22 มกราคม 2555 22:43 น.
คนกรุงศรี
กุหลาบแดง
นั่งปล่อยจิต คิดไป ในอดีต
ดังคมมีด กรีดยับ ทับรอยแผล
เวลาผ่าน นานวัน ที่ผันแปร
เหลือเพียงแต่ กมล คนเดียวดาย
วันความรัก ก่อนเอ๋ย เคยสุขสม
เฝ้าชิดชม กุหลาบ ทราบความหมาย
เป็นสิ่งเตือน เยือนไว้ แทนใจกาย
มิเคลื่อนคลาย คงมั่น คำสัญญา
ฟ้ากลั่นแกล้ง สาสม พรหมลิขิต
หรือเพราะความ ตามจิต ริษยา
หรือกรรมเก่า เขากำหนด หมดบุญพา
จึงต้องลา จากกัน นิรันดร
กุหลาบแดง หลายปี ไม่มีแล้ว
เหลือเสียงแว่ว วาจา คราออดอ้อน
เมื่อคิดหวน ทวนไป ใจร้าวรอน
อยากถ่ายถอน หมองหม่น ให้พ้นใจ
กุหลาบแดง ช่อเก่า เหี่ยวเฉากรอบ
กลีบร่วงรอบ แจกัน อันสวยใส
เมื่อเหลียวดู รู้ตาม เนื้อความนัย
รอช่อใหม่ ใครบ้าง อยากวางแทน
ยังเฝ้ารอ ช่อใหม่ ล้างใจหม่น
อย่าให้ทน หมองเศร้า เหงาใจแสน
แม้ผู้ใด เมตตา อย่าดูแคลน
วางขึ้นแท่น ที่หนึ่ง ด้วยซึ้งทรวง
19 มกราคม 2555 21:26 น.
คนกรุงศรี
เพราะรากรัก ฝังลึก รู้สึกมั่น
จะแปรผัน เปลี่ยนไป กระไรหนา
ใช่เพียงฝัน วันวาน ที่ผ่านมา
ทั้งวิญญาณ์ มอบให้ ไม่เคยคลาย
เคยคิดมั่น วันหน้า อนาคต
กะกำหนด วาดไว้ ดั่งใจหมาย
จะร่วมเรียง เคียงข้าง มิห่างกาย
แม้วางวาย จะยัง มิร้างเลย
ถ้ายึดมั่น วันนี้ มีแววหวัง
หัวใจยัง เหมือนเก่า ไหมเจ้าเอ๋ย
รักศรัทธา ถ้ายัง อยู่ดังเคย
เราลงเอย สมหวัง ตามดั่งจินต์
16 มกราคม 2555 22:45 น.
คนกรุงศรี
เคยกังวล หม่นไหม้ ใจแสนหมอง
คนหมายปอง คิดอย่างไร ให้สับสน
คุยกับใจ ไต่ถาม ความทุกข์ทน
วันนี้ผล ยลเมตตา เธอปรานี
ใจทั้งสอง ปองมั่น ผูกพันแน่น
มิคลอนแคลน สุขกมล จนล้นปรี่
รักหวานฉ่ำ ล้ำค่า เกินพาที
สานกวี มาเทียบ มิเปรียบเลย
เกินน้ำใจ ให้มา คราหนาวเหน็บ
เคยปวดเจ็บ เจียนวาย โอ้ใจเอ๋ย
สุขเช่นนี้ ปีเดือน เหมือนไม่เคย
จึงเอื้อนเอ่ย ว่าอบอุ่น ...ขอบคุณใจ
คนกรุงศรี ฯ
14 มกราคม 2555 22:46 น.
คนกรุงศรี
คืนนี้หนาว ร้าวใจ กระไรหนอ
มายืนรอ เดือนดาว ที่พราวใส
จิตกังวล คนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไกล
เป็นอย่างไร บ้างหนอ ใจพ้อครวญ
พอจันทร์เยี่ยม เหลี่ยมเขา พ้นเงาสน
น้ำค้างหล่น เกาะกาย สุดไห้หวน
เราคะนึง ถึงแต่ แม่เนื้อนวล
ใจปั่นป่วน บอกดาว เรียกเจ้าที
นัดเวลา ดูกัน คืนจันทร์จ้า
นั่นดารา ระยิบ กระพริบถี่
หนาวน้ำค้าง แสนเหน็บ เจ็บฤดี
มิเท่าที่ สักครึ่ง คิดถึงนาง
ฟากฟ้าไกล ไหมเล่า เจ้ายืนจ้อง
พี่ประคอง เคียงติด ชิดไม่ห่าง
ข้ามขอบฟ้า แม้ไกล ในเส้นทาง
ด้วยเราสร้าง ภาพฝัน อันวิมล
โอบไหล่เจ้า เข้าแนบ แอบอกอุ่น
หอมละมุน กลิ่นกาย ใจสับสน
เสียงเรไร ร้องดัง ฟังชอบกล
เหมือนเย้ยคน หม่นมัว หลอกตัวเอง
คิดถึงไหม คนดี ที่ปลายหล้า
อ้อนวอนเดือน ดารา อย่ารีบเร่ง
ไผ่เบียดกอ อ้อดัง ยิ่งวังเวง
ยืนฟังเพลง เรไร คืนไร้เธอ
คนกรุงศรี ฯ
13 มกราคม 2555 22:15 น.
คนกรุงศรี
ใครคนนั้น ฉันซึ่ง คิดถึงเขา
เคยหยอกเย้า ล้อเล่น เป็นเพื่อนพี่
กับได้สอน กลอนกานท์ สานวลี
มิตรไมตรี ผูกพัน เมื่อวันวาน
นับถือฉัน เป็นครู ผู้สอนสั่ง
แม้บางครั้ง กวนใจ ด้วยไขขาน
แต่ก็ดู เริงร่า หน้าเบิกบาน
ช่วยสืบสาน งานกลอน ตอนปีกลาย
เธอหายหน้า ลาไป ที่ใดหนอ
เราเฝ้ารอ ห่วงหา พาใจหาย
เกรงหนาวเหน็บ เจ็บไข้ ไม่สบาย
อยู่ดีร้าย หรือไร ใจกังวล
ฝากสายลม บอกมา ว่าคิดถึง
สักคำหนึ่ง บอกครู รู้เหตุผล
ถ้าอยู่ดี มีสุข ไม่ทุกข์ทน
มาเยี่ยมยล คนเหงา ที่เฝ้าคอย
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
23 คน เลิฟคนกรุงศรี
1657
