21 มิถุนายน 2553 23:48 น.
ครวญฝุ่น
๐๗๔๘
๐โอม..เอยโอม..เพลงบอลกระฉ่อนโลก
เพื่อดับโศกดับเศร้าให้เหงาผ่อน
เมื่อกีฬา..กาลี..มีบทตอน
มาคลี่,คลอน ชาวโลก ให้โยกโยน
๐ ในแง่ดีงามเด่นให้เห็นด้วย
สร้างโลกสวยหลากชาติเกมส์ผาดโผน
หลายชีวิตบัดซบหลบกระโจน
บางห้อยโหนให้เห็นบ้างเป็นภัย
๐ คือการ ปั่น ฟรีคิก,ให้พลิกโลก
บางสุข-โศก,นำพาไขว่คว้าใหม่
ด้วยหวังแต่เห็นต่างก็ทางใคร-
ทางมัน,ให้ทราบผลเพราะกลกลวง
๐ คงคือความสามัคคีวิถีมนุษย์
เพื่อให้หลุดพ้นหลักที่ปักบ่วง
หยุดสงครามสร้างหวังให้ทั้งปวง
พาลุล่วงเสริมส่งให้ยงยืน
๐ เถิดจงถาโถมทัพเข้าขับศึก
เพลินผนึกเพลงบอลกระฉ่อนตื่น
มากล่อมโลกจากหลับให้กลับคืน
จะมีชื่นกับเศร้าคลุกเคล้ากัน
๐โอม..โอมอ่าน...เพลงบอลกระฉ่อนโลก
ผู้คนโศกเศร้าสลดเพราะหมดฝัน
จากหัวเราะ..ร้องให้ อะไรกัน
โธ่...นี่มัน..กีฬา หรือ..กาลี ๚ะ๛
๐๘๔๕
๒๐๐๖๕๓
17 มิถุนายน 2553 10:20 น.
ครวญฝุ่น
๒๒๑๗
๐ คราพิษปักใจป่วนต้องครวญ,ต่าง-
กับความห่างเมื่อก่อนเพลินตอนใฝ่
มาบัดนี้เขาหมางและร้างไกล
เพียงบางครั้งจึงได้...มาให้คลอ.
๐ โถม..เถิดพี่..ถั่งโถมพร้อมโลมลูบ
ประทับจูบรอยจับสำทับต่อ-
ประโลมรักเถิดร่ำคือคร่ำคลอ
พะเน้าต่อจนตักไม่พักวาง
๐ อา..ไออุ่น..เอมกว่าผืนผ้าห่ม
บ้างไล้พรมโอบแผ่วทุกแนวถาง
เปิดภาพส่วนซุกเร้นแม้เห็นจาง
ยังไม่ห่างแนบชิดสนิทเนา
๐ เย็นยามโอบอุ่นรักพอพักชื่น
ผวาตื่นตามกอดพรอดกระเส่า
เริงรสดื่มด่ำพลันมิบรรเทา
กับความเร้ารุกโหมต่างโรมรัน
๐ เพลงรักต่อ..ตรึงหลัก...พร้อมปักปิด
ที่ว่างมิดเติมใหม่เพื่อใฝ่ฝัน
สู่โลกสวยรุ้ง-ฝนระคนกัน
ต้องหวิวสั่นไหวส่วนทุกถ้วนตัว
๐ คราพิษปักใจปั่นจนฝันผ่าน
คงแต่ซ่านจึงซบให้พบทั่ว-
กับความสุขสดชื่นที่ตื่นตัว
ไหงฟ้าหลัว...จึงเหลือง...ทั้งเมืองแล้ว ฯ
๒๒๔๒
๑๕๐๖๕๓
หน้าส่วนตัว
1526
