26 กันยายน 2549 06:46 น.
คนที่พอจะเข้าใจ
ตอนนี้ที่อเมริกา อากาศเริ่มกำลังดี ไม่ร้อนจัดและไม่หนาว เขาเรียกช่วงนี้ว่า Fall ฟรือ Autumn คือใบไม้จะเริ่มเปลี่ยนสีและร่วงจากต้น ตอนที่ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีและยังคงอยู่กับต้นนั้น จะสวยงามมากค่ะ ดิฉันและสามีชอบที่จะขับรถไปชมใบไม้เสมอๆ เมื่อตอนต้นเดือนที่ผ่านมา ก่อนที่จะหมดล่วงฤดูร้อน ดิฉันและเพื่อนๆได้มีโอกาสไปพักผ่อนที่ชายทะเลที่ Svannah ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของจอร์เจีย
หลังจากนั้นอีกอาทิตย์หนึ่ง ดิฉันก็ได้รับโทรศัพย์จากน้องคนไทยด้วยกัน ว่าจะมีการเลี้ยงลาซัมเมอร์ ในโอกาสนี้คุณพัสสน พระเอกละครทีวีจากเมืองไทยจะมาร่วมงานด้วย เพราะตอนนี้ได้กลับมาเยี่ยมคุณพ่อกับคุณแม่ที่จอร์เจีย
พวกเราต่างพากันดีใจ จริงๆแล้วดิฉันก็เห็นดีใจกันอยู่ประจำ ใครจะมาหรือไม่มาก็ตาม คือหาเรื่องเอามาเป็นหัวข้อไปอย่างนั้นมากกว่า เพราะการพบปะ นั่นหมายถึงได้พักผ่อนจากงานที่ทำมาทั้งอาทิตย์ บางคนทำถึงสองงาน(2 jobs) เชียวค่ะ การทำงานมากที่เมกานั้นเป็นเรื่องธรรมดามาก เพราะงานนั่นมายถึงเงิน และเงินก็หมายถึงการทำงานค่ะ
งานนี้คุณแพทสนควงคู่ไปกับหวานใจน้องไอซ์และคุณพ่อคุณแม่ พวกเรามีการ grill ที่หลังบ้านท่านรองสมาคมคนไทยในจอร์เจียมีการย่าง หมู ปลา กุ้ง อาหารทะเลเช่นกุ้ง ปู นอกจากนี้ยังมีส้มตำ ข้าวเหนียว เนื้อแดดเดียว ยำหมูยอ ยำซีฟู้ด และที่สำคัญเรามีการหยอดและแคะขนมขนมครกด้วยนะคะ บางคนพออิ่มท้องก็เข้าไปร้องเพลงคาราโอเกะในบ้านค่ะ น้องไอซ์ เธอร้องเพลงได้เพราะจริงๆค่ะ ทั้งลูงทุ่ง ลูกกรุง หนุ่มบาว-สาวปาน และยังขอร้องให้พวกอย่างป้าๆน้าๆเป็นหางเครื่องให้ด้วยนะคะ ซึ่งพวกเราก็เต็มใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ
เราเลิกลาและร่วงโรยกันไปเป็นแถบๆก็เกือบจะตีสองได้ค่ะ น้องๆเขากลับไปตั้งนานแล้ว แต่ป้าๆน้ายังคงร้องเพลงกันต่อค่ะ สามีงี้ลูกๆงี้พากันมากระตุกๆมือแม่ๆพ่อๆ กลับได้ล่ะยังครับ(คะ) เลยจำใจต้องลาไมโครโฟนกันค่ะ บ้าย..บายซัมเมอร์ 06 ปีหน้าฟัใหม่ค่อยมาเจอกันอีก(กลุ่มเดิมๆหน้าเดิมๆค่ะ)
16 กันยายน 2549 23:51 น.
คนที่พอจะเข้าใจ
เมื่อต้นเดือนกันยายนที่ผ่านมา วันที่4 เป็นวัน laborday ของเมกา ซึ่งตรงกับวันจันทร์ ผู้คนส่วนมากออกเดินทางตั้งแต่เย็นวันศุกร์กันแล้ว ชาวคณะของกรุ๊บดิฉัน มีการเดินทางกันสามกรุ๊บใหญ่ มีเช้าวันเสาร์หนึ่งกลุ่ม เที่ยงคืนของคืนวันเสาร์อีกหนึ่งกลุ่ม และเย็นวันอาทิตย์อีกหนึ่งกลุ่ม(คือกรุ๊บของดิฉันเอง)
เป็นครั้งแรกที่ดิฉันได้ใส่ชุดว่ายน้ำ ลงเล่นทะเล เพราะคนที่โน่นเขาจะมีความรู้สึกเฉยๆต่อการที่เจอผู้หญิงใส่ชุดว่ายน้ำ ไม่ต้องมาพะวงต่อสายตาใครๆ
น้องๆที่ร่วมเดินทางเจอแมงกะพรุนเข้าที่ขา แต่โชคดีที่ไม่ใช่แมงกะพรุนไฟค่ะ พวกเราพากันเล่นน้ำ กันสุดเหวี่ยง และการพักผ่อนก็จบลงก้วยการเดินทางกลับมาทำงานกันต่อ
การเดินทางกลับ ก็มีแบ่งเป็นสองกลุ่มอีกตามเคยค่ะ กลุ่มของดิฉันอยู่ต่ออีกหนึ่งคืน และกลับเที่ยงวันอังคาร ต่อไปก็ทำงาน งานและงาน ช่วงนี้ที่เมกาเริ่มเข้าฤดู fall ใบไม้คงเริ่มที่จะเปลี่ยนสี อากาศเริ่มที่จะหนาว แต่ตอนนี้ยังมีเวลาที่จะได้เสื้อแขนสั้นกันอยู่ค่ะ
หน้าส่วนตัว
630
