16 เมษายน 2550 07:40 น.
คนบนเกาะ
ธงชาติไทย ใครหนอคิด จะปลิดสี
ขอถามที ใครคนคิด ไม่ผิดหรือ
ศาสนา ประจำไทย ใครใครลือ
ไทยระบือ ศาสนา ประจำตัว
ศาสนา ส่งให้ใจ ใสผ่องผุด
ยามเราหยุด เคารพธง ไม่หลงชั่ว
ดูสีขาว แสนสะอาด ปราศเมามัว
คนละชั่ว เป็นคนดี เหมือนสีธง
มาวันนี้ กาลเวลา พาผันเปลี่ยน
คนเคยเรียน มาละโมบ โลภโกรธหลง
จะฉีกสี ประจำชาติ อย่างอาจอง
เอาสีขาว ที่ในธง นั้นออกไป
ได้ฟังข่าว ร้าวดวงจิด คิดไม่ออก
แต่ขอบอก อย่างไม่อาย น้ำตาไหล
อนิจจา สิ่งถนอม จากอ้อมใจ
ธงชาติไทย เหลือสองสี แค่นี้ฤๅ
15 เมษายน 2550 14:34 น.
คนบนเกาะ
เมื่อน้ำป่า ไหลทะลัก มาจากป่า
ไหลมาคร่า ผู้คน จนหมองไหม้
หากว่าอ่าน หนังสือ เรื่องล่องไพร
ตาเกิ้ลได้ สาธยาย ไว้ให้ฟัง
หากฝนฟ้า มันคะนอง ต้องเตรียมหลบ
ยามเดินไพร เมื่อได้พบ จงกลับหลัง
น้ำมาที จะคะนอง ก้องประดัง
อุทกคลั่ง อย่าไปขวาง ทางวารี
สังเกตสัตว์ ทั้งหลาย ที่ในป่า
ถึงแม้ว่า มันเป็นสัตว์ ยังรู้ที่
สัญชาติญาณ การโจมจู่ มันรู้ดี
มันจะหนี ขึ้นเนินใหญ่ จนไกลตา
อันภูเขา บรรทัด ถนัดเห็น
เทือกเขาเป็น ป่าใหญ่ ใบไม้หนา
เป็นทิวแถว กว้างเกินจุด สุดลูกตา
น้ำนั้นกว่า จะไหลถึง ซึ่งหลายวัน
หากเราเห็น ว่าวันนี้ ฝนมิตก
อย่าเย็นอก เยื้องกราย เข้าผายผัน
อย่างที่บอก ใช้เวลา เป็นหลายวัน
กว่าน้ำป่า มันบากบั่น ถึงธานี
เจ้าหน้าที่ อุทยาน นั้นควรคิด
ต้องเฝ้าคอย ตามติด ทุกวิถี
น้ำป่าไหล ถึงจุดไหน ในธรณี
ก็ควรที่ แจ้งให้ทราบ ขอกราบกราน
ปัจจุบัน เรื่องเทคโน ใช่โม้หรอก
ปัญหาใหญ่ กลายกระจอก เหมือนดังฝัน
หากว่าเรา หยิบใฝ่คว้า มาใช้มัน
ปัญหานั้น จะหมดไป ในทันที
ขออาลัย ผู้จากไป ในสายน้ำ
บุญที่ทำ ชูมือปก ยกเกศี
ให้ท่านสู่ สรวงสวรรค์ ชั้นโสภี
ชาติใหม่มี อย่ามีกรรม ซ้ำอีกเลย
11 เมษายน 2550 20:26 น.
คนบนเกาะ
สวัสดี ปีใหม่ไทย ได้มาแล้ว
จงผ่องแผ้ว ไร้ภัยพบ ประสบทั่ว
จากที่ทน บนสยาม ความหมองมัว
เรื่องชั่วชั่ว จงหมดไป ในธานี
สามัคคี และปรองดอง มาครองค้ำ
เรื่องต้อยต่ำ เรื่องชั่วช้า ผละถอยหนี
วีรกรรม คือแข่งขัน หมั่นทำดี
ทุกชีวี ไม่เบียดเบียน กันและกัน
กฏหมายก็ มีเที่ยงธรรม ย้ำในเหตุ
ด้วยจิตเจตน์ ที่เที่ยงแท้ ไม่แปรผัน
เหมือนตราชั่ง ดั่งตีตรา มาว่ากัน
ชาวประชา ต่างสุขสันต์ กว่าวันวาน
พวกสอสอ ที่รอเข้า สภาสูง
ก็หมายมุ่ง ให้ชาติไทย แผ่ไพศาล
ไม่ได้คิด หวังกอบกิน จนสิ้นกาล
ไม่ได้คิด เข้าล้างผลาญ เบิกบานใจ
คอรัปชั่น หมดสิ้นไป ทั่วไทยถิ่น
ใครได้ยิน ชื่อเสียงก้อง ต้องหลงใหล
นิวเมคมอร์ โอมายก๊อต ตลอดไทย
ร้าวหัวใจ ใคร่รีเทิน เดินเที่ยวกัน
เมืองสวรรค์ ในโลกา เพิ่งมาเห็น
เมืองไทยเป็น ดั่งเมืองฟ้า เมืองสวรรค์
ทรัพย์ในดิน สินในเมือง เลื่องลือกัน
เมืองสวรรค์ ขอรับรอง ต้องเมืองไทย
คนบนเกาะ นั่งเหม่อฝัน วันฟ้าสวย
ขออำนวย อวยพรเผื่อ เธอเชื่อไหม
ขออวยพร คนทั่วหล้า ฟ้าเมืองไทย
สิ่งดีไหน ขอให้ถึง ซึ่งทุกคน
2 เมษายน 2550 14:48 น.
คนบนเกาะ
ย่างเดือนห้า มาแล้ว แว่วลมร้อน
พัดอ่อนอ่อน มาทักทาย คล้ายจะสั่ง
คิดถึงครา อดีตกาล ผ่านมาจัง
ตัวเรานั่ง พลอดอาลัย ในเหตุการณ์
สถาบัน การศึกษา พาเราพบ
พอเรียนจบ ต้องไคลคลา จากสถาน
ตาแดงก่ำ พร่ำสัญญา ว่าจากกัน
เรามีวัน พบกันใหม่ ในอนาฯ
เสื้อตัวเก่า เราแลกกัน ในวันจาก
เป็นของฝาก ให้จำแม่น แทนใบหน้า
พี่เก็บไว้ ใกล้ใกล้หมอน ซ้อนกายา
ทุกทุกครา หยิบมาดู รู้แก่ใจ
หลายปีผ่าน เธอเงียบหาย ไร้ข่าวส่ง
จิตพะวง ว่าโฉมตรู อยู่ที่ไหน
เสื้อที่แลก ไม่คิดแยก ไปแจกใคร
โถหัวใจ ของพี่นี้ เหมือนนิยาย
ย่างเดือนห้า เวียนผันมา อีกคราหนึ่ง
หวนคะนึง ในความคิด จิตใจหาย
เห็นยาร่วง สุกเหลืองอยู่ รู้แก่ใจ
เดือนห้าไซร้ ถึงแล้วซี พี่เศร้าตรม
27 มีนาคม 2550 21:50 น.
คนบนเกาะ
นั่งดูรัก ริมฝั่งโขง เชื่อมโยงรัก
อยากพบพักตร์ แม่น้องเจ้า สาวฝั่งโขง
เสน่ห์นาง ช่างบาดตา นะโฉมยง
ทั้งเอวองค์ อ่อนช้อย ไม่น้อยเลย
ประเพณี ก็แสนงาม ยามได้เห็น
ดูเยือกเย็น แต่โบราณ อ่านเฉลย
อยากเยี่ยมยล คนในหล้า นะทรามเชย
อยากเอื้อนเอ่ย บอกรักแก่ แม่สาวลาว
ยินเสียงแคน และเสียงซึง ให้ซึ้งจิต
เหมือนได้ชิด เชยชื่นชุ่ม พวกกลุ่มสาว
ตาใสใส แก้มสีสัน นั้นแวววาว
โอ้น้องสาว ชาวอิสาน ร้าวรานใจ
ละครรัก ที่แหววหวาน นั้นน่ารัก
ดีกว่าฉาก บู๊ล้างผลาญ เป็นไหนไหน
ขอเสียที เถิดนะหนา ละครไทย
โปรดใส่ใจ นำสิ่งดี สู่ชีวิน
ให้คนดู เอาแบบอย่าง ที่สร้างก่อ
ขอให้ช่วย กันเถิดหนอ ทั่วทุกถิ่น
ถึงแม้จะ สร้างละคร เพื่อหากิน
เรื่องที่อิน ขอให้มี คุณธรรม
เป็นหลักสูตร เพื่อสร้างสรรค์ คนในชาติ
ให้ได้ร่วม สวมบทบาท อันเลิศล้ำ
เรื่องรบรา ฆ่าฟันหนอ ขออย่าทำ
อยากกล่าวย้ำ ประเทศแย่ แม้ละคร
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนบนเกาะ
หน้าส่วนตัว
929
