18 มิถุนายน 2551 12:56 น.
คนรู
อัสดงโพล้เพล้ยามใกล้ค่ำ
ตะวันต่ำเลยยอดไม้ยามใกล้มืด
นกตัวน้อยบินว่อนดูไม่จืด
ถ้าหากมืดคงบินไปไม่ได้ไกล
เปรียบเหมือนกับชาวนาพาใจสุข
ไม่มีทุกเมื่อเห็นข้าวออกรวงเขียว
เริ่มออกรวงปลิวไสวใบเรียวเรียว
ขออย่างเดียวอย่าให้แล้งข้าวแห้งตาย
15 มิถุนายน 2551 07:55 น.
คนรู
หนึ่งกวีตัวจิ๋วไม่พลิ้วหรอก
แต่อยากบอกให้รู้ทุกคำขาน
เพิ่งหัดใหม่เรื่มมาได้ไม่นาน
ความแตกฉานในบทกลอนอ่อนเหลือเกิน
มาฝากตัวเป็นศิษย์คนบ้านนี้
พวกพี่พี่ทั้งหลายอย่าห่างเหิน
ช่วยบอกกล่าวคำคมให้เพิ่มเดิน
จะรีบเดินตามกวีศรีบ้านกลอน
14 มิถุนายน 2551 11:17 น.
คนรู
เขาเรียกฉันว่าคนรูอยู่ในป่า
ฉันไร้ค่าการศึกษานั้นต้อยต่ำ
เก็บผลไม้ขุดหัวมันมาต้มยำ
ซ้ำตัวดำเสื้อไม่มีขี่เสือดาว
วันนี้ชวนเจ้าลิงไปเดินป่า
ไปเพื่อหาช้างพังที่ยังสาว
เผื่อได้เป็นคู่ครองชั่วครั้งคราว
แม่เสือดาวเจ้าอย่าหึงตัวพี่เลย
ถึงอย่างไรพี่ยังให้เจ้าเป็นหนึ่ง
พี่ไม่ถึงเอาเขามาร่วมเขนย
พี่จีบเล่นแก้เหงาอย่าบ่นเลย
โอ้น้องเอ๋ยน้องคนดีอย่าขี้งอน
เขาเรียกฉันคนรูผู้อยู่ป่า
อยู่ในถ้ำภูผาป่าสิงขอน
น้ำมันแพงเงินไม่มีไม่สะออน
อยากเว้าวอนคนเมืองมาอยู่รู