27 มิถุนายน 2546 13:41 น.
คนใจง่าย
อย่านอนดึกนะคนดี
ห่มผ้าให้อย่าให้ดีอย่าให้หนาว
ก่อนหลับตานอนช่วยคิดถึงกันก่อนสักครา
ฝากดวงดาวช่วยกล่อมเกลาคนเหงาให้หลับตา
อยู่ที่นี่ก็ยังคงมั่น
ถึงจะผ่านสักกี่คืนวันก็ยังห่วงหา
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขอให้เชื่อใจศรัทธา
ฉันจะเก็บความรักที่มีมา
สานต่อเป็นความผูกพันธ์แน่นหนายิ่งกว่าเดิม
27 มิถุนายน 2546 13:13 น.
คนใจง่าย
ถามว่าเหงาไหมเมื่อไม่เห็นหน้า
ก้มีบ้างแหละนะที่รู้สึกเหงา
แต่ก็ไม่ทุกทีหรอกเพราะรู้ว่ารักเรา
ยังคอยเป็นเงาทุกย่างก้าวที่เดินไป
ก็อย่างตอนนี้
ฉันรู้สึกดีหัวเราะได้
ไม่ใช่ว่าไม่คิดถึงเธอนะคนไกล
แต่รู้ว่ารักเรายังอยู่ใกล้ก็เลยสบายใจทุกที
เชื่อใจได้เลยนะ
ถึงเราจะอยู่ไกลกันอย่างนี้
เราก็รู้ว่าเรามีกันเธอก็รู้ว่าเธอมีฉันทุกวินาที
มั่นใจได้เลยนะคนดี
ทุกลมหายใจเข้าออกของชายคนนี้จะมีแต่เธอ
27 มิถุนายน 2546 12:48 น.
คนใจง่าย
ฟ้ายังเปลี่ยนสี
ใจเธอย่อมแปรผัน
ไม่มีอะไรคงมั่น
กาลเวลายังเปลี่ยนแปลง
ก่อนนี้ใจเธอเคยมั่นคง
ไม่เอนเอียงเปลี่ยนทิศไปทางไหน
แต่ตอนนี้ใจเธอเปลี่ยนไป
ปล่อยให้หัวใจฉันตรอมตม
12 มิถุนายน 2546 13:11 น.
คนใจง่าย
น้ำจากในตา
ไหลลงมาไม่ทันรู้
รู้สึกเสียใจมากพอดู
เมื่อได้รู้ว่าเธอหลอกกัน
หลอกให้ความหวัง
แต่ไม่มีความจริงจังให้กับฉัน
หลอกให้เข้าใจตั้งนานวัน
ว่ามีใจให้กันตลอดมา
เธอทำได้ไง
ทำร้ายหัวใจคนคอยห่วงหา
ให้ร้าวรานเสียน้ำตา
เธอจะรู้ไหมว่า
คนคอยห่วงหาเจ็บลึกเพียงใด
12 มิถุนายน 2546 12:57 น.
คนใจง่าย
รู้ใจตัวเองว่าเป็นไง
ถ้าได้รักใครไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่
แต่ที่ยอมเสียเธอไปและยอมกลายเป็นคนอ่อนแอ
ก็เพราะรู้ว่ารักแท้ในขณะที่เธอไม่แคร์แม้แต่อะไร
ก็เลยต้องตีตัวห่างออกมา
ให้น้ำตาเป้นเพื่อนยามเหงาร้องไห้
อย่างน้อยน้ำตาที่รินไหลรดใจ
ก็ไม่ปนเปลื้อนอะไรเหมือนใจคน