27 ตุลาคม 2547 18:56 น.
คนเมืองลิง
หญิงไร้เงา สาวหวาน บ้านเรือนไทย
อ้อนให้ไกด์ ใจดี พาไปเที่ยว
ชวนน้องรักชมอักษรช่วยอ้อนเชียว
ไม่ลดเลี้ยว เกี่ยวก้อย จำนรรจา
พี่กอกกก็ใจดีเป็นที่หนึ่ง
ไม่ขัดขึ้ง พึงพอใจ ไปหรรษา
มาเถิดน้อง พี่พา ไปทัศนา
นัดเวลา นัดสถาน ทันท่วงที
จุดมุ่งหมายสู่เขาค้อต่อภูเรือ
ด้วยเอื้อเฟื้อ จากพี่ปราย ไกด์เศรษฐี
ธารน้ำใจเ ปี่ยมล้น ท้นทวี
มอบไมตรี พาน้อง ท่องเที่ยวไทย
คนเมืองลิงเลิ่กลั่ก อยากไปด้วย
สามสาวสวย ไม่ขัด เดี๋ยวจัดให้
คนเมืองลิง สุดฝืน ตื้นตันใจ
น้ำตาไหล ในปีติ เต็มสองตา
เที่ยวละไม ไทยแลนด์ ดินแดนหนาว
ทั้งสี่สาว สวยเด่น เป็นหรรษา
ร่วมขับร้อง สรวลเส แสนเฮฮา
ทุกเวลา เรื่องราว สุดเร้าใจ
ตะลอนทัวร์ ทั่วภู ดูเขาค้อ
ไม่มีท้อ ต่อลมหนาว ที่พัดไหว
ตั้งท่าทาง วางมาด อย่างมั่นใจ
ถ่ายรูปไว้ ให้ระลึก คึกอารมณ์
นอนกางเต๊นท์ เย็นฉ่ำ ดื่มด่ำทั่ว
หนาวทั้งตัว หัวใจ ไม่สาสม
ยินเสียงเพลง แว่วมา กับสายลม
น้ำค้างพรม พร่างพราว สกาวจินต์
เพลงแสงจันทร์หวานวาบ กำซาบซึ้ง
หวนคิดถึง คนไกล ให้ถวิล
อารมณ์เพลง แว่วหวาน ซ่านชีวิน
ดั่งเพลงพิณ ขับขาน กังวานไพร
สี่พี่น้อง ท่องเที่ยว เลี้ยวลัดเลาะ
ฟังเพลงเพราะ เจาะจง ตรงที่ไหน
เที่ยวเมืองเลย ถึงหรือเปล่า ไม่เข้าใจ
หลงทางไกล เลยเมือง เลื่องลือเลย
ถึงภูเรือ สุดหนาว ชาวสยาม
คนล้นหลาม ถามไถ่ ใคร่เฉลย
หนาวที่สุด ในไทย ใช่ไหมเอย
ที่เมืองเลย คือภูเรือ หนาวเนื้อจริง
หมดเวลา ต้องลับ กลับสู่บ้าน
ความสำราญ ซ่านไว้ ในใจหญิง
ฝากขอบคุณ พี่กอกก จากใจจริง
คนเมืองลิง คนนี้ ไม่มีลืม
ผู้หญิงไร้เงา
ขอขอบคุณไกด์ใจดีที่นำเที่ยว
พร้อมเก็บเกี่ยวความสุขสนุกให้
แสนสดชื่นรื่นจิตคิดสมใจ
ครั้งที่ไปท่องเขาค้อรอตะวัน
อากาศนั้นช่างหนาวเหน็บน่าเจ็บปวด
แต่ความจริงมิร้าวรวดให้เหหัน
เพราะความอุ่นยามชิดใกล้ใจผูกพัน
ระหว่างเราทั้งหลายนั้นช่างสุขใจ
รออาทิตย์ยามรุ่งของพรุ่งนี้
อย่างสุขขีในฤดีมิหวั่นไหว
แถมนอนชมธรรมชาติประหลาดใจ
เพราะไม่ยอมหลับใหลใต้แสงจันทร์
คุยหยอกล้อพอต่อสานและขานกล่าว
ถึงเรื่องราวที่ดลจิตคิดใฝ่ฝัน
อีกทั้งเรื่องมากมายในชีวัน
ที่เราสื่อถึงกันช่างสุขใจ
จนอาทิตย์แสงทองส่องขับขาน
อีกดอกไม้ที่เบิกบานรับแสงใส
ช่างแสนสุขหนักหนาพาหทัย
ได้เบิกบานเหมือนพฤกษ์ไพรในพนา
แถมเท่านั้นยังไม่พอยังขอเที่ยว
ไปเก็บเกี่ยวภูเรือเพื่อหรรษา
ไกด์ก็แสนจะตามใจให้ทันตา
ขับรถไปเริงราพาไปเลย
ถึงเมืองเลยมิให้เชยให้เหมือนชื่อ
ที่เขาลื่อเอาไว้ให้เปิดเผย
ขับเกินไปเพียงนิดคิดถูกเลย
ว่าเราได้ถึงเลยจึงเอ่ยมา
แถมภูเรือไม่อยากเชื่อช่างงามงด
ธรรมชาติที่ปรากฏสวยหนักหนา
อีกอากาศแสนเหน็บหนาวร้าวกายา
แต่จิตใจกับหรรษาดั่งตะวัน
ที่เบิกบานเจิดจ้าอย่างกล้าแกร่ง
แถมส่องแสงให้กายอุ่นคุ้นใจฉัน
ทำให้ลบความเหน็บหนาวร้าวชีวัน
ไปได้ครึ่งเหมือนกันในทันที
ซึ่งทั้งหมดขอเก็บไว้ในสำนึก
ความรู้สึกกับไกด์ในวันนี้
จะไม่ลืมความห่วงใยมิตรไมตรี
ที่พี่ไกด์ใจดีมอบให้มา
20 ตุลาคม 2547 20:54 น.
คนเมืองลิง
เทศกาล ทานตะวันบาน ละลานทุ่ง
งามจรุง จรัสเรือง เหลืองไสว
ท้าทั้งแดด ท้าทั้งลม ภิรมย์ใจ
สีสดใส สดสวยเรือง เหลืองทาบทา
ทานตะวัน นัยย้ำ ล้ำลึกนัก
ได้ประจักษ์ แลเห็น เป็นคุณค่า
ชูช่อเด่น เย็นใจ สุดสายตา
เหลืองเจิดจ้า ท้าแดด สีแสดร้อน
ทานตะวัน หันดอก ตอกย้ำทิศ
ตะวันออก แน่นิจ จิตสะท้อน
เกิดเป็นคน ทนให้ได้ ในทุกตอน
สุขทุกข์ร้อน ร่มเย็น เช่นตะวัน
15 ตุลาคม 2547 18:19 น.
คนเมืองลิง
เทศกาลงานบุญหนุนนำส่ง
ใจมั่นคงตรงสงบพบความหวัง
ก้าวต่อไปไม่ท้อก่อพลัง
ไม่หยุดยั้งสร้างกุศลวังวนบุญ
เทศกาลกินเจหันเหหา
กินบรรดาพืชผักมากเกื้อหนุน
หยุดเนื้อสัตว์ตัดบาปทราบผลบุญ
เพื่อเป็นทุนหนุนใจให้แด่ตัว
ขึ้นหนึ่งค่ำถึงเก้าค่ำย้ำเดือนเก้า
วันที่เราลดบาปอาบบุญทั่ว
กินมังสวิรัติขจัดใจคลายหมองมัว
ใจล้อมรั้วอภัยทานสานผลบุญ
เจ หรือ ไจ แปลว่าไม่มีของคาว หรือหมายถึง ไม่มีเนื้อสัตว์รวมทั้งพืชบางชนิดที่เชื่อกันว่าเกิดมาจากสัตว์ เขาจะเขียนคำว่าไจเป็นอักษรสีแดงบนธงสีเหลือง สีแดง หมายถึง ความเป็นสิริมงคล ส่วนสีเหลือง หมายถึง คุณความดี หรือจะหมายถึงผู้ทรงศีลก็ได้ ธงเจจึงมีความหมายค่อนข้างดี ในช่วงเทศกาลกินเจพวกเราจึงเห็นธงเจลักษณะนี้ติดกันเต็มพรืดไปหมด
นอกจากจะห้ามเนื้อสัตว์ การกินเจยังห้ามผักที่มีกลิ่นฉุนบางชนิด โดยถือว่าเป็นของคาว ได้แก่ หอม กระเทียม หลักเกียว (ผักคล้ายกระเทียมขนาดเล็ก) กุยช่าย (ผักไม้กวาด) ผักชี เครื่องเทศที่เผ็ดร้อน ใบยาสูบ โดยเชื่อว่าผักเหล่านี้ เป็นของคาวที่เพิ่มความกำหนัด บางคนเขาเชื่อว่า พืชผักกลุ่มนี้เกิดมาจากเลือดของสัตว์ ซึ่งก็เป็นอีกตำนานหนึ่ง จากหลายๆ ตำนานของจีน การเป็นประเทศเก่าแก่ ก็ต้องมีตำนานหลายตำนานอย่างนี้แหละ
ในบรรดาพืชผักต้องห้ามเหล่านี้ เขาถือกันว่า กระเทียมทำลายธาตุไฟทำให้เกิดปัญหากับหัวใจ หัวหอมทำลายธาตุน้ำก่อปัญหากับไต กุยช่ายทำลายธาตุไม้ สร้างปัญหาให้ตับ หลักเกียวทำลายธาตุดิน สร้างปัญหาให้กับม้าม และใบยาสูบทำลายธาตุโลหะ สร้างปัญหาให้กับปอด
10 ตุลาคม 2547 15:03 น.
คนเมืองลิง
ปวดแปลบปร่าอ่อนล้าอุราร้าว
วิงวอนเว้าเอาใจให้ฮึกเหิม
ปลิดปลิวเปล่าใจเราเหงาอย่างเดิม
สร้างสุขเสริมเติมใจพ่ายแพ้ตัว
หมดแรงหวังพังทลายสลายแล้ว
เคยเพริศแพร้วแวววับกลับสลัว
สิ้นสว่างทางใจใกล้มืดมัว
หลงลืมตัวยึดติดชีวิตตรม
ถ้าปล่อยว่างวางใจคงไร้ทุกข์
ล้มจะลุกปลุกใจคลายขื่นขม
ผูกใจติดกับเขาเรายิ่งตรม
เลิกโง่งมคารมลวงทวงใจคืน
หน้าส่วนตัว
3048
