31 ธันวาคม 2549 21:33 น.
คนบนเกาะ
ทรงอวยพร ชาวไทย ในสยาม
ซาบซึ้งความ ที่พระองค์ ทรงมุ่งหวัง
เกิดเป็นไทย แสนสบาย ชื่นใจจัง
ประเทศยัง เราได้อยู่ คู่เขตคาม
ขอพระองค์ ทรงพระ เจริญยิ่ง
เพื่อเป็นมิ่ง ขวัญชาวไทย ในสยาม
ประเทศไทย ต้องมีชื่อ ระบือนาม
ชาวสยาม จงร่วมรัก สามัคคี
ช่วยสอดส่อง ช่วยดูแล แม้ไม่ใช่
หน้าที่ใหญ่ ต้องปกปัก เพื่อศักดิ์ศรี
หากผู้ใด เห็นขัดข้อง ของไม่ดี
ช่วยกันชี้ เรื่องข้องขัด ป้องปัดไป
คนไม่ดี มันมุ่งร้าย ทำลายชาติ
คอยวิวาท บ้านเมืองต้อง เกิดหมองไหม้
หากไทยเรา ช่วยป้องปัก รักผองไทย
แล้วชาติไทย คงอยู่รอด ตลอดกาล
31 ธันวาคม 2549 08:51 น.
คนบนเกาะ
นั่งบนเกาะ ที่เงียบเหงา เฝ้าส่งจิต
ถึงมวลมิตร ถึงศัตรู ผู้อับเฉา
โลกใบนี้ ใช่จะมี แค่เพียงเรา
โปรดจงเอา เอื้ออารี มีต่อกัน
ขึ้นปีใหม่ สิ่งไหนร้าย ให้ตัดเถิด
คุณธรรม แสนล้ำเลิศ ประเสริฐสรรค์
ทำความดี ประพฤติดี ดีต่อกัน
เรื่องฆ่าฟัน หยุดเถิดท่าน มันไม่ดี
เรื่องชิงดี เรื่องชิงเด่น เห็นสนุก
ท่านเชื่อไหม มันคือทุกข์ ไม่สุขขี
ไม่ว่าจน ไม่ว่ารวย ม้วยชีวี
ต้องสู่ที่ แห่งเดียวกัน อย่างมั่นคง
อย่าเบียดเบียน กันและกัน เลี่ยงมันเถิด
สุขนั้นเกิด อยู่ที่ใจ ไม่โลภหลง
อยู่พอเพียง อย่างพอเพียง อย่าพะวง
ขอท่านจง ตรองในจิต ครวญคิดดู
คนบนเกาะ ไม่มีทรัพย์ น้อมนับให้
ขอท่านได้ พรประเสริฐ ที่เลิศหรู
รวยน้ำจิต รวยน้ำใจ ไหลพรั่งพรู
ทุกชีวี ร่วมโลกอยู่ อย่างร่มเย็น...
22 พฤศจิกายน 2549 22:14 น.
คนบนเกาะ
ท่ามกลางมวล หมู่ดาว พร่างพราวฟ้า
ยามเมื่อครา โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจยิ่ง
ขาดคู่รัก ขาดยอดชู้ อยู่แอบอิง
เหมือนไร้ที่ จะพักพิง ยิ่งเหงาทรวง
ปล่อยความคิด ให้ล่องลอย สู่ปอยเมฆ
หากเราเป็น พระเอก ในแดนสรวง
มีนางฟ้า มากมาย ใคร่มาควง
ทุกข์ทั้งปวง คงหายหด หมดสิ้นไป
เมื่อภวังค์ หวนกลับ รับสู่ร่าง
ความอ้างว้าง เราไม่ได้ หายไปไหน
ยังรุมล้อม เหมือนเป็นบ่วง ห้วงหทัย
ยังสืบไป กับดวงจิต ชีวิตเรา
ค่ำคืนนี้ ไม่มีมิตร มาชิดใกล้
นั่งถอนใจ ทอดอาลัย ในความเหงา
ขอวอนดาว บนฟากฟ้า มาบรรเทา
เอาความเหงา ในหัวใจ ทิ้งให้ที
10 พฤศจิกายน 2549 09:10 น.
คนบนเกาะ
เสียงฟ้าร้อง ก้องก่อน ตื่นนอนเช้า
อากาศเล่า ก็สลัว ดูมัวหมอง
ยามวสันต์ ตะฤดู จู่จ้องมอง
คล้ายจะฟ้อง ว่าปีนี้ ยังมิมา
สายฝนหลั่ง พรั่งพรู สู่พื้นโลก
เปียกชุ่มโชก ทุกถ้วนไป ในพื้นหล้า
ภาคใต้เรา ดูหน้าฝน จะเฉื่อยชา
กว่าจะมา เพื่อนก็เข้า หนาวไปนาน
นั่นสิเรา ภาคใต้ เขาไว้หลัง
ใครชิงชัง เหมือนปล่อยไป ไว้หลังบ้าน
ความเจริญ กว่าจะมา ก็ช้านาน
ขอกราบกราน ท่านผู้ใหญ่ เห็นใจที
อยากจะได้ ซึ่งสะพาน ข้ามถึงฝั่ง
เห็นใจมั่ง ยามนั่งเรือ แสนเบื่อหนี
อยากนั่งรถ ข้ามขึ้นฝั่ง บ้างสักที
วอนท่านที่ เซ็นผ่านงบ นบนมกร
จากพะงัน ไปสมุย ใช่คุยโม้
ใช่คุยโต อย่าแหนงหน่าย คิดถ่ายถอน
สร้างสะพาน ผ่านให้ที อย่ารี่จร
คนเกาะวอน เป็นประเด็น ให้เห็นใจ
จากสมุย ไปขนอม ขอพร้อมต่อ
อย่ารีรอ สร้างอีกเซ็ท เบ็ดเสร็จใช้
ยามวสันต์ อารมณ์ปล่อย ลอยเรื่อยไป
เผื่อมีใคร สร้างความฝัน นั้นเป็นจริง
16 ตุลาคม 2549 15:52 น.
คนบนเกาะ
ประชาชน ห้อมล้อม กันพร้อมพรั่ง
ส่งเสียงดัง ร้องเพลงเรือ เพื่อสังสรรค์
ประจำปี งานที่นี่ ชื่นชีวัน
ต่างถิ่นนั้น มุ่งมาเที่ยว เจียวนะคุณ
ลงทะเล เร่เล่นน้ำ สำราญจิต
ต่างผูกมิตร มุ่งทำดี มีเกื้อหนุน
การแห่พระ ถือกันว่า จะได้บุญ
ช่วยค้ำจุน ให้วันหน้า ได้เจริญ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนบนเกาะ
หน้าส่วนตัว
3476
