18 พฤศจิกายน 2545 00:17 น.
คนเขียนกลอน
ที่พูดว่าเหงาเหงานะคงเบื่อ
แต่เพื่อให้รู้ว่ามันเหงาจนเกิดทน
ก็อุตส่าห์มีเธอแล้วทั้งคน
หน้ามนก็ช่วยรับฟังหน่อยแล้วกัน
ก็บางทีมันก็อยากจะบอกให้รู้
เพราะเธอคู่ของฉันวันข้างหน้า
ก็อยากให้เธอปลอบบ้างเหมือนกันแหละบางเวลา
เผื่อว่าจะได้หายเหงากันสักที
14 พฤศจิกายน 2545 10:40 น.
คนเขียนกลอน
เธอถามว่าจะคบกับเธอแบบไหน
อยากบอกไปว่าคบอย่างที่ใจต้องการอยู่
ก็คงเป็นอะไรที่พิเศษน่าดู
และอยากบอกให้รู้ว่าเธอพิเศษกว่าใครใคร
เธอถามว่าจะคบเธอไปถึงไหน
ก็จนกว่าที่ใจเธอจะเปลี่ยน
ก็จนกว่าที่เธอจะไม่มาแวะเวียน
และฉันคงจะเพี้ยนแน่หากเป็นจริง
14 พฤศจิกายน 2545 10:21 น.
คนเขียนกลอน
อยากได้ยินคำคำนั้นจากเธอมานานแล้ว
แต่ก็ไม่แค้วโดนเธอบอกปัดก่อน
อยากได้ยินทุกทุกวันก่อนเข้านอน
อยากได้ยินคำร้อนร้อนว่ารักกัน
คำคำนี้คำเดียวที่อยากให้
คำคำนี้จากใจที่มีอยู่
คำคำนี้อยากให้เธอน่าดู
แต่ไม่รู้เธออยากได้มันรึยัง
คำว่ารักล้านคำนี่แหละที่อยากบอก
ไม่กลับกลอกว่าคิดถึงอยู่เสมอ
คำคำเดียวที่อยากบอกว่ารักเธอ
และก็รักอยู่เสมอไม่เปลี่ยนแปลง
14 พฤศจิกายน 2545 09:55 น.
คนเขียนกลอน
รู้จักกับความเหงาบ้างไหม
มันอยู่ที่ข้างในใจฉันตอนนี้
ก็ไม่รู้จะต้องทำตัวอย่างไรดี
เพื่อให้ความเหงาที่มีมันหายไป
ฉันขอโทษที่เอาแต่ความเหงามาฝาก
ขนาดอยู่อีกฟากของโลกก็ยังส่งไปหา
ก็คงจะมีสิ่งเดี๋ยวที่ทำได้ตอนนี้คือหลั่งน้ำตา
แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะหายเหงารึเปล่านะคนดี
ความเป็นจริงก็เป็นแค่คนที่เหงาคนหนึ่ง
จึงไม่อาจจะลึกซึ้งกับความสุขสัน
อยู่แบบเศร้าแบบนี้มาแรมวัน
ก็ยังไม่คุ้นกับความสุขสันที่เพิ่งเคยมี
13 พฤศจิกายน 2545 10:50 น.
คนเขียนกลอน
เมื่อความรักคือความไว้ใจ
ฉันขอบใจที่เธอเชื่อมั่นในตัวฉัน
ขอขอบใจที่เธอไว้เนื้อเชื่อใจกัน
และฉันจะมีแต่ความมั่นคงต่อเธอตลอดไป
เมื่อความรักคือความเข้าใจ
ฉันก็จะเข้าใจตัวเธอในทุกทุกสิ่ง
ฉันจะเป็นดั่งหมอนให้เธอได้แอบอิง
ยามเธอหลับพริ้ม...พิมใจ...
เมื่อความรักคือการมอบให้
ฉันก็ขอมอบใจดวงนี้ของฉัน
และก็หวังอยากจะได้ใจเธอเหมือนกัน
คงไม่เป็นความฝันใช่ไหม..คนดี
เมื่อความรักคือความห่วงใย
แม้อยู่ไกลใช่ว่าจะเปลี่ยวเหงา
แม้อยู่ไกลใช่ว่าหัวใจเรา
จะอยู่ห่างดังขุนเขากับฟ้าสีคราม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนเขียนกลอน
หน้าส่วนตัว
1037
