พี่รักเจ้าเจ้าก็รู้อยู่พี่รัก คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน จะกินนอนค่ำเช้าเฝ้ามองเดือน จะลงเรือนหนีแม่ไปแต่ตัว ฝากบอกทีว่าพี่จะกลับบ้าน คงพบพาลอย่ากันแน่แม่ทูนหัว เป็นห่วงมากพี่ไปเจ้าอย่ากลัว เจ้าอย่ามัวเศร้าสร้อยคิดน้อยใจ
หนาวน้ำค้างพร่างพรมจะห่มเสื้อ พออุ่นเนื้อแนบสนิทพิสสมัย ถึงลมว่าวหนาวยิ่งจะผิงไฟ แต่หนาวใจใครจะช่วยบอกด้วยเทอญ
หน้าส่วนตัว
1100
