14 ธันวาคม 2549 12:15 น.
คนมัน..ว่าง
คราใดที่ทุกข์ใจ ใครปลอบ
ที่ทำไปเพราะชอบ รู้ไหม
ฉันถามเธอไม่ตอบ ชอบใคร
อยากให้เธอรู้ไว้ ฉันงัย "รักเธอ"
14 ธันวาคม 2549 01:07 น.
คนมัน..ว่าง
ในวันนี้...มีหัวใจใครคนหนึ่ง
มารัดตรึงดวงใจให้คลายเหงา
ที่ปวดร้าวเก่าก่อนซ่อนบรรเทา
ที่ซึมเศร้าหายไปในทันที
ในวันนี้...มีเธอมาเคียงข้าง
ไม่อ้างว้างปรีด์เปรมเกษมศรี
ยามเธอเอ่ยน้ำคำพร่ำวจี
รักเรานี้นิรันดร์ "ฉันกับเธอ"
14 ธันวาคม 2549 00:01 น.
คนมัน..ว่าง
เมืองไทยเราถิ่นนี้ที่แสนรัก
ที่พำนักพิงกายในปลายฝัน
ไปต่อสู้ใช้ชีวิตสมบุกบัน
อีกกี่วันได้คืนให้ชื่นใจ
มีกี่คนเฝ้าชะเง้อรอเธอกลับ
นั่งคอยนับเวลาน้ำตาไหล
แสนคิดถึงคนึงหาสุดหัวใจ
คราพี่ไปน้องนั่งรินกินน้ำตา
ให้ห่วงหาให้อาทรให้ร้อนรุ่ม
ดังไฟรุมสุมใจสุดใฝ่หา
พี่จากน้องแสนไกลสุดสายตา
คนละฟ้าฟากฝันนิรันดร
หวังวันหนึ่งคืนกลับมารับขวัญ
ชื่นชีวันรอรักเรียงเคียงสมร
กราบแผ่นดินถิ่นฟ้าเมืองอมร
อำนวยพรให้พี่สุขทุกวันคืน..
12 ธันวาคม 2549 13:22 น.
คนมัน..ว่าง
เดี๋ยวก็ดี..เดี๋ยวก็ร้ายผู้ชายนะ
มันมีคละมีเคล้าให้เศร้าหมอง
วันไหนดีไม่มีปี่ไม่มีกลอง
น้ำตานองวันใดใจร้ายมา
แต่ผู้หญิงเจ้ากรรมดันไปชอบ
ยังอยากมอบหัวใจยังใฝ่หา
ผู้ชายทำให้หัวเราะทั้งน้ำตา
ช้ำอุราเท่าใดใจยังยอม
หรือว่าหญิงมีกรรมแต่ปางก่อน
จะออดอ้อนอย่างไรไม่ถนอม
อยากจะดีก็ดีประณีประนอม
อยากจะหอมก็ทำตามอำเภอ
หากยามร้ายใยดีหามีไม่
เธออยากไปเธอก็ไปไม่ต้องเผลอ
ปล่อยทิ้งขว้างให้เราเฝ้าระเมอ
นั่งชะเง้อรอเวลามาหากัน....
12 ธันวาคม 2549 11:03 น.
คนมัน..ว่าง
ทะเลงามยามเย็นเห็นเกลียวคลื่น
ระริกรื่นฟองพรายประกายแสง
เส้นขอบฟ้าตัดทะเลเป็นสีแดง
สุรีย์แรงหลบเมฆานภาลัย
สองมือเราเกี่ยวจับกระชับมั่น
สัญญากันว่าจะไม่จากไปไหน
ทะเลนี้เป็นพยานประสานใจ
ไม่ห่างไกลเหมือนทรายอยู่..คู่ทะเล
หากแม้นมีอุปสรรคมาขัดขวาง
ขอจงสร้างกำลังใจไม่หักเห
ขอให้รักคงมั่นไม่รวนเร
ไม่ซวนเซร้างรักหักอุรา
ตะวันลับขอบฟ้าบอกลาแล้ว
โอ้น้องแก้วเรากลับกันเถิดหนา
พี่จะรักน้องมั่นให้สัญญา
ตราบชั่วฟ้าดินสลายไม่คลายใจ...
หน้าส่วนตัว
1185
