10 ตุลาคม 2549 16:31 น.
คนบนเกาะ
รับของขวัญ วันเกิด เลอเลิศนัก
แม่ที่รัก ให้เรา หายเศร้าหมอง ( แม่คุณทูนหัว )
ซึ้งเหลือที่ แสนยินดี กว่าเงินทอง
อันรักของ คนจนจน บนพะงัน
ไม่มีเหลา ไม่มีบาร์ ให้ฉลอง
แค่ได้มอง ช่อดอกไม้ ก็เกินฝัน
รักไม่ต้อง มีเงินกอง เป็นหมื่นพัน
ความผูกพัน ใช่ว่าดี ที่เงินตรา
ความเข้าใจ มีเห็นให้ ได้ปรากฏ
มันหมดจด และผ่องใส ไกลเกินค่า
ช่อดอกไม้ ทูนหัวให้ ความหมายมา
สมกับค่า ของความรัก ที่มากมี
บทประพันธ์นี้ขอบมอบตอบแทนแด่แม่คุณทูนหัวคนบนเกาะเองครับ
8 ตุลาคม 2549 06:44 น.
คนบนเกาะ
ห้องนรก ห้องสวรรค์ มีให้เลือก
ห้องเย็นเยือก กับร้อนผ่าว จะเอาไหน
เชิญเลือกนะ ตามแต่ จะพอใจ
ไม่มีใคร บังคับ จับให้เธอ
มีทางแพรก ก่อนจะถึง ซึ่งด่านตรวจ
เวลาขับ เขาเข้มงวด เธออย่าเผลอ
หากข้ามเลน กระชั้นชิด ผิดนะเธอ
อย่ามัวเผลอ หากถึงที มีทางตัน
จะกลับรถ ออกมา ก็ไม่ได้
เมื่อไปแล้ว ก็แล้วไป ไม่มีหัน
ดูให้ดี วางวิถี ในชีวัน
หากหุนหัน พลันแล่น แสนทุกข์ใจ
ทำความดี กว่าจะเห็น ยากเข็ญเหลือ
ส่วนความชั่ว เหลือเฟือ พอทำได้
เมื่อทำแล้ว เห็นผล ในทันใด
ตามแต่ใจ เธอเลือกนะ ไม่ว่ากัน
8 ตุลาคม 2549 06:31 น.
คนบนเกาะ
จะหาใด ไหนเยี่ยม เทียมแม่ได้
พระคุณไซร้ เลิศฟ้า มหาศาล
ร้อยสมุทร หรือจะหมื่น นทีธาร
จะเทียบมาร ดาได้ นั้นไม่มี
เข้าพรรษา นึกถึงองค์ ผู้ทรงศีล
ท่านเหาะปีน ขึ้นสวรรค์ ชั้นวิถี
โปรดมารดา บนสวรรค์ ชั้นโสภี
พระองค์นี้ แม่จากไป แต่วัยเยาว์
ให้คิดถึง ตัวเอง ไม่เก่งเทียบ
ชีวิตเปรียบ ไม่ถึงขั้น ฉันอับเฉา
พระคุณแม่ ไม่ได้แทน ให้บรรเทา
ตั้งแต่เยาว์ แม่จากไป ไกลสุดตา
จะทำดี สร้างกุศล ผลบุญให้
แม่นั้นได้ รับส่วนบุญ อุดหนุนหนา
ขอแทนคุณ ที่แม่ได้ ให้กายา
ที่แม่หนา สอนสั่ง ลูกยังจำ
เบญจศีล เบญจธรรม แม่พร่ำสอน
เมื่อถึงครา ยามจะนอน แม่คอยย้ำ
แม่เขียนติด ข้างฝาไว้ ให้จดจำ
แม่จะทำ ทุกทุกทาง สร้างลูกดี
วันนี้ลูก ขอระลึก นึกถึงแม่
ไม่ขอแพ้ จะทำตาม คำแม่ที่
สั่งสอนลูก ให้กระทำ แต่ความดี
ตัวลูกนี้ จะทดแทน ในพระคุณ
4 ตุลาคม 2549 22:08 น.
คนบนเกาะ
ช้างสารผ่าน พ้นไป ใจสดชื่น
ทิ้งวันคืน ทิ้งความเศร้า เจ้าไว้หลัง
ต่อแต่นี้ ขอให้สม อารมณ์ดัง
ใจที่หวัง จงผุดผ่อง ดั่งทองเปลว
อันฝันร้าย ที่พ้นผ่าน อย่าพาลพบ
จงหลีกหลบ ไม่จำนงค์ จงตกเหว
ฟ้าเมืองไทย ไม่หมองหม่น หมดคนเลว
เรื่องเหลวเหลว เลวร้าย อย่าได้มี
ช้างสารจง พาชั่วร้าย ให้หมดสิ้น
สุขสมจินต์ เกิดก่อใน เมืองไทยนี้
ประชากร ประกอบกรรม ทำความดี
สวยโสภี ณ วันนี้ ที่เมืองไทย
ขอชื่นชม ไทยโพเอ็ม เต็มรูปแบบ
ทั่วไทยแทบ เป็นเพื่อนพ้อง น้องพี่ได้
คนบนเกาะ ได้ประสบ พบถูกใจ
ในเยื่อใย ไมตรี มีต่อกัน
เป็นบุญตา วาสนา ได้มาพบ
ดังประสบ เพชรล้ำค่า มาเสกสรรค์
ยามทุกข์ใจ หรือเหนื่อยหน่าย ก็หายพลัน
เพราะเพื่อนนั้น ล้วนดีดี ที่โพเอ็ม
29 กันยายน 2549 18:19 น.
คนบนเกาะ
ยามสายัณห์ ตะวันรอน เริ่มอ่อนแสง
ฟ้าสีแดง เป็นฉากบัง ฉายรังสี
เห็นคนอื่น สุขสม อารมณ์ดี
ต่างชวนชี้ ชมสายัณห์ ตะวันรอน
พี่ก็นั่ง จับเจ่า อยู่เดี่ยวโดด
ใจแล่นโลด นั่งตรองตรึก นึกทอดถอน
ยามเมื่อใกล้ สายัณห์ ตะวันรอน
คืนนี้น้อง ไปนอน อยู่ที่ใด
น้องคนสวย หนุ่มติดพัน นั้นก็มาก
ใจพี่หวง ห่วงน้องมาก น้องรู้ไหม
พี่คนเกาะ อยู่อ้างว้าง หนทางไกล
ทำให้ใจ ของพี่ นี้กังวล
คนบ้านนอก พูดจา ไม่น่ารัก
แค่ลมปาก เขารู้แจ้ง ทุกแห่งหน
ขายทองแดง ภาษาใต้ อายเหลือทน
ไม่น่าสน เหมือนพูดจา ภาษากลาง
ตะวันคล้อย ย้อยมาต่ำ จะค่ำแล้ว
หัวใจแห้ว ให้หวั่นไหว หัวใจหมาง
น้ำตาตก อยู่ข้างใน หัวใจคราง
ก้อนน้ำลาย กั้นกลาง กลืนไม่ลง
ยามมีเธอ เคียงใกล้ ช่างเป็นสุข
เหมือนความทุกข์ หายไป ไม่เหลือหลง
ยามรักจาก ในดวงจิต คิดพะวง
ถามตรงตรง น้องคืนนี้ นอนที่ใด