19 ธันวาคม 2545 09:44 น.
คนเขียนกลอน
ไม่รู้จะแก้ตัวว่ายังงัยให้เธอเชื่อ
เธอคงเข้าใจว่าเราเบื่อเธอใช่มัย
ก็รู้อยู่ที่หายไปนะเพราะอะไร
อยากให้เธอเข้าใจว่าฉันยังไม่ลืม
ขอโทษที่หายไปตั้งหลายวัน
แต่ว่าฉันก็ยังมั่นคงในคำเก่า
ว่าจะไม่ลืมว่าตอนนี้ยังมีคนที่ห่วงเรา
และยังเฝ้าคิดถึงอยู่ทุกนาที
ผิดแล้วผิดจริงจริงฉันยอมรับ
แต่ตอนนี้ก็กับมาแล้วขอให้หาย
ก็ยังมีความรักความคิดถึงที่มากมาย
แนบมากับจดหมายเป็นบทกลอน
13 ธันวาคม 2545 13:50 น.
คนเขียนกลอน
นั่งนั่งอยู่เธอก็เดินเข้ามาในความคิด
นอนนอนอยู่เธอก็แอบมาในฝัน
ทำอะไรอยู่เธอก็ทำให้คิดถึงทุกวัน
แล้วเธอยังมาบอกฉันว่าให้คิดถึงแค่ห้านาที
เธอคนดีคนนี้ช่างใจร้าย
ปล่อยให้ลูกผู้ชายคนนี้เฝ้าใฝ่ฝัน
แล้วก็ยังโทรมาหาเราอยู่ทุกทุกวัน
จนนอนหลับตื่นฝันทุกวันมีแต่หน้าเธอลอยมา
13 ธันวาคม 2545 13:19 น.
คนเขียนกลอน
ปล่อยให้ใจเข้าข้างตัวเองทุกที
ว่าตอนนี้ฉันมีเธออยู่กับฉัน
ว่าฉันมีเธออยู่ที่ข้างกายทุกทุกวัน
ว่าความสุขสันต์อยู่ที่ฉันและเธอ
แม้วันนี้จะยังไม่มีวันนั้น
ฉันก็จะเฝ้าใฝ่ฝันและเฝ้ารอ
และอีกอย่างฉันก็ได้ขอ
ขอพรจากหมู่ดาวให้เธอจงโชคดี
คืนที่ดาวเต็มฟ้าฉันจินตนาการเป็นหน้าเธอ
และก็เฝ้าเพ้อเฝ้ามองอย่างคนสมหวัง
เหมือนหมู่ดาวได้มอบความรักเป็นพลัง
ว่าจงสุขสมหวังให้เธอนั้นมีใจ
12 ธันวาคม 2545 11:24 น.
คนเขียนกลอน
แสงไฟสีขาวพร่างพราวบนผืนน้ำ
น้ำพุยามพุ่งขึ้เหมือนดั่งเม็ดฝน
นั่งคิดถึงคนรักอยู่ที่ริมสายชล
นั่งเพียงคนแต่งกลอนด้วยอารมณ์ดีดี
สะพานสีขาวโค้งงามตัดความมืด
สีขาวจืดจางไฟที่ฉายแสง
เป็นที่ชื่นชอบของมวลหมู่แมลง
เช่นหิงห้อยที่เปล่งแสงยามคำคืน
ศาลาหลังเล็กที่อยู่เคียงข้าง
มีแสงไฟจางจางที่ส่องถึง
เหมือนวิมานหลังน้อยที่อยู่บนดาวดึง
บอกถึงเรื่องราวลึกซึ้งที่ผ่านมา
ไม่ทันไรเม็ดฝนก็โปรยช่ำ
หมู่แมลงที่เริงรำก็เริ่มหาย
อากาศก็เย็นชดชื่นช่างสบาย
แต่เสียดายนั่งอยู่เพียงคนเดียว
สองข้างชลมีหมู่มวลไม้ทั้งเล็กใหญ่
มองดูไปช่างสวยน่าอิจฉา
อยู่เป็นคู่เป็นพวกดูแล้วสบายตา
ทำให้ยิ่งคิดภึงแก้วตาที่อยู่ไกล
11 ธันวาคม 2545 20:59 น.
คนเขียนกลอน
ก็มีบางคำที่อยากบอกกับเธอ
ว่ามีผู้ชายคนหนึ่งแอบเพ้อและฝันหา
และอยากอยู่ใกล้ใกล้เธอแม้เพียงเศษเสี้ยวของเวลา
และก็มีความในใจที่อยากบอกกับเธอว่าฉันรู้สึกเช่นไร
แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังงัย
เพื่อที่จะทำให้เธอเข้าใจกับคำพูดของฉัน
รู้รึเปล่าว่าอยากจะบอกเธออยู่ทุกทุกวัน
แต่มันก็หวั่นหวั่นที่จะพูดออกไป
พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ
ไม่รู้จะพูดยังงัยให้เธอเชื่อความรักของฉัน
แต่ยังงัยฉันจะบอกรักเธอให้ได้สักวัน
พอถึงวันนั้นเธอช่วยรับรักฉันเอาไว้ให้ที
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนเขียนกลอน
หน้าส่วนตัว
604
