...น้ำตาของเล่น...

คนทะเล

ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะสองสามวันนี้ ได้ข้อสรุปให้กับตัวเองบ้าง บางอย่างก็ไม่ได้ แน่นอนเรื่องความรักเป็นเรื่องที่ฉันคิดมากกว่าเรื่องอื่น พยายามหาคำตอบให้ตัวเอง และก็ได้คำตอบค่ะ ว่าทั้งหมดคิดไปเอง เพ้อเจ้อไปเอง ทำตัวเองทั้งนั้น คุณไม่ต้องห่วงนะคะว่าฉันจะโทษคุณ แม้มีบางครั้งฉันอาจจะพูดตัดพ้อคุณบ้าง แต่จริงๆแล้วรู้ดีค่ะว่าตัวเองผิดที่จินตนาการไปเอง หึงหวงสิ่งที่ไม่ใช่ของตัวเองจนเป็นทุกข์ ตอนนี้พอรู้แล้วว่าทำอย่างไรไม่ให้ทุกข์ พยายามทำให้ดีที่สุด เมื่อทำใจได้มากกว่านี้ เมื่อโตขึ้นกว่านี้ คิดว่าคงทำได้ จะทำในสิ่งที่คุณเป็นสุข คงทำให้ดีที่สุดค่ะ

อย่าว่าฉันเป็นคนไม่รู้จักจบจักสิ้นเลยนะคะ สารภาพค่ะว่าสิ่งเดียวที่ติดในความรู้สึกจนทำให้เป็นทุกข์คือเรื่องของผู้หญิงที่เข้ามาข้องเกี่ยวกับคุณหลายๆคนที่มีมากเหลือเกิน ฉันพยายามไม่คิด ไม่ติดตาม หากวันใดทำได้ฉันคงเป็นสุข ฉันบอกคุณแล้วไม่รักเขา อย่าไปสัญญาอะไรหรือพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้เลยนะคะ กลัวคุณบาปค่ะ ทุกวันนี้ยังหาคำตอบไม่ได้เลยค่ะว่าทำไมคุณจึงหลอกฉันว่าไม่รู้จักเธอๆเหล่านั้น ฉันพยายามเหตุผลมาประกอบแม้กระทั่งเหตุผลที่คุณบอกยังไม่มีอะไรที่สมเหตุสมผลเลยค่ะ แต่ก็ช่างเถอะบางอย่างเราไม่จำเป็นต้องรู้ 

วันหนึ่งฉันคงโตขึ้นมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ คุณเคยบอกว่าจะให้ฉันเป็นคนสุดท้าย ไม่รู้แค่คำหวานหรือเปล่านะคะ แต่เชื่อไปหมดใจแล้วล่ะค่ะ คุณเป็นคนขี้เบื่อ เบื่อง่าย คงถึงเวลาของฉันแล้ว แต่อย่างไรก็ช่าง ฉันตัดสินใจแล้ว รักคุณต่อไป รักแม้จะทุกข์ รักแต่จะไม่ครอบครอง เหมือนที่คุณอยากให้เป็น อย่างไรก็ต้องเป็นคนที่อดทนให้ได้ค่ะ มาถึงขั้นนี้แล้ว เดินต่อไปไม่ไหว ก็ต้องถอยบ้าง แต่ความรู้สึก สิ่งดีๆที่เคยมี จะอยู่ในความทรงจำเสมอไปค่ะ ยังอยากรู้ความเป็นไปของพี่เสมอ ยังอยากพูดคุยเหมือนเดิม แต่เมื่อเป็นไปได้ยาก ก็ต้องทำใจนะคะ ว่าจะหยุดเพ้อเจ้อ ก็อดไม่ได้สักทีสิคะ 
มีผู้หญิงมาชอบผมเยอะแยะ จำได้ไหมค่ะว่าคุณเคยบอกผู้หญิงไว้กี่คน เขาชอบผม ฉันจำได้ดีคุณตอบแบบนี้เมื่อถามคุณถึงผู้หญิงคนอื่น  ฉันยังช่างโง่เหลือเกินนะคะที่ที่เชื่อคุณสนิทใจคนลืมคิดไปในทางกลับกันว่าคุณคงบอกคนอื่นๆเช่นกันว่า ฉันชอบคุณ 
รู้ดีนักค่ะว่าเป็นแค่ของเล่น ของเล่นที่คุณเบื่อเมื่อไรก็จะเขี่ยทิ้ง ไม่เล่น บางครั้งคงอยากจะอยากยกให้คนอื่น แต่คงเสียดายกระมังคุณไม่กล้าทิ้ง เลยต้องทำลาย ทำลายให้สิ้นซาก คุณลงลืมว่าฉันเป็นของเล่นที่มีชีวิต
ฉันจำไม่ได้แล้วว่าร้องไห้กี่ครั้งเพราะคุณ
รู้แต่ว่าหลายครั้งเหลือเกิน
เหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันร้องไห้คือ "คุณไม่รักฉันเลย"
ยิ่งรู้จัก ยิ่งค้นหาคุณมากเท่าไร ฉันยิ่งเจ็บปวดทุกครั้ง
คุณบอกฉันเสมอว่าคุณไม่ชอบขัดใจใคร
ตามใจใครทุกคนตามมารยาท
แต่นั่นรู้ไหมนั่นทำให้ใครๆต่อใครหลงใหลในตัวคุณ
ฉันรู้ว่าฉันเห็นแก่ตัวที่พยายามเหนี่ยวรั้งคุณไว้กับฉันคนเดียว
ฉันผิด ฉันขอโทษ ฉันมักจะเป็นฝ่ายขอโทษคุณเสมอ
ฉันไม่รู้นะว่าทำไม ทั้งที่ฉันไม่เคยทำอะไรผิดเลย
แต่ฉันต้องเป็นฝ่ายง้องอนคุณเสมอ

เบื่อไหมที่ต้องร้องไห้เพราะคุณบ่อยๆ
เริ่มสงสารตัวเองบ้างแล้วที่เป็นแบบนี้
ถ้าอยากจะขออะไรจากคุณได้
ฉันจะขอให้คุณทำแบบนี้กับฉันเป็นคนสุดท้าย
อย่างที่คุณเคยบอกฉัน
จะให้ฉันเป็นคนสุดท้าย
แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณจะทำได้หรือเปล่า

นับวันฉันยิ่งท้อแท้ 
ถ้าเพียงคุณรักฉันสักนิด
ฉันจะไม่ยอมแพ้เลย
เบื่อที่ต้องคิดเองเออเองทั้งหมด
โดยที่ไม่มีอะไรกระจ่างเลย

เมื่อเช้าดูทีวี การ์ตูนฝรั่ง
เขาบอกว่าการทำให้คนคิดไปเองก็ถือว่าเป็นการโกหก
ฉันนึกถึงคุณเลยค่ะ อย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ
ฉันไม่อยากให้คุณทำร้ายใคร
ไม่อยากให้ใครเจ็บปวดเหมือนฉัน

ฉันรู้คุณคงภูมิใจที่ใครก็รักหลงใหลในตัวคุณ ฉันเองก็ดีใจที่ได้เป็นคนหนึ่งที่ทำให้คุณภูมิใจในความมีเสน่ห์ของคุณ ขอโทษที่ต้องขอโทษคุณอีกบ่อยๆ จะพยายามให้เป็นครั้งสุดท้ายที่ของเล่นชิ้นนี้จะมีน้ำตา มีน้ำตาเพราะคุณ....