จากหยดหนึ่งน้ำนมนี้ที่แม่ให้
ลูกจึงได้ชีวิตมาคิดฝัน
พระคุณเอ๋ยมากล้นสุดรำพัน
เกินจะสรรคำถ้อยร้อยบรรยาย
มีวันนี้เพราะแม่ให้ด้วยใจแม่
ไม่เคยแปรเปลี่ยนผันวันมุ่งหมาย
จะกี่เดือนกี่ปีมิคลอนคลาย
แม่รักสายเลือดแม่อย่างแท้จริง
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่ใดฤาเปรียบ
ใดจะเทียบเทียมได้ในทุกสิ่ง
ยกแผ่นดินแผ่นฟ้า มาอ้างอิง
ถึงใหญ่ยิ่งเทียมค่าอย่าหมายมาด
“แม้เอาเขาพระสุเมรุเป็นปากกา
เอาแผ่นฟ้าที่มองเห็นเป็นกระดาษ
น้ำในมหาสมุทรเป็นหมึกวาด
เขียนประกาศพระคุณไว้ยังไม่พอ”..
เมื่อแม่คือพระผู้ได้ ให้ชีวิต
ใคร่ครวญคิดกตัญญูรู้เถิดหนอ
รำลึกถึง..ปฏิบัติตัวอย่ามัวรอ
อย่าคิดต่อเมื่อแม่ตาย..มันสายเกิน...