ความสุขสืบไป

คนดีผีคุ้ม

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วนานก่อนที่คุณจะเกิดเสียอีก มีเมล็ดพันธุ์น้อยๆปลิวลอยกลางอากาศ ลมพัดแรงปีกของเจ้าเมล็ดพันธุ์น้อยนั้นเกิดหักไปหนึ่งข้าง ทำให้ต้องล่องลอยแบบตุปัดตุเป๋ แล้วในที่สุดก็หล่นแหมะลงบนผิวน้ำทะเลสีครามสดใส ประกายวาววับบนผิวน้ำ และความฉ่ำเย็นทำให้เมล็ดพันธ์น้อยๆตัวพอง ด้วยความดีใจ ภายใต้หลังคาโดมสีฟ้าเหมือนฝาชีใหญ่ๆที่ระบายด้วยสีขาวๆ เป็นหย่อมๆแต่มันก็ทำให้ฝาชีนั้นดูอ่อนโยนในสายตาของเมล็ดพันธ์น้อย เมล็ดพันธ์น้อยปล่อยตัวเองให้ลอย ตุ๊บป่องๆ ไปตามระลอกคลื่นนุ่มนวลนั้น อีกไม่นานระลอกคลื่นก็สาดซัดเมล็ดพันธุ์น้อยๆนั้น เข้าหาผืนทรายที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่เมล็ดพันธุ์น้อยๆกลับเผลอฝังตัวเองแนบแน่นบนผืนทรายที่ไม่เคยรู้จัก...ผืนทรายเผลอมอบความรัก ให้กับเมล็ดพันธุ์น้อยๆอย่างไม่รู้ตัว
	 แต่ชั่วข้ามคืน... ก็มีพายุลูกใหม่มา และก็พัดพาเมล็ดพันธุ์น้อยลอยหายไปเหลือคงความอาลัยให้ผืนทรายที่เงียบงันเฝ้ารอการกลับมา...รอ รอ รอ รอสิ่งที่เราเผลอเข้าไปผูกพัน
	... และแล้ว ระลอกคลื่นที่เย็นฉ่ำก็ซัดเมล็ดพันธ์น้อยนั้นกลับมาอีกครั้ง สร้างความยินดีแก่ผืนทรายและผองเพื่อน ที่ประกอบไปด้วย กุ้ง หอย ปู ปลา นานาชนิด ท้องทะเลสงบ...ฝาชีสีฟ้าไม่มีรอยแต้มสีขาว มีแต่สีฟ้าเจิดจ้ากับดวงตากลมโต ผืนทรายและผองเพื่อน ทำให้เมล็ดเล็กๆนั้นเริ่มงอกงามเติบโต และสร้างความผูกพัน ฝังราก ดูดซับความรัก และไมตรีจากผืนทรายเหงาๆผืนนี้ โชคดีของผืนทรายและผองเพื่อน เจ้าเมล็ดน้อยเติบโตงดงาม และก็มีความสุข อยู่ร่วมกัน สายตาทุกคู่เฝ้าดูการเจริญงอกงาม 
	.แต่...มิใช่ความสุขสืบไป...พายุลูกใหม่ส่งเสียงคำรามร้อง...และแล้วชั่วข้ามคืนก็นำพาต้นไม้งามนั้นจากไปไปแสนไกลไปถึงไหนก็ไม่รู้ ไม่มีใครรู้ได้...เหล่าฝูงปลา ช่วยกันแหวกว่ายตามหาแต่ก็ไม่เจอร่องรอยของต้นไม้งาม นกนางนวลส่งเสียงแหลมเล็กเรียกหา แต่ก็ไม่มีเสียงตอบจากต้นไม้งาม บัดนี้ฝาชีสีฟ้ามืดหม่น ดวงตากลมๆที่เคยเจิดจ้าริบหรี่แสง

	...แต่ โอ๊ะ ... โอ๋...อย่างพึ่งเศร้านะคะ ชีวิตไม่เลวร้ายเยี่ยงนั้น... ลืมบอกไปค่ะ ว่าต้นไม้งามนั้นได้ทิ้งเมล็ดพันธุ์น้อยๆอีกหลายเมล็ดไว้แถวๆผืนทรายนั่นล่ะค่ะ ถัดออกไปบนพื้นดินเหนือผืนทรายก็มีเมล็ดพันธุ์อีกมากเลย อีกหน่อยฝาชีสีฟ้าก็จะมีรอยแต้มสีเทาๆเต็มไปหมด พอมีเสียงคำรามดังครืนๆ เป็นเสียงร่ำไห้เพราะการจากไปของต้นไม้งาม นั่นแหละเมล็ดน้อยเหล่านั้นก็จะเจริญงอกงาม เพราะรู้ว่า ทุกสรรพสิ่งอาวรณ์หา ฝาชีสีฟ้าก็จะเบิกตากลมๆส่งผ่านความอบอุ่น เอื้อให้ทุกสรรพสิ่งงดงาม ผืนทรายก็ไม่เหงา ผองเพื่อนของผืนทรายก็ไม่เหงา ทุกชีวิตอยู่กันอย่างมีความสุขสืบไป....จบบริบูรณ์