1 มีนาคม 2546 22:24 น.
คนหวั่นไหว
ที่ฉันมีความสุขได้ในวันนี้
ก็เพราะมีเธออยู่เคียงข้างฉัน
คอยดูแลห่วงใยใส่ใจกัน
ไม่เคยทำให้ฉันเสียน้ำตา
คอยปลอบใจเวลาที่ผิดหวัง
มีเธออยู่เคียงข้างสุขใจเป็นหนักหนา
วันนี้ที่ฉันมีสุขกว่าทุกครา
ก็เพราะว่าวันนี้ฉันมีเธอ
25 กุมภาพันธ์ 2546 20:07 น.
คนหวั่นไหว
ขอขอบคุณความรู้สึกดีดีที่มีให้
ขอขอบคุณความห่วงใยที่ให้ฉัน
ขอขอบคุณสำหรับความผูกพัน
และขอบคุณที่รักกันอย่างมั่นคง
อยากจะบอกว่ารักเธอคนนี้
สิ่งที่มีในในใจไม่ใช่แค่ความหลง
แต่ฉันรักเธอคนนี้ที่ซื่อตรง
และฉันจะมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง
21 กุมภาพันธ์ 2546 20:22 น.
คนหวั่นไหว
เสียใจมากเหลือเกิน
ตั้งแต่วันที่เธอเดินจากไปอย่างช้าๆ
และไม่เหลือแม้เยื่อใยในสายตา
เธอแค่มาบอกลาแล้วก็ไป
ทรุดตัวลงกับมุมห้อง
ทำได้เพียงแค่มองและร้องไห้
แล้วก็รู้สึกเจ็บปวดอยู่ข้างใน
เมื่อนึกถึงคนของหัวใจที่บอกลา
10 กุมภาพันธ์ 2546 18:50 น.
คนหวั่นไหว
เธอมองฉันเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่ง
ไม่ได้คิดลึกซึ้งไปกว่านั้น
เป็นแค่คนที่ได้รู้จักกัน
ไม่มีวันแปรผันเปลี่ยนแปลงไป
สำหรับฉันคงเป็นได้แค่นี้
แค่เพื่อนที่สนิทและชิดใกล้
แม้ว่าฉันจะพยายามสักเท่าไร
ก็คงไม่มีทางได้อยู่ในหัวใจเธอ
10 กุมภาพันธ์ 2546 18:42 น.
คนหวั่นไหว
อยากไปก็เชิญตามสบาย
อย่ามาวุ่ววายกลัวว่าฉันจะเหงา
ถ้าเธอจะไปก็ขอให้จบเรื่องของเรา
อย่าคิดว่าฉันจะเศร้าหากเราจบกันไป
คนอย่างฉันมีศักดิ์ศรีพอ
เธอไม่รักก็ไม่ขอรั้งเธอไว้
เชิญเถอะเธออยากจบกันก็ตามใจ
ไม่เห็นจะเป็นไร..แค่ฉันขาดเธอไปคงไม่ตาย