เหมือนฟ้าผ่ากลางวันฝันหรือจริง เหมือนทุกสิ่งที่เคยหวังพลันสลาย เหมือนหลายสิ่งที่สร้างมาพังทลาย ใจแทบวายเมื่อโรคร้ายมาใกล้ตัว ในวันนั้นฉันมีเธออยู่เคียงข้าง จากเวิ้งว้างบนเส้นทางมืดสลัว จับมือมั่นสัญญาอย่าได้กลัว ใจและตัวเคียงข้างไม่ห่างไกล กำลังใจที่เธอให้ใจสุดซึ้ง ใครคนหนึ่งใช่ญาติแต่ชาติไหน พร้อมดูแลใกล้ชิดสนิทใจ พาหัวใจให้หายสั่นไม่หวั่นเลย ไม่รักเธอวันนี้แล้วเมื่อไหร่ จะอยู่ได้อีกกี่ปี..มิเฉลย หากวันนี้ขอรักเธอที่สุดเลย ใจขอเอ่ยมอบรัก..และขอบคุณ