จากหยดหนึ่งน้ำนมนี้ที่แม่ให้
ลูกจึงได้ชีวิตมาคิดฝัน
พระคุณเอ๋ยมากล้นสุดรำพัน
เกินจะสรรคำถ้อยร้อยบรรยาย
มีวันนี้เพราะแม่ให้ด้วยใจแม่
ไม่เคยแปรเปลี่ยนผันวันมุ่งหมาย
จะกี่เดือนกี่ปีมิคลอนคลาย
แม่รักสายเลือดแม่อย่างแท้จริง
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่ใดฤาเปรียบ
ใดจะเทียบเทียมได้ในทุกสิ่ง
ยกแผ่นดินแผ่นฟ้า มาอ้างอิง
ถึงใหญ่ยิ่งเทียมค่าอย่าหมายมาด
“แม้เอาเขาพระสุเมรุเป็นปากกา
เอาแผ่นฟ้าที่มองเห็นเป็นกระดาษ
น้ำในมหาสมุทรเป็นหมึกวาด
เขียนประกาศพระคุณไว้ยังไม่พอ”..
เมื่อแม่คือพระผู้ได้ ให้ชีวิต
ใคร่ครวญคิดกตัญญูรู้เถิดหนอ
รำลึกถึง..ปฏิบัติตัวอย่ามัวรอ
อย่าคิดต่อเมื่อแม่ตาย..มันสายเกิน...
บ้านพี่อยู่กาญจนบุรี น้องยินดีจะไปเที่ยวไหมหนอ พี่พร้อมที่จะพาไปไม่รีรอ เพียงร้องขอให้พี่ดู..หนูอยากไป... ที่เมืองกาญจน์บ้านพี่หลากที่เที่ยว มีน้ำตก ภูเขาเขียว แหล่งเที่ยวใหม่ สะพานข้ามแม่น้ำแควเผยแพร่ไกล น้ำตกใหญ่เอราวัณรู้กันดี อีกฟากหนึ่ง ไทรโยค ไม่โศกเศร้า ไม่ไร้เงาผู้มาเยือนเหมือนทุกที่ ไกลสุดคือชายแดนดัง..สังขละบุรี.. ประวัติศาสตร์มีเรื่องเล่ามายาวนาน นี่เอ่ยชื่อร้อยเรียงเพียงเล็กน้อย ยังมีคอยผู้มาเยือนอีกหลายย่าน พี่ภูมิใจที่เป็นคนเมืองกาญจน์ ที่ใครผ่านมาเยือนเหมือนต้องมนต์ ระยะทางไม่ไกลไปสะดวก พี่มีพวกรองรับไม่สับสน ยินดีมากหากหวานใจ ไปเยี่ยมยล จะเป็นคนนำทางสร้างสัมพันธ์ ไปเที่ยวกันไหม... ไม่พาไป กินตับ สำหรับขวัญ คนเมืองกาญจน์จริงใจไม่เว้นวัน ฝากคำมั่นไว้ให้จากใจจริง...
เธอเป็นใครอยู่ที่ไหนฉันไม่รู้ เธอคือผู้ปลุกชีวันฉันขึ้นใหม่ ปลุกจากความอ่อนล้า ความปราชัย ปลุกหัวใจปลุกฝันฉันกลับคืน กำลังใจ ไมตรี ที่เธอมอบ คือคำตอบหัวใจแบบไม่ฝืน รู้ตัวว่า รักเธอแล้วแก้วขวัญยืน ไม่มีอื่นแอบแฝงเคลือบแคลงใจ ...ยิ้มกับคำออดอ้อนผ่านกลอนหวาน สุขกับการต่อคำย้ำชิดใกล้ แม้อยู่ห่างต่างถิ่นแผ่นดินใด เหมือนไม่เคยห่างไกลไปจากกัน ความรู้สึกตราตรึงคะนึงอยู่ เธอรับรู้ แค่ไหน ไม่คิดฝัน เพราะมีเธออยู่ในใจทุกวัน จึงผูกพันกับใจไว้เรื่อยมา เธอเป็นใคร อยู่ที่ไหน..ไม่ต้องตอบ เธอจะชอบฉันหรือไม่...ไม่เคยว่า แม้ชาตินี้ไม่ได้พบ ได้สบตา ปารถนาหัวใจ...ใช่ครอบครอง ขอ อนุญาตได้ไหม ให้ฉันรัก ให้ฉันพักกมลไว้ ในหอห้อง ไม่ต้องมีพิธีใดไปรับรอง (แค่)เปิดใจมองสักนิดก็...พอใจแล้ว...
ถ้าปีใหม่บันดาลใจใครได้บ้าง โปรดอย่าร้างแรมไกลคนใจเหงา ช่วยบันดาลคนที่ใจไม่รักเรา ให้ใจเขามาสมัครรักเราที ปีเก่าที่ผ่านพ้นหม่นใจอยู่ ขาดคนคู่เคียงใจไปทุกที่ อยู่กับความเหว่ว้ามาทั้งปี ดลฤดีโหยหามาครอบครอง หวังปีใหม่จะมีชีวิตใหม่ มีหัวใจสุขสมหมดปมหมอง ได้ใกล้ชิดเคียงกายคนหมายปอง ได้เกี่ยวดองรักใคร่ไปนิรันดร์ เป็นไปได้แค่ไหนไม่อาจรู้ ความเป็นอยู่ยังรางเลือน ยังเหมือนฝัน บำเพ็ญบุญ อธิษฐานมานานวัน ผลบุญนั้น ส่งผลให้ได้ไหมเอย ปีใหม่แล้วแววหวังยังซอมซ่อ ยังต้องรอนานแค่ไหน...ใครเฉลย ฝากถามใจอีกหน...คนคุ้นเคย ที่เคยเปรย..มิเคยปัด...ชัดหรือยัง วันนี้วันฤกษ์ดีขึ้นปีใหม่ เปิดหัวใจเผยรักมาสักครั้ง พรปีใหม่ที่อยากมีอย่างจีรัง คือรักหนึ่งสมหวัง...อย่างยั่งยืนฯ
ความรู้สึกดีดีที่มีให้ คือความนัยจากกมลคนช่างฝัน สื่อความหมายผ่านฟ้ามาทุกวัน เพื่อยืนยันความในใจให้เรื่อยมา แม้วันเคลื่อนเดือนคล้อยลอยลับเลื่อน มิลบเลือนใจนี้ที่ร่ำหา ร่ายเพลงกลอนแจงเหตุเจตนา รอวันฟ้าเป็นใจได้ชื่นชม จะรับรู้หรือไม่...ไม่เคยคิด ขอใช้สิทธิ์ความโสดเข้าถาถม เอาหัวใจแลกใจ...ใช่คารม จะต้องตรมใจพร้อมยอมเป็นไป อยากบอกให้รับรู้อย่างผู้กล้า ยังละล้าละลัง ยังหวั่นไหว ไม่กลัวหรอกความช้ำระกำใจ คงทนได้เหมือนทุกที ที่ผ่านมา เก็บเธอไว้ใช้สิทธิ์ได้คิดถึง ในคำนึงใจฝันวันเหว่ว้า เพียงคำอ้อนซึ้งซึ้งตรึงอุรา ชุบชีวาคนยากจากความตรม รักนะ...หมดใจไม่อยากบอก เก็บไว้หลอกตัวเองให้ ใจสุขสม วันเธอซึ้งความหมายในอารมณ์ รักที่บ่มเพาะอยู่...เธอรู้เอง....
หน้าส่วนตัว
2804
