16 กรกฎาคม 2547 09:39 น.
คนขี้เหงาในวันที่ฝนตก
อาจยังไม่เห็นว่ารักมากมาย
อาจยังสงสัยผู้ชายคนนี้
อาจยังไม่เห็นสายตาเเห่งความหวังดี
แต่เธอก็คงเข้าใจมันสักวัน
อาจมีใครๆที่เขาดีกว่า
อาจจะมีคนที่เธอใฝ่ฝัน
แต่จะมีใครให้เธอหอดใจอย่างฉัน
และมันจะมีให้เธอเพียงคนเดียว
อยู่มาจนวันนี้เพื่อเจอเธอ
จะอยูเพื่อเธอตลอดไป
จะความรักที่มีเก็บไว้
เพื่อรอคอยวันที่เธอมองผ่าน
15 กรกฎาคม 2547 14:27 น.
คนขี้เหงาในวันที่ฝนตก
เกิดเป็นคนธรรมดาไม่เคยคิดหามาจากใครอยู่รำพังเดียวดายไม่เป็นไรแต่ว่าคนธรรมดาอย่างฉันต้องปิดไปเพราะพลาดพลั้งหัวใจใไปให้เธอยากจะมีความทรงจำจากความเจ็บช้ำก็ยังดีก็เพราะมันคือวิธีจดจำภาพเธอไปเสนนานปล่อยให้เธอหลอกหลอนใจเก็บเอาไปฝันจนมันติดตา...ไม่ทำให้ลืมเธอ
13 กรกฎาคม 2547 10:42 น.
คนขี้เหงาในวันที่ฝนตก
เจอวันแรกแตกจิตคิดเป็นเพื่อน
พอนานเดือนคำว่าเพื่อนก็จางหาย
พอนานปีคำว่าเพื่อนก็เสื่อมคลาย
กายเป็นสายสัมพันธุ์ ฉันรักเธอ