.......เสี่ยง(รัก).......

คนทะเล

หัวอกคนนิ่งน้อย               เจ็บหนัก
ครวญคร่ำอาลัยรัก           ที่สร้าง
คิดถึงแต่คนภักดิ์             ปองใฝ่
คงไม่เจ็บยามลาร้าง        แต่ต้นหลบทาง


ฉันกลายเป็น..คนกล้า...ท้าเสี่ยงรัก
มั่นสมัคร...หมายปอง...หลงของหลวง
รู้เต็มอก...ต้องช้ำ.....เพราะคำลวง
น้ำตาร่วง....สักวัน....ฉันพร้อมลอง


ฉันกลายเป็น...คนระแวง....ด้วยแรงหึง
เขาคิดถึง.....อีกคน....ใจหม่นหมอง
หวงแหนแม้....แต่เงา....ที่เขามอง
ยิ่งเขาป้อง....หญิงใด....ใจยิ่งตรม


ฉันกลายเป็น....คนคิดมาก....ยามจากลา
นอนผวา...ทุกคืน...แสนขื่นขม
จมในบ่อ.....น้ำตา....แห่งอารมณ์
เก็บเพาะบ่ม.....ความระกำ...จนหนำใจ

ฉันกลายเป็น.....คนกล้า...ท้าอีกหน
มาเริ่มต้น...รักอีกที....จะดีไหม
ขอสัญญา...ว่าไม่ท้อ....อีกต่อไป
รักครั้งใหม่....ครั้งนี้...ยินดีทน