27 พฤษภาคม 2546 15:01 น.
คนตอแหล
ความไม่จริงของผู้ชาย
มีความหมายว่าตอแหล
ทิ้งเธอไปไม่เหลียวแล
ไม่เคยแคร์ต่อใครใคร
ความจริงจริงเก็บไว้ก่อน
เที่ยวหลอกหลอนคนทั่วไป
หลอกไปทั่วทั้งใกล้ไกล
เรื่องหัวใจใช้สิ้นเปลือง
จนใครใครต่างกล่าวขาน
เป็นตำนานอันลือเลื่อง
ยังมีอยู่ทุกทุกเมือง
นี่คือเรื่องของเราเอง.......คนตอแหล
**************************************************
**************************************************
แต่งล้อเลียนบทกลอน ความจริงของผู้หญิง ของคุณยูริเล่นๆครับ
ถ้าใครไม่ถูกใจก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
ขออภัยคุณยูริ ยืมบทกลอนมาแต่งล้อเลียนโดยไม่ขออนุญาตครับ
26 พฤษภาคม 2546 15:48 น.
คนตอแหล
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า............จำจากเจ้าอยู่ไม่นาน
จะพบจะพ้องพาน..............เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก........เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน................ต้องร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร.............อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย.................คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า..................เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน.............คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง.......ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้.............ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่........แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล.............เจ้าโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด ............ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ...............หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง...............มีหรือหวังอยู่นานได้
สักวันคงล้มไป..................ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
******************************************************
******************************************************
บทความนี้เจอในหนังสือ จำไม่ได้แล้วว่าใครแต่งไว้
(รู้สึกว่าผู้แต่งจะเป็นพระ)
เห็นว่าเพราะดีเลยเอามาโพสต์ให้อ่านกันครับ
22 พฤษภาคม 2546 10:34 น.
คนตอแหล
ใบไม้หล่นเปรียบได้คล้ายชีวิต
พรหมลิขิตเกณฑ์ชะตาน่าถวิล
เกิดมาแล้วต้องดับทับถมดิน
ชีพชีวินสิ้นสุดหยุดทำงาน
รีบสรรสร้างความดีวันนี้เถิด
ให้ประเสริฐปรีเปรมเกษมศานต์
โลกจะแจ่มเจิดจรัสชัชวาล
เพราะปราการคุณธรรมคอยค้ำใจ
ก่อนร่วงหล่นปนดินลงเป็นซาก
ใบไม้ฝากร่มเงาเราสดใส
เป็นมนุษย์ทั้งทีมีอะไร
ดีฝากไว้ให้สังคมได้ชมเชย
22 พฤษภาคม 2546 10:33 น.
คนตอแหล
ใบไม้หล่นเปรียบได้คล้ายชีวิต
พรหมลิขิตเกณฑ์ชะตาน่าถวิล
เกิดมาแล้วต้องดับทับถมดิน
ชีพชีวินสิ้นสุดหยุดทำงาน
รีบสรรสร้างความดีวันนี้เถิด
ให้ประเสริฐปรีเปรมเกษมศานต์
โลกจะแจ่มเจิดจรัสชัชวาล
เพราะปราการคุณธรรมคอยค้ำใจ
ก่อนร่าวงหล่นปนดินลงเป็นซาก
ใบไม้ฝากร่มเงาเราสดใส
เป็นมนุษย์ทั้งทีมีอะไร
ดีฝากไว้ให้สังคมได้ชมเชย
21 พฤษภาคม 2546 23:37 น.
คนตอแหล
รอเอ๋ยรออะไร
รอทำไมรอใครเล่า
ไม่เห็นแม้แต่เงา
แล้วตัวเรานั้นรอใคร
หรือว่า ฬ.จุฬา
สาวจุฬาฯมาหรือไร
อยู่ไหนแห่งหนใด
สวยหรือไม่ใครบอกที
หรือว่าจะ ร.เรือ
รอจนเบื่อแล้วนะนี่
ต้องรออีกกี่ปี
มาซักทีขี้เกียจรอ
หรือว่าจะ ล.ลิง
อยู่ไม่นิ่งลิงหน้างอ
ช้าจริงให้ลิงรอ
ทำหน้างอรอเธอมา
เรารอรอรอรอ
จนหน้างอรอเธอมา
ทำไมไยไม่มา
ปล่อยเราบ้าตั้งตารอ
หน้าส่วนตัว
1916
