20 กุมภาพันธ์ 2553 12:57 น.
คนปลายฟ้า
หลอน
20 กุมภาพันธ์ 2553 11:45 น.
คนปลายฟ้า
หลอน
9 กุมภาพันธ์ 2553 11:44 น.
คนปลายฟ้า
# ก่อนเคยอยู่ เดียวดาย ทั้งกายจิต
ไม่เคยคิด จะมีใคร ในวันเหงา
แต่ต่อมา คลาโชคดี เหมือนมีเงา
มีเธอเข้า มาเยือน เป็นเพื่อนใจ...
# มุมที่เคย มืดหม่น ระคนเศร้า
กลับบางเบา รุ่งราง สว่างไสว
บนความคิด ที่ไม่มอง ต้องการใคร
แต่ไฉน กลับเปลี่ยนหนี เมื่อมีเธอ..
# หากแต่กาล ผ่านผัน วันเป็นเดือน
ฉันยังเพียร มุ่งมั่น และฝันเพ้อ
ศรัทธารัก จะเหมือนฝัน วันละเมอ
ศรัทธาเธอ จะไม่เปลี่ยน เหมือนเดือนวัน...
# ดาวเลือนหาย จากปลายฟ้า นภาศรี
แล้วคนดี ก็จากไกล ไม่เหมือนฝัน
ทิ้งวจี ที่เรียงร้อย ถ้อยจำนรรจ์
ปล่อยให้ฉัน ต้องขื่นขม จมน้ำตา...
# มีอีกไหม ใครจะเสริม มาเติมซ้ำ
ช่วยกระหน่ำ ในวันพ่าย ใจกายล้า
ให้เจ็บช้ำ จำจด บทชีวา
เป็นตำรา ไว้เตือนตน ฉันคนแพ้........
3 กุมภาพันธ์ 2553 08:14 น.
คนปลายฟ้า
# ไกลสุดสาย ปลายฟ้า ป่าแมกไม้
บนดอยใหญ่ ไพรสันธ์ อันเงียบเหงา
อนงค์นาง ช่างสดสวย ด้วยวัยเยา
เป็นที่เฝ้า ปองหมาย ของชายชาญ.....
# จวบพบรัก ปักกมล สุดทนได้
ตกลงใจ ไม่รอช้า วิวาห์หวาน
หวังครองรัก ด้วยฝัน นิรันดร์กาล
มีลูกหลาน ประสานใจ ให้ยั่งยืน....
# จากหนึ่งปี มีต่อสอง ล่องเป็นสาม
ผ่านโมงยาม งามงอน นอนสะอื้น
ไม่มีบุตร ให้เชยชม สุดขมขื่น
จำต้องฝืน หย่าร้าง กลางน้ำตา....
# อุทิศตน บนความทุกข์ สุขคนอื่น
ทุกค่ำคืน ฝืนรับ กับตัณหา
ทอดเรือนร่าง เป็นครู รู้วิชา
สอนกลกาม กามา ชายชาตรี...
# หนุ่มน้อยใหญ ใครเอย ไม่เคยชิด
อย่าเบือนบิด เอียงอาย หรือหน่ายหนี
เชิญสถาน ลานสาวกอด ยอดเวที
กับสตรี ที่แสนงาม นาม....มิดะ...
หน้าส่วนตัว
1332
