26 มีนาคม 2548 23:45 น.
คนเมืองลิง
ผูกใจเจ็บ ฝังลึก นึกแล้วแค้น
เจ็บฝังแน่น รอชำระ และสะสาง
ยิ้มยะเยือก เลือดเย็น เช่นอำพราง
รอวันล้าง ด้วยเลือด เชือดทั้งเป็น
ใส่หน้ากาก ปากคอ แสนฉอเลาะ
หวานเสนาะ เอาใจ ให้เธอเห็น
ปรนนิบัติ ไม่ขัด ด้วยจัดเจน
ทุกเช้าเย็น ไม่ท้อ การรอเธอ
นานวันแล้ว วันเล่า เฝ้าปฏิบัติ
น้ำส้มจัด เตรียมไว้ ให้เสมอ
คัดส้มดี คั้นน้ำ นำปรนเปรอ
มอบเสนอ ให้ดื่มด่ำ ฉ่ำอุรา
ในที่สุด วันที่รอ ก็มาถึง
ณ วันหนึ่ง เธอปวด รวดร้าวหนา
เจ็บแสบท้อง ทดท้อ ต่อชีวา
จึงนำพา หาหมอ ขอช่วยที
แสนเป็นห่วง เป็นใย ในสีหน้า
แต่อุรา สาใจ ให้สุขี
ได้สะสาง ล้างแค้น แน่นฤดี
นานหลายปี ที่ฉัน นั้นเฝ้ารอ
พอกันที หนี้แค้น ที่แน่นอก
ถูกหยิบยก จากใจ เพราะใครหนอ
ลาจากกัน วันช้ำ น้ำตาคลอ
ด้วยคุณหมอ บอกกล่าว เขาสิ้นใจ
เหตุกระเพาะ ลำไส้ คนไข้รั่ว
พรุนไปทั่ว ยากคิด วินิจฉัย
มีแต่เลือด เต็มท้อง นองภายใน
เกินแก้ไข เยียวยา รักษาทัน
เรื่องความหลัง ครั้งก่อน ย้อนมาหา
ยังตรึงตรา ในห้วง ดวงใจฉัน
คำสัญญา กลิ้งกลอก หลอกลวงกัน
มาถึงวัน ที่ฉัน นั้นทวงคืน
ใครจะรู้ เรื่องนี้ ดีเท่าฉัน
น้ำส้มคั้น ปรนนิบัติ ไม่ขัดขืน
บดเศษแก้ว ผสม จนกลมกลืน
แล้วหยิบยื่น ความตาย ให้กับเธอ
3 มีนาคม 2548 21:48 น.
คนเมืองลิง
เพราะผูกพัน..เกินจิต คิดเมินเฉย
คนคุ้นเคย เจ็บหนัก ต้องรักษา
คนข้างเคียง เยี่ยงเรา เฝ้านำพา
คอยห่วงหา สร้างขวัญ กำนัลใจ
จะอยู่ข้าง..ร่างกาย ช่วยคลายหนาว
จะอยู่เฝ้า หากจิต คิดหวั่นไหว
จะคอยอยู่ ดูแล บาดแผลใด
เยียวยาให้ หายเจ็บ เหน็บบรรเทา
ถึงเธอแกร่ง เด็ดเดี่ยว ไม่เหลียวหา
คอยใครมา ปลอบขวัญ ในวันเหงา
แต่สำนึก ลึกล้ำ ซ้ำซึมเซา
ลวงสร้างเงา หลอกตน บนเดียวดาย
อย่าขับไล่ ไสส่ง จงรับรู้
ฉันจะอยู่ เคียงข้าง ไม่ห่างหาย
จะสร้างขวัญ กำลัง ทั้งใจกาย
สู้โรคร้าย หายขื่น กลับคืนดี..
ทำใจว่าง วางก่อน รอนรู้สึก
ในสำนึก ปล่อยวาง ช่างสุขี
ฟื้นคืนใหม่ ให้กระจ่าง ทางชีวี
นำวิถี..พ้นห้วง บ่วงบาศใจ
อยากขอโทษ..เคยทำ ให้ช้ำจิต
เรื่องเก่าผิด จริงแท้ ยากแก้ไข
เฝ้าวิงวอน งอนง้อ ขออภัย
เริ่มต้นใหม่ มอบให้ ใจทั้งดวง
ขอชดใช้ หนี้รัก สักครั้งหนา
นะแก้วตา ผิดนี้ ที่ใหญ่หลวง
ให้โอกาส อีกหน กับคนลวง
มิใช่ทวง สิทธิ์ก่อน ย้อนกลับคืน
27 กุมภาพันธ์ 2548 13:48 น.
คนเมืองลิง
รู้ปิดตาปิดหูรู้ปิดปาก
ขืนฟังมากไม่เห็นจะเป็นผล
เลือกสดับรับฟังทางมงคล
ตรองทุกหนน้อมนำจำสิ่งดี
คำนินทาอย่าใส่ในห้วงโสต
ไร้ประโยชน์คำร้ายที่ป้ายสี
ทั้งส่อเสียดเหยียดหยามยามวจี
พาราคีควรปิดหูอย่ารู้ความ
มีดวงตาไว้ดูเพื่อรู้เห็น
มองให้เป็นสิ่งหมองควรมองข้าม
เลือกแลดูรูปธรรมนำนิยาม
ชีวิตงามเลือกยลบนทำนอง
ก่อนจะเอ่ยเผยคำจำให้มั่น
ควรกรองกลั่นวลีที่มัวหมอง
คิดก่อนพูดจำนรรจ์ตามครรลอง
อย่าคะนองตามปากจะยากนาน
รู้...ปิดตาปิดหูรู้ปิดปาก
ลด...สิ่งอยากรูปรสจรดสังขาร
ละ...สำเนียงเสียงส่อก่อรำคาญ
เลิก...ทะยานอยากได้ไม่รู้พอ...
17 กุมภาพันธ์ 2548 18:42 น.
คนเมืองลิง
เจอเพื่อนเก่า เล่าใหม่ ยังไม่จบ
ชวนกันหลบ แสงสี หาที่หมาย
วันนี้คึก นึกลิ้ม ชิมปลากราย
พอคล้อยบ่าย นัดสถาน ทันท่วงที
แถวบางปู ดูดี เป็นที่สุด
จะเป็นจุด นัดพบ หลบหลีกหนี
โจทย์เก่าก่อน เรานั้น มันมากมี
จำหาที่ ปลอดภัย ให้แก่ตน
เรียกเด็กเสิร์ฟ ขอเมนู ดูอาหาร
หลากรายการ ปูปลา ล้วนน่าสน
เชิงปลากราย ทอดกระเทียม เยี่ยมเหลือทน
ปลาร้าหลน ก็แซ่บ แสบถึงใจ
อ้าว..น้องต่อ เป็นอะไร ไยหน้ามุ่ย
เจ๊สั่งลุย สุรา นำมาให้
ใจเย็นเย็น ค่อยริน กินเมรัย
รีบไปไหน พ่อคุณ วุ่นวายจัง
ปลาพิเศษ เลิศล้ำ ประจำถิ่น
ใครได้กิน ชื่นชม ด้วยสมหวัง
เปิปพิสดาร การันตี ร้านนี้ดัง
ว่าแล้วสั่ง มาลอง ชอบของดี
ตุ้บตั้บ ตุ้บตั้บ ไม่หยุด เป็นชุดหนอ
ส่วนพี่จ๋อ โกยเร้น เหมือนเห็นผี
อยู่เฉยเฉย ไฉน ไยโดนตี
นี่ไงพี่ จานเด็ด พิเศษเอย
ยำปลาตีน โอชา อาหารกร่อย
ไม่อร่อย เกือบตาย สหายเอ๋ย
ทั้งกุ๊กเก่า เจ้าของร้าน นั่นโจทย์เลย
มาเฉลย พร้อมเช็คบิล แทบสิ้นใจ...
16 กุมภาพันธ์ 2548 22:24 น.
คนเมืองลิง
เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด
เป็นความสัตย์สำนวนชวนเชื่อถือ
ทุกทุกอย่างต้องผ่านการฝึกปรือ
อย่าดึงดื้อถือทิฐิอวิชชา
เพราะผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อนเก่า
เกิดก่อนเรารู้เห็นเช่นปัญหา
เป็นเพราะท่านหวังดีมีเมตตา
ปรารถนาลูกหลานท่านได้ดี
จึงชี้ทางสว่างกระจ่างแจ้ง
ถ้อยแถลงล้ำค่าสง่าศรี
รู้ทานศีลภาวนาบารมี
ถ้อยคำนี้จำไว้ให้มั่นคง
ปฏิบัติแนวทางวางนิสัย
เริ่มจากใจตัดกิเลสเหตุลุ่มหลง
ชำระใจให้สะอาดปราศพะวง
อานิสงส์ผลบุญหนุนนำตัว
เดินตามหลังผู้ใหญ่ปลอดภัยแน่
ตามธรรมแท้ไกลห่างทางสลัว
เลือกทางดีศรีตนพ้นหมองมัว
ละกรรมชั่วสร้างกรรมดีมีแต่คุณ