5 พฤษภาคม 2552 12:49 น.

"แค่พี่ชาย"

คนกุลา

"
มาอุบลราชธานีอีกกี่ครั้ง

มาเพื่อฟังคำตัดรอนเหมือนก่อนโน้น

ลืมแล้วหรือคำสร้อยคอยปลอบโยน

ใครตะโกนยั่วเย้าคราวแง่งอน



คอยปลอบใจในวันอันหน่วงหนัก

สายใยรักเคยสานก่อล้อออดอ้อน

เมื่อเธอมีคนใหม่ไม่อาทร

ใจรอนรอนเราอย่างดีแค่พี่ชาย


ทั้งที่รู้อยู่ว่าน่าจะจบ

แต่ทำใมถึงลบเขาไม่หาย

หรือต้องกอดสัญญากว่าจะตาย

หรือสุดท้ายมีเพียงเราเฝ้าทุกข์ทน


สัญญาใจไร้ลายเซ็นต์เป็นประจักษ์

สัญญารักไร้ลายเซ็นต์ไม่เห็นผล

สัญญาฝันเมื่อทำกันเพียงสองคน

สัญญาหม่นเห็นทีตรมล้มละลาย


คงมาพบสบตาเพื่อลาจาก

ความรักเอยคงสุดยากหากจะหมาย

ความในใจหวังเอ่ยปากตั้งมากมาย

ที่ทำได้เพียงหลบตาไม่กล้ามอง


มาอุบลบ้านคนดีอีกกี่ครั้ง

มาเพื่อฝังซากใจไหม้หม่นหมอง

เก็บงำคำฉ่ำหน้าน้ำตานอง

ป่วยการต้องถามหา...สัญญาแล้ว



....................				
4 พฤษภาคม 2552 19:01 น.

เยียบหัวใจ,,ในเมืองหลับ

คนกุลา

.............


เยราวานย่านนี้มีใครรู้

ไกลสุดกู่ขอบฟ้าเวหาหาว

มาเพื่อเพียงเลี่ยงให้ไกลใครบางคราว

ลืมเรื่องราวเศร้าใจใครบางคน

.

ฟ้าทั้งฟ้ายังมืดชืดและเงียบ

ลมเย็นเฉียบพัดเบาเบาสานเงาฝน

เมฆบางปอยลอยล่องฟ้าท้าลมบน

เมฆและฝนเป็นเช่นนี้ทุกที่ไป

.

ไฟหลายดวงพร่างแสงแต่งเมืองหลับ

ส่องแสงวับขับสายตาฟ้าเริ่มใส

ภาพรอบข้างกระจ่างย้ำขึ้นรำไร

หากหัวใจเราชืดเย็น..เหมือนเช่นเดิม

.

..................				
3 พฤษภาคม 2552 23:07 น.

สัญญาเรา...เขาลืม

คนกุลา

""""

ปุยเมฆขาวพราวหม่นบนม่านเมฆ

ก่อเกิดเฉกสลับก่อเป็นช่อชั้น

ต้นฤดูฝนใหม่ในบางวัน

ขอบฟ้าฝันทาบทอจางอย่างที่มี          



เมฆจับตัวเป็นปุยใยเหมือนในฝัน                             

เกิดภาพอันวิจิตรนิมิตสี

น้ำเบื้องล่างทางเคี้ยวคดฝายทดมี

ขุ่นวารีสีปูนข้นล้นฝั่งนอง



ที่ขอบฟ้าตอนนี้เป็นสีส้ม

ส่วนผสมสีเหลืองแดงแต่งแต้มหมอง                              

เมื่อวันนี้ไม่มีฟ้าสีทอง

หม่นสีหมองจึงต้องจำเอ่ยคำลา



แม้ไม่อยากย้ำว่าต้องลาจาก

ความคิดถึงจึงมากเกินตากหน้า

ยิ้มเย็นเย็นเร้นน้ำใสปริ่มนัยตา

คำสัญญาเคยให้เรา...เขาคงลืม                                      


.


.....................				
1 พฤษภาคม 2552 22:07 น.

ไป..ตามอารมณ์ฝัน..!!

คนกุลา

.............


ดอกแก้วเจ้าจอมหอม

เด็ดดมดอมหอมกลิ่นกรุ่น

หอมบางจางละมุน

ย้อมใจคุณเพื่อรอใคร

.

หอมดินปนกลิ่นสาว

หอมดอกข้าวพราวแดดใส

ตูมตัวบัวบังใบ

แล้วตูมใจรอใครกัน

.

คิดถึงจึงมาหา

เพื่อรู้ว่าไม่เพียงฝัน

ร้อยดอกบอกคืนวัน

เพื่อรอขวัญนั้นคืนใจ

.

มาเยี่ยมยามถามหาเพลาดึก

ในส่วนลึกล้วนนิยามว่าหวามไหว

เรื่องราวคราวก่อนยังอ่อนใจ

ว่าเป็นไรอยากรู้ซึ้งจึงมาเยือน..


.


..................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนกุลา
Lovings  คนกุลา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนกุลา
Lovings  คนกุลา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนกุลา
Lovings  คนกุลา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคนกุลา