10 ธันวาคม 2544 22:48 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
สิ่งที่ผิดพลาดที่สุด! ในชีวิตนี้
คือการที่ไม่ได้เอ่ยคำ รัก นั้น
ให้กับเธอคนนี้ ที่สำคัญ
ผิดพลาด แบบไม่มีวันให้อภัย
สำนึกในวันที่สายเกินแก้
วันที่อ่อนแอ โลกหมดความสดใส
ไม่มีอีกแล้ว วันของเรา ที่จะบอกออกไป
เพราะเธอได้จากไป สุดไกล ตลอดกาล
10 ธันวาคม 2544 22:33 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ขอโทษที่ให้เธออยู่ลำพัง ขอโทษที่ทำตามพูดไม่ได้
ขอโทษที่ให้เธอลำบากทั้งกาย-ใจ ขอโทษที่จากไป
โดยไม่บอกลา พี่อยากจากไปโดยที่เธอไม่รู้
เธอจะได้ไม่ต้องเสียใจมาก มายใช่ไหม หรือที่พี่
จากไปแบบนี้เธอเสียใจมากกว่าที่พี่เงียบไป
10 ธันวาคม 2544 13:12 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
อย่าทำอย่างนี้จะได้ไหม อย่าแกล้งให้ฉันทุกข์ทนอย่างนี้ จะรัก
ไม่รัก ก็บอกกันดี-ดี ทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้ไหมเธอ ที่เข้ามาทำเป็นห่วงใย คอยเอาใจทุกวันอย่างนี้ แล้วอยู่-อยู่ ก็หายไปไม่ใยดี
จะเอายังไงจ๊ะคนดีรีบบอกมา
10 ธันวาคม 2544 13:12 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เธอไม่ได้เปลี่ยนไป เคยเป็นอย่างไรก็อย่างนั้น ยังมีแววตาอาทรมาให้กัน คงมีเพียงฉันเท่านั้นที่เปลี่ยนไป ไม่กล้าสบตาเหมือนอย่างเคย มีเพียงความเงียบเฉยที่ให้ได้ อยากทักทายแต่กลัวเธอจะได้ใจ เสแสร้งว่าหมดเยื่อใยทั้งที่ใจแทบขาดรอน
10 ธันวาคม 2544 13:12 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เป็นความประทับใจเล็ก-เล็ก ที่เกิดในหัวใจเด็ก-เด็กอย่างฉัน
ปลื้มอกปลื้มใจ กับความหวั่นไหวผูกพัน จนแอบเก็บมาฝัน ว่าเธอผูกพันหัวใจ
Lovers
0 คน เลิฟ`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
หน้าส่วนตัว
1059
