13 ธันวาคม 2547 17:00 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
เธอเป็นใครอยู่ไหนใคร่สืบรู้
นึกเอ็นดูกลกลอนจึงย้อนหา
หยิบพู่กันวาดฝันอัลมิตรา
เทียบเจ้าหญิงโสภาสง่าองค์
เฝ้าแต่มองหน้าจอหนอหลงรัก
มิกล้าทักกลัวใจใฝ่ลุ่มหลง
จะหักห้ามอย่างไรให้จิตปลง
โอ้อนงค์รู้ไหมนั่นฝันทุกคืน
ครั้นจะร่ายร้อยกรองทำนองเกี้ยว
ไม่ปราดเปรียวว่องไวเรียบไหลลื่น
กว่าจะกลั่นแต่ละวรรคชะงักครืน
กลัวลูกปืนองครักษ์พิทักษ์นาง
สารภาพออกไปนัยกลอนนี้
หวังคนดีเมตตาอย่าเพิ่งหมาง
เพราะผูกจิตรักจริงมิ่งนวลปราง
ขอร่วมทางพิสวาททุกชาติเอย..........................
แด่.คนดีของหัวใจยามออนไลน์
หน้าส่วนตัว
1087
