31 ตุลาคม 2550 10:39 น.
คนเลวที่แสนดี
เหนื่อยไหมเล่า เจ้าใจ ใคร่ถามทัก
เจ้าอยากพัก บ้างไหม ใจข้าเอ๋ย
ผ่านคืนวัน และเวลา ที่ล่วงเลย
เจ้าไม่เคย หยุดเพ้อฝัน ในวันคืน
เหนื่อยไหมเล่า เฝ้าไต่ถาม ความคิดถึง
เกิดจากใจ อันดื้อดึง ของตัวข้า
ณ ที่หนึ่ง ไปที่หนึ่ง ใจนำพา
เฝ้าโหยหา เพ้อพก อยู่ข้างเดียว
เหนื่อยไหมเล่า ข้าอยากถาม ความห่วงใย
มอบให้ไป ให้ไป ไม่ร้องขอ
สิ่งใดใด ไม่เคยได้ ก็จะรอ
แค่เพียงนิด ก็เพียงพอ ห่วงใยคืน
เหนื่อยไหมเล่า ข้าขอถาม เจ้าความรัก
ไปเฝ้ารอ ทายทัก ความรักเขา
รอแล้วรอ ก็มองเห็น เพียงรักเรา
ความรักเขา หายห่าง ไปทางใด
...เหนื่อยไหมเล่า ข้าขอถาม ทุกทุกท่าน
มีใครบ้าง เป็นเหมือนกัน ในวันนี้
ทุกข์แห่งสุข-สุขแห่งเศร้า ปะปนมี
ยกมือที คนรักของความเศร้า
17 ตุลาคม 2550 09:02 น.
คนเลวที่แสนดี
โอ้ฝันเอย ฉันก็เคย ใช้สิทธิ์ฝัน
แม้สิ่งนั้น ที่ฝันถึง ยากพึงหมาย
อาจจะเหมือน กับความฝัน คนมากมาย
ที่ห่างหาย และคงอยู่ คู่ความจริง
หลับตาคิด พินิจฝัน ในวันเหงา
ใจรบเร้า ถามฝัน นั้นไกลไหม
มีมากพอ หรือยัง กำลังใจ
จะก้าวตาม ฝันไป สุดใจฝัน
โอ้ฝันเอ๋ย ฉันก็หนึ่ง ผู้ซึ้งฝัน
หวังสักวัน จะมีฝัน ดั่งคนอื่น
แต่ก็กลัว ว่าฝัน ไม่ยั่งยืน
จึงรีบตื่น เร่งทำฝัน ให้เป็นจริง
ใครใคร่ฝัน ก็จงฝัน ในวันสุข
ฝันจงปลุก แรงใจ ไปตามฝัน
ให้ฝันดี อยู่กับคุณ ทุกคืนวัน
ให้ฝันนั้น เป็นจริงได้ ดั่งหมายปอง..
15 ตุลาคม 2550 13:33 น.
คนเลวที่แสนดี
สุดนภาขอบฟ้า....กว้างไกล
เส้นทางเดินของฉันอยู่หน....แห่งใด
ปล่อยชีวิตให้....ล่องลอยไป
ไร้จุด...จบสิ้น
ความหวัง กับ ความฝัน
ถูกพันธนาการ......ไว้ด้วย.....ความมืดมน
แสนอ้างว้าง..และ..สุดเหน็บหนาว
ปวดร้าวเกินที่ใจจะทน
เผชิญโชคชะตา...ฝ่าฟันมาหลายแดดฝน
มีใครไหม ?.. สักคน! ..จะปลอบใจ
สุดห้วงลึกก้นบึ้ง....แห่งใจ
คงมีความสดใสของฉัน....เหลืออยู่
อยากให้ใครสักคน....มารับรู้
บอกให้ใจฉันสู้....เพราะเธอจะอยู่.....เคียงคู่ฉัน
.........ตลอดไป........