29 กรกฎาคม 2549 11:19 น.
คนบ้านบัว
รักรานร้าวหนาวเหน็บแสนเจ็บจิต
พาชีวิตขื่นขมระทมหมอง
หวังรักเราสุขสมภิรมย์ปอง
กลับสนองรักเล่นเซ่นอารมณ์
นี่หรือคนที่เรานั้นเฝ้ารัก
หมายสมัครครองกันพลันขื่นขม
กลับเล่นลิ้นลวงใจให้ตรอมตรม
สุดจะข่มกล้ำกลืนฝืนน้ำตา
หลงน้ำคำวลีที่พร่ำบอก
มิกลับกลอกลวงเล่ห์เสน่หา
เรามีเรานิรันดร์ด้วยสัญญา
ตราบสิ้นฟ้า..รักเสมอเธอคนดี
มาวันนี้ได้ตระหนักประจักษ์จิต
รักเป็นพิษกร่อนกมลหม่นหมองศรี
เมื่อมีคนอ้างเอ่ยเผยพาที
เหมือนวลีเฉือนใจให้ร้าวราน
หลงคารมคมนัยทำใจหม่น
เจ็บกมลยับเยินเกินประสาน
สุดโศกศัลย์หลงลมตรมดวงมาน
ทรมานหลงเสน่ห์ เล่ห์ลมลวง
20 กรกฎาคม 2549 14:49 น.
คนบ้านบัว
เพียงมีคุณคงสุขสันต์ฉันวันนี้
คงจะมีความสุขใจได้ทุกหน
ยามมีคุณอุ่นนักรักของตน
หวานเหลือล้นยามคุณอารมณ์ดี
เพียงมีคุณอุ่นใจไม่เคยท้อ
เพียงได้รอสุขใจไม่หน่ายหนี
เพียงมีกันอิ่มใจในชีวี
เพียงวันนี้กันและกัน ฉันและเธอ
เพียงวันนี้มิตรภาพอาบอบอุ่น
คำหวานกรุ่นในก้นบึ้งคิดถึงเสมอ"
สุขเหลือแสนแม้นยากหากจะเจอ
เฝ้าพร่ำเพ้อวันนี้เรามีกัน
เพียงมีคุณฉันวันนี้ก็มีสุข
แม้นงานชุกยังสุขใจยามได้ฝัน
ไม่เคยเหงาเราเคียงคู่อยู่ทุกวัน
คอบกล่อมขวัญร่วมเรียงเพียงมีเรา
เพียงวันนี้ฉันมีคุณอุ่นใจนัก
หอมกลิ่นรักชมเชยไม่เคยเหงา
เพียงฉันเธอมีกันทุกข์บรรเทา
ความโศกเศร้าหาญสองปองฤดี
เพียงมีคุณอุ่นไอรักมิหนักจิต
เป็นคู่คิดเคียงใจไม่หน่ายหนี
เพียงเรามีเราเท่านั้นมี
สุขเต็มที่วันไหนได้เคียงคุณ
หน้าส่วนตัว
1270
