21 มิถุนายน 2553 15:27 น.
คนเดียวกัน
.....เพียงถ้อยคำ หรือจะคิด พิชิตฟ้า
เพียงวาจา หรือจะคิด พิชิตสวรรค์
เพียงวจี หรือจะเสก อเนกอนันต์
เพียงรำพัน หรือจะได้ หัวใจเธอ
เพียงคำหวาน หรือจะล้วง ถึงดวงจิต
เพียงประดิษฐ์ ถ้อยคำ นำเสนอ
เพียงเท่านี้ ที่ทำได้ ไม่เลิศเลอ
เพียงแค่เธอ สนบ้าง ก็ยังดี
เพียงจะบอก ว่ารัก อีกสักครั้ง
เพียงรับฟัง เรื่อยไป ไม่หน่ายหนี
เพียงแค่ได้ รับรู้ เธออยู่ดี
เพียงเท่านี้ ฉันก็ คงพอใจ
เพียงเธอแวะ เวียนผ่าน อ่านกลอนนี้
รู้สึกดี หายทุกข์ สุขสดใส
หากว่าเธอ ยินดี เริ่มมีใจ
เพียง ดอกไม้ รอยยิ้ม พิมพ์ส่งมา
20 มิถุนายน 2553 08:59 น.
คนเดียวกัน
......หาผู้หญิง จริงใจ ให้สักคน
หามาจน ป่านนี้ ไม่มีเห็น
ไม่ต้องสวย เลิศล้ำ ไม่จำเป็น
ไม่ต้องเด่น ต้องดี มีเหนือใคร
แต่เพียงเห็น เราสำคัญ กว่าคนอื่น
เพียงหยิบยื่น ความรัก มิผลักใส
พร้อมจะอยู่ เคียงข้าง มิห่างไกล
ก้าวเดินไป สู่ฝัน วันสวยงาม
หาผู้หญิง จริงใจ ให้สักหน่อย
ยังเฝ้าคอย ต่อไป ด้วยใจหวาม
วันและคืน ผ่านไป ไร้นิยาม
อายุเข้า เลขสาม ทำไงดี
ที่ผ่านมา เคยเจอ มาเยอะแยะ
ถูกเขาแทะ ถูกทิ้ง ถูกชิ่งหนี
ทำให้เขา เท่าไหร่ ไม่ได้ดี
สุดท้ายมี แต่เหงา และเฝ้าคอย
19 มิถุนายน 2553 17:39 น.
คนเดียวกัน
....ชีวิตครู อัตราจ้าง อย่างผมนี้
วันวันมี เรื่องวุ่นวาย หลายสถาน
เพื่อนหลายคน ได้เป็นครู รัฐบาล
แสนสำราญ ตัวผมนี้ ก็ดีใจ
เมื่อชีวิต ติดขัดต้อง จัดสรร
เวลาปัน แบ่งไปบ้าง ทางแก้ไข
มองลู่ทาง หาเงินเพิ่ม เสริมเข้าไป
เวลาไม่ พอสอน ก็ช่างมัน
เพื่อ เลี้ยงตัว พ่อ แม่ น้อง เมีย บุตร
เหนื่อยสุดสุด ก็ทำไป ไม่มียั่น
หวังชีวิต จะดีได้ ในสักวัน
คนเดียวกัน ขอวอนท่าน โปรดเห็นใจ
ชีวิตครู อัตราจ้าง อย่างผมนี้
ก็พอมี หนทาง สว่างไสว
แต่งกลอนส่ง มาตรงนี้ นี่ยังไง
โปรดส่งเงิน มาให้ ขอบใจจริงจริง
หมายเลขบัญชี 123456789
17 มิถุนายน 2553 13:01 น.
คนเดียวกัน
......ขึ้นมาเถิด กลอนจ๋า ขึ้นมาเถิด
พอฉันเปิด ไปดู ให้ชูชื่น
แม้ดวงใจ เจ็บช้ำ ทนกล้ำกลืน
ยังหยัดยืน ส่งกลอน มิถอนใจ
ขึ้นมาเถิด กลอนจ๋า ขึ้นมาก่อน
ฉันขอวอน รออ่าน นานไม่ไหว
หรือฟุตบอล ทำให้ เธอหายไป
เชียรทีมไหน ขอให้ สมใจปอง
ขึ้นมาเถิด กลอนจ๋า ขึ้นมาสิ
มิตำหนิ กลอนใด ให้มัวหมอง
ขอหมู่มิตร น้องพี่ ชี้ทำนอง
อย่าเก็บดอง ความคิด ผลิตนาน
ขึ้นมาเถิด กลอนจ๋า ขึ้นมาหน่อย
มาเรียงร้อย ถ้อยคำ อันฉ่ำหวาน
นำความคิด วิทยา มาเป็นทาน
ร่วมสืบสาน งานศิลป์ ถิ่นไทยเรา
16 มิถุนายน 2553 20:09 น.
คนเดียวกัน
......ซึ้งในรส บทกวี ที่มีให้
แม้ห่างไกล สุดฟ้า หรือกว่านั้น
แม้มิอาจ พบหน้า พูดจากัน
เฝ้าคิดถึง ทุกวัน ฝันอยากเจอ
....ซึ้งน้ำใจ ไมตรี ที่มีผ่าน
บทกลอนกานท์ หวานหู อยู่เสมอ
ใจไหวหวั่น อาวรณ์ เพราะกลอนเธอ
น้ำตาเอ่อ รออ่าน ทุกวารวัน
.....อาจเป็นเพรา ะพรหมลิขิต ผิดประหลาด
จึงขีดวาด เรื่อยไป ตามใจฉัน
ให้รักนี้ จบง่ายง่าย คงไม่มัน
จึงให้ฉัน กลับเธอ ...เจอแค่กลอน
.....หรือหากแม้ ชาตินี้ ไม่มีวาสนา
ได้เจอหน้า โฉมยงค์ อนงค์สมร
ก็ขอเพียง วันนี้ ยังมีกลอน
ได้อ่านตอน นิทรา สุขารมณ์
หน้าส่วนตัว
1214
