18 ตุลาคม 2549 20:07 น.
คนใจเย็น
เมื่อไรจะผ่านพ้นค่ำคืนนี้
ฝากความคิดถึงที่มีไปกับลมหนาว
ช่วยเรียงร้อยถ้อยคำเป็นเรื่องราว
ฝากลมหนาวนำถ้อยคำส่งถึงเธอ
คิดถึง คิดถึง คิดถึง ได้ยินไหม
เป็นถ้อยคำจากใจพร่ำเรียกหา
รักนะและห่วงใยเธอทุกเวลา
วอนลมพัดพากระซิบเบาเบาว่า"หลับฝันดี"
18 ตุลาคม 2549 19:45 น.
คนใจเย็น
วันเวลาชั่งเนินนาน
ความสุขที่พบผ่านก็จางหาย
มีแต่ความเหงาความเศร้ามาอย่างกลาย
ใจแทบสลายเมื่อไม่มีเธอ........
8 ตุลาคม 2549 20:45 น.
คนใจเย็น
ทำไม ทำไมใจเราจึงต้องหวั่นไหว
ทำไม ทำไมใจเราถึงต้องเหงา
ทำไม ทำไมใจเราถึงต้องเศร้า
ทำไม ทำไมใจฉันถึงรักเธอ........
ทำไมรักเธอนะเหรอ............ก็เพราะเชื่อใจเธอไง!
3 ตุลาคม 2549 16:41 น.
คนใจเย็น
ตั้งแต่เราได้พบเจอกันครั้งแรก
ความรู้สึกแปลก ๆก็เกิดกับฉัน
นั้นคือรักรักที่เกิดขึ้นเพิ่มพูนทุกวัน
แต่ความสุขเหล่านั้นกำลังจะจากไป
กับความจริงที่เกิดขึ้นในวันนี้
ที่มีแต่ความเศร้าใจและหมองหม่น
ต้องตรอมใจด้วยความขื่นข่ม
ต้องระทมปวดร้าวเศร้าฤทัย
กับสิ่งที่ไม่อาจแก้ไขได้
ที่เกิดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจดั่งใจหวัง
เกิดขึ้นเร็วกว่าที่จะรับมันทัน
เกิดขึ้นในวันที่ฉันนั้นรักเธอ
ขอบคุณขอบใจกับความรักที่มีให้
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่ให้ฉัน
ขอบคุณกับความรักที่ให้กัน
ขอบคุณวันเวลาที่ให้เราได้พบเจอ
สำหรับความรู้สึกที่มีในวันนี้
คือรักเธอที่มีเกิดขึ้นในใจฉัน
คือความรักที่จะกลายเป็นแค่ฝัน
คือความทรงจำสีจางจาง
ต่อจากนี้คงไม่มีเธอเคียงข้าง
ต่อจากนี้คงเดินบนเส้นทางที่ว่างเปล่า
ต่อจากนี้เรื่องราวทั้งหมดคงเป็นเพียงเหงา
ต่อจากนี้คือความเศร้าที่ครอบงำ
สำหรับวันนี้พรุ่งนี้และวันต่อไป
คงจะมีความทรงจำที่ไว้ให้เธอเสมอ
ยังคงเก็บรักไว้แนบใจสำหรับเธอ
คงอยู่เสมอเพื่อเธอตลอดไป