5 ตุลาคม 2548 07:55 น.
คนดื้อ
โอ้หัวอกคนอย่างเราเศร้าหนักหนา
นางกุลาร้องไห้เพราะใฝ่สูง
มีหลายครั้งอยากโผผกดั่งนกยูง
เกลือกกลั้วฝูงกามากไปไม่อาจเป็น
คนไม่สวยใจร้ายหมายใจมั่น
จะสร้างฝันใฝ่ดีที่ซ่อนเร้น
นิสัยร้ายสลัดไปให้กระเด็น
อยากจะเห็นตนตามฝันตั้งมั่นมา
สิ่งร้ายร้ายใดใดได้พบค้น
หลายหลายคนบอกว่าอย่างอิจฉา
นั่นคือสิ่งหวังไว้ในอุรา
ปรารถนาเป็นอย่างเขาแผดเผาใจ
ขอยอมรับว่าอิจฉาอย่างหน้าชื่น
หลับหรือตื่นหญิงคนนั้นฉันหมั่นไส้
สาวแสนสวยใส่ชุดงามมีน้ำใจ
ใครต่อใครเรียกนางฟ้าข้าอยากเป็น
4 ตุลาคม 2548 08:51 น.
คนดื้อ
เฝ้าหมั่นเพียรอย่างหนักขวางรักไว้
กำแพงใจทรงพลังดั่งภูผา
พอวันหนึ่งมีเธอเผลอผ่านมา
อนิจจากำแพงใจใยคลอนแคลน
ไม่เหลือซากคงเค้าของเก่าไว้
ยามเธอไกลก่อคืนยากลำบากแสน
จะเพียรสร้างกำแพงใหม่ไว้ทดแทน
ให้หนาแน่นแน่นหนากว่าเคยเป็น
คนเจ้าของกำแพงแห้งในอก
น้ำตาตกอกหมองต้องซ้อนเร้น
อย่าให้ใครน้ำตาเปื้อนแก้มเย็น
อย่าให้เห็นวันเศร้าเราอ่อนแอ