17 มีนาคม 2554 15:31 น.
ลานเทวา
.
แต่ละภาพ แต่ละภาพ ให้ทราบรู้
กี่ตาดูก็ดูว่า น้ำตาไหล
แต่ละบ้านแต่ละเรือน สะเทือนใจ
เขาจะอยู่กันอย่างไร หนอยามนี้
เมื่อทุกสิ่งทิ้งเห็นไว้เป็นซาก
หมื่นศพเศร้าเล่าฝาก ไปทุกที่
ความอาดูรหม่นร้าว ท่ามข่าวมี
โอ้ ธรรมชาติไม่ปรานี มนุษย์แล้ว
แต่ละภาพ แต่ละภาพ อันทราบรู้
ให้หมองหม่นทุกอณู ที่ผ่านแผ่ว
ภาพโหดร้ายกลืนกิน สิ้นหนอแนว
โลกมิอาจคลาดแคล้ว หายนะ
เหมือนภาพหนึ่งไม่นาน ที่บ้านฉัน
ความรู้สึกเดียวกันทุกขณะ
หลังแรงคลื่นหื่นโหมถาโถมชะ
กวาดทุกสิ่งราบละ จากเราไป
จึงแต่ละภาพ แต่ละภาพ กำซาบเศร้า
ความสูญเสียบอกเล่า เราเห็นไหม
ท่ามเศษซากและน้ำตา อาทิตย์อุทัย
แลมิต่างน้ำตาที่ไหล จากใจเรา
เถอะ กำลังใจมอบฝาก ลบซากเกลื่อน
แด่เพื่อนร่วมโลก ผู้โศกเศร้า
ดับอาดูรหม่นไหม้ ให้จางเบา
ร่วมเยียวยาเพื่อบรรเทา ความสูญเสีย
.......................
โดยคำ ลานเทวา
14 มีนาคม 2554 18:13 น.
ลานเทวา
.
.
ปลดเปลื้องเถิดความห่วงหา อนาทร
จากหุบห้วงสัญจร อันอ่อนล้า
เหม่อผ่านยุคสมัย นัยน์แววตา
กร้านรอยยิ้มชรา ร้าวรำพึง
จากเช่นนี้ เช่นนั้นอยู่วันค่ำ
เดียวดายโลกโศกร่ำ ปานประหนึ่ง
ไหวรู้สึกลึกล้ำ บางคำนึง
บ่งตรมตรึง ชีวาดังสาใจ
เพียงรอยยิ้ม ของความเศร้า
แย้มบอกเล่า ครรลองอันหมองไหม้
ฝากเจ็บทนเจ็บจำ บอบช้ำใน
มอบแด่เธอผู้ห่างไกล วัน เดือน ปี
ก่อนเคลื่อนความคุ้นเคย ระเหยหาย
เป็นภาพเลือนสุดท้าย ปลายวิถี
สิ้นสุดคำบอกเล่า อันเรามี
ดังสิ้นสมประดี สรรพางค์
ขอเป็นเจ็บสุดท้าย บั้นปลายนี้
สิ้นสุดตรงไมตรี ที่เหินห่าง
ความอบอุ่นอันใด ในแรมทาง
ปล่อยมันจาง บางเบาทุกเงาไป
เถอะ ความตาย สหายข้า
มิหวังหรอกโลกหน้า พบกันใหม่
เมื่อโลกนี้ต่างหน ต่างคน ใคร
ต่างหมดสิ้นเยื่อใย สิ้นไร้รัก
.............................
โดยคำ ลานเทวา
12 มีนาคม 2554 18:15 น.
ลานเทวา
.
.
ไม่มีหรอก ไม่มีใครไหนชนะ
ทั้งไม่มีใครเป็นพระ เพราะพ่ายแพ้
ทุกอำนาจสิทธิ์นั้น ล้วนผันแปร
จักหมายแลใดปอง เป็นของเรา....
ว่ากันตามสิทธิ ลมหายใจ
มืดบอดอันเป็นไป ล้วนเทียมเท่า
สรรพสิ่งอันโลกพร้อม จะมอมเมา
เพียงรูปเงาแล่นไล่ ให้ไขว่คว้า...
ไม่มีหรอก ทุกคำตอบความต้องการ
จากหัวใจอัประมาณ ปรารถนา
ต่างดิ้นรนเพียงเพื่อ ให้ได้มา
สู่ครอบครองแล้วทิ้งลา ไว้รกร้าง...
ถามเธอผู้พล่านเพรียก การเรียกร้อง
หวังโลกตอบสนอง สิ่งต่างต่าง
ความกระหายอยากใคร่ ในแรมทาง
เฝ้ารอคอยเธอปล่อยว่าง อยู่อย่างนั้น....
ตราบสุดท้ายปลายทาง แห่งย่างก้าว
ล้วนจบสิ้นเรื่องราว ที่ยึดมั่น
ไม่มีแม้คนเคย รู้จักกัน
ไม่เหลือใดผูกพัน และลึกซึ้ง....
....................
โดยคำ ลานเทวา
.
.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลานเทวา
หน้าส่วนตัว
2589
