คิดถึงรักครั้งใดมันก็เศร้า เพราะความเหงารุมเร้าให้มัวหมอง หญิงที่รักหนึ่งเดียวที่หมายปอง จะประคองรักนี้ได้อย่างไร เฝ้ารอคอยมองหาคอยคิดถึง เฝ้ารำพึงมองหาเธออยู่ไหน จะรู้มั้ยใครคนหนึ่งเศร้าฤทัย ฝากสายลมพัดความนัยบอกเธอที แม้สายลมช่วยพัดพาความในใจ แต่ทำไมเธอเงียบหายลืมแล้วหรือ นั่งเฝ้ารอรอคอยทุกค่ำคืน มันข่มขื่นดวงฤทัยยามคร่ำคราญ ขึ้นวันใหม่ก็รอเธอด้วยความหวัง ว่าสักวันเธอนั้นจะกลับหวน อยากให้เธอได้คิดและทบทวน และคิดหวนคิดถึงคนที่เฝ้ารอ