6 พฤษภาคม 2546 11:09 น.
คนเขียนกลอน
หากเป็นได้อยากเป็นดังตะวันส่อง
เพื่อเปล่งแสงนวลผ่องให้เธอให้เหน็บหนาว
หากเป็นได้อยากเป็นดังดาวที่สกาว
เพื่อให็เปล่งแสงสีขาวช่วยนำทาง
แต่ความจริงฉันเป็นเพียงหิงห้อย
เป็นแค่แมลงตัวกะจ้อยยามเธอเห็น
อยากให้รู้นี่แหละที่ฉันเป็น
เป็นแมลงที่เธอเห็นไม่สำคัญ
1 พฤษภาคม 2546 09:58 น.
คนเขียนกลอน
ไม่ว่าเธออยู่ห่างไกลแค่ไหน
ฉันคนนี้ก็ยังมีใจยึดมั่นเสมอ
เพราะฉันเชื่อว่าวันหนึ่งต้องได้เจอ
เพราะว่าฉันกับเธอยืนอยู่บนพื้นดินเดียวกัน
1 พฤษภาคม 2546 09:40 น.
คนเขียนกลอน
ดีใจจริงๆที่ได้รักเธอ
สุขใจเสมอยามได้เห็นหน้า
ยิ่งได้อยู่ใกล้หน้าฉันยิ่งรู้สึกชาชา
และก็แทบเป้นบ้าเวลาเห็นเธออยู่กับใครๆ
ขอบคุรที่รักคนบ้าคนนี้
ทั้งที่ไม่มีอะไรจะดีได้เลยสักอย่าง
ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อนเดินร่วมทาง
ไม่งั้นฉันคงอ้างว้างเดินไปแค่คนเดียว
28 เมษายน 2546 12:24 น.
คนเขียนกลอน
เหงาจังเหงาใจเหงาจิต
เหงานิดเหงามากหนักหนา
เหงากายเหงาเงินเหงาสุรา
เหงาน้ำตาเหงาเธอเหงาร่ำไป
เบื่อโน้นเบื่อนี่เบื่อนั้น
เบื่อทุกวันน่าเบื่อเหลือหลาย
เบื่อคนเบื่อเธอเบื่อควาย
เบื่อจริงเบื่อคนใจร้ายไม่รักกัน
28 เมษายน 2546 12:07 น.
คนเขียนกลอน
บอกเธอว่าคิดถึง
บอกเธอว่ายังรักไม่หวั้นไหว
บอกเธอว่ารักหมดหัวใจ
บอกเธอว่าเธอคือหนึ่งในแผ่นดิน
รักเธอรักมากกว่าใครใคร
รักเธอแม้ยามหลับไหลก็ไม่หวั่น
รักเธอ รักเธอ 365วัน
รักเธอแม้วันนั้นเธอไม่รักฉัน...
กะนั้นฉันก็ยัง รักเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนเขียนกลอน
หน้าส่วนตัว
815
