลย กะจะตีสนิทซะหน่อย.เห้อออ 
ผม : อย่านะเว้ยยย มรึงจะมาตีสนิทอะไรกะน้องผิงเค้าาา พี่กิ๊บของมรึงก้อน่ารักสุดยอดแล้ว จะมาอะไรกะน้องเค้าอีกวะ!!!!  
.ผมก้อได้แค่คิดในใจอ่ะฮะ ขืนพูดไปจิงๆก้อซวยดิ -_- . 
แล้ววันนั้นผมก้อไม่เห็นหน้าน้องผิงเค้าอีกเลย เฮ้อออ!!.ไม่รู้จะไปกับมันทำไม ไม่คุ้มเล้ย เห็นหน้ากันแว้บนึงตอนนั้นแหละ น้องเค้าก้อยืนยิ้มๆอยู่ข้างหลังน้องบุ้ง แต่แค่นั้นก้อพอแล้วฮะ ผมไม่กล้าหวังอะไรมากหรอก 
และแล้วก้อปิดเทอมจิงๆ..วันแรกที่ปิดเลย ผมรู้สึกเซ็งมากๆ เซ็งสุดฤทธิ์..นอนอยู่หน้าทีวี ก้อไม่มีไรดูอีก.เห้ออออ!! เซ็งเว้ย เซ็งๆๆๆๆๆ-_- 
ป่านนี้น้องเค้าจะทำอะไรอยู่น้าาาาาจะคิดอะไรอยู่ ผมก้อได้แต่คิดถึงน้องเค้าวนไปวนมา ทั้งวันอ่ะไม่รู้จะทำยังไง บ้านน้องเค้าอยู่ไหนก้อยังไม่รู้เลย เบอร์ทงเบอร์โทก้อไม่มี เฮ้อออ! คิดแล้วยิ่งเซ็งหนัก! 

.และแล้ว ปิดเทอมที่แสนเบื่อหน่ายที่สุดในชีวิตก้อได้ผ่านไป. 
เปิดเทอมฮะ เปิดเทอมแล้วววว ดีใจจิงเล้ยยยยย!! ^^ อารมณ์ประมาณว่า ออกเกมโชว์แล้วแจ็กพอตแตกเลยอ่ะ เหอะๆๆ จิงๆนะคับ ผมจะได้เจอหน้าน้องผิงแล้ววว ..เธอจะเป็นไงบ้างน้า?? 
วันแรกของการเปิดเทอม ผมก้อทำเหมือนเดิม โดยการ ไปนั่งรอเธอที่หน้าตึกโต๊ะตัวเดิม เล็งมุมเดิมเลยฮะ แล้วเธอก้อมา..>_____>>>>>>>> เธอ ________.....____.....