6 พฤศจิกายน 2550 22:54 น.
คนดง
ไฟแผด ไฟเผา ไฟผลาญ ไฟพ่น
ไฟเล็ม ไฟลน ไฟลวง ไฟเล่ห์
ไฟกร่อน ไฟกิน ไฟก่อ ไฟเก
ไฟห่าม ไฟเห ไฟหื่น ไฟหวน ......
ไฟรักลาม คามคุก ลุกไม่หยุด
ไฟหวงผุด ยุดยื้อ ถือทั่วถ้วน
ไฟกลางใน ใจแก่น ก่อรัญจวน
ไฟเผาป่น เป็นผงล้วน เพราะมือใคร
ไฟเผาใจ ใช่เรา เผาเองหรือ
ไฟจากมือ กระพือเร้า เผาเกรียมไหม้
ไฟใจรวน กวนขุ่น ตะขิตใจ
ไฟมอดไหม้ ใช่เรา เผาตัวเอง
หยุดเติมเนื้อ เชื้อเพลิงซ้ำ น้ำมันสาด
แต่จงราด ด้วยน้ำ ลดแรงเร่ง
ทิพย์โอสถ สะกดดับ จับละเลง
เตือนตัวเอง เร่งดับ ไฟลนตน
6 พฤศจิกายน 2550 22:21 น.
คนดง
ใจเหนื่อยล้า จ้าเนือยลง ปลงจริต
ระทวยจิตต์ ริดทอนจน รอยหม่นหมอง
ใจระทด จดระทวย ขวยหลุบมอง
แลตาต้อง ลองตาต่ำ ตื้อกมล
หยดเพียงแรง แย้งเพียงรอย แรกยิ้มเย้า
หยาดหนึ่งเร้า เย้าน้องเรียก สำเนียกล้น
เป็นแรงผลัก ปักเร่งเผ่น โผนกระโจน
ข้างเคียงคน คนเคียงคือ กำลังใจ
จับมือสอง จ้องมองส่าย สายตารู้
ด้วยกายสู้ ดูกระสันต์ หาพรั่นไม่
เพราะมีเธอ เพียงมีทาง ผจญไกล
แดนดินใด ได้ด่ำเดิน เกินจะกลัว .....
..ทดลองแต่งแบบกลบทอะครับ ....
5 พฤศจิกายน 2550 20:43 น.
คนดง
สะพานรัก หักร้าว เพราะเสาผุ
เป็นรอยปรุ ปริแยก แตกระแหง
ก่อฐานรัก ปักเสา แต่เบาแรง
ด้วยไม่แกร่ง แข็งข้อ พอพยุง
กำแพงใจ ใยเหนียว ถักทอมั่น
ก่อกางกั้น ชั้นช่อ เป็นหอสูง
ยากทะลาย ไม้ขอน แลท่อนซุง
หากจะพุ่ง คงพัง แต่สะพาน
คงต้องเสริม เติมเสา ที่ร้าวหัก
ด้วยเสารัก จักเป็น ยาสมาน
เชื่อมทอดต่อ กำแพง กับสะพาน
ทะลุผ่าน แผ่นกั้น กำแพงใจ
4 พฤศจิกายน 2550 10:37 น.
คนดง
ชื่อฉายา "คนดง" จากพงพฤก
ขอจารึก ชื่อนี้ กับพี่พ้อง
เพิ่งหัดเขียน เพียรแต่ง กลอนร้อยกรอง
หากขัดข้อง น้องพี่ โปรดชี้ทาง
จะเรียกว่า ชื่อเล่นมะยมครับ ..จริงๆๆจะใส่นามกิ่งมะยม แต่ไปซ้ำคนอื่น เลยตั้งใหม่เป็นคนดง ครับ เป็นคนต่างจังหวัด ครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ เพิ่งหัดแต่งกลอนครับ..
หน้าส่วนตัว
3109
