29 มกราคม 2547 01:06 น.
ข้าวปล้อง
ฉันอาจดูเหมือนคนเห็นแก่ตัว
แต่เป็นเพราะฉันกลัวเธอรู้ไหม
เพียงแค่คิดว่าวันนึงไม่เหลือใคร
ภายในใจก็ร้าวไหวเกินจะทน
นั่นเพราะรักของเธอที่มีให้
เปี่ยมไปด้วยอุ่นไออันสุขล้น
คือความรักที่ขาดหายจากใจจน
เธอเวียนวนผ่านเข้ามารักษาใจ
ขอแค่เพียงอย่ารักใครนอกจากฉัน
ขอแค่นั้นสำหรับเธอมากไปไหม
ขอให้ฉันเป็นหนึ่งเดียวในหัวใจ
ขอได้ไหมรักนิรันดร์จากใจเธอ
25 มกราคม 2547 16:18 น.
ข้าวปล้อง
เธอรู้สึกอะไรบ้างรึเปล่า
เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาเคียงข้างฉัน
หวงบ้างไหมที่ได้รู้ว่าเขาอยากผูกพัน
และอยากเป็นคนสำคัญแทนที่เธอ
แต่แววตาของเธอช่างว่างเปล่า
ไม่มีเงาแห่งความรักที่เคยเห็นอยู่เสมอ
ความเหินห่าง - เย็นชาคือสิ่งที่ฉันเจอ
กับสายตาที่มองเหม่อเหมือนคนไร้หัวใจ
อยากให้เธอพูดอะไรกับฉันบ้าง
อย่าให้ปล่อยฉันเคว้งคว้างกับท่าทีเธอได้ไหม
บอกหน่อยสิเห็นเขาแล้วเธอรู้สึกเป็นเช่นไร
เจ็บบ้างไหมหรือเฉย-เฉยเรื่องแค่นี้ไม่สำคัญ
รู้หรือเปล่าสิ่งที่เธอทำอยู่นี้
เธอกำลังทำลายความรู้สึกที่ดี-ดีนั้นของฉัน
เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีความสำคัญ
และเป็นแค่ใครคนนึงที่หัวใจเธอนั้นไม่ต้องการ
23 มกราคม 2547 16:23 น.
ข้าวปล้อง
ปล่อยให้ฉันว้าวุ่นอยู่อย่างนี้
เธอคนดีสิไม่รู้ไปอยู่ไหน
อยู่-อยู่เธอก็มาจากเงียบหายไป
รู้บ้างไหมว่ามีใครเค้าเฝ้าคอย
หัดส่งข่าว ถามไถ่กันมาบ้าง
แม้อยู่ห่างต่างตำบลซักหมื่นร้อย
รู้สึกหน่อย ว่ามีใครเค้ายังคอย
หายบ่อย-บ่อย อย่างนี้มันเหนื่อยใจ
เดี๋ยวก็มาเดี๋ยวก็ไปมันสับสน
เวียนหัวจนใจอ่อนล้าแล้วรู้ไหม
ทำอย่างนี้เหมือนไม่รักไม่ใส่ใจ
รู้บ้างไหมใจมันเหงาเพราะขาดเธอ
21 มกราคม 2547 14:30 น.
ข้าวปล้อง
เพิ่งรู้ว่าเธอรักฉันมากแค่ไหน
เพิ่งรู้ว่าใจของเธอเป็นของฉัน
เพิ่งรู้ว่าเขาและเธอไม่รักกัน
เพิ่งรู้ว่าใจของฉันก็รักเธอ
ก่อนนั้นฉันรักใครอยู่อีกคน
ปวดร้าวจนหัวใจเจ็บทุกข์จนเพ้อ
มีเพียงหนึ่งที่ห่วงฉันนั้นคือเธอ
ยืนข้างกันอยู่เสมอในวันที่เหงาใจ
ช้าไปไหมถ้าจะบอกว่าฉันรัก
และตระหนักถึงคุณค่าเธอเพียงไหน
แค่เพียงคิดว่าวันหนึ่งเสียเธอไป
ใจก็สั่นจนร้าวไหวหากขาดเธอ
นับจากนี้ขอสัญญารักคงมั่น
มิเปลี่ยนผันมั่นในรักเธอเสมอ
ฉันจะอยู่เพียงเพื่อรักรักแต่เธอ
มิพร่ำเพ้อหลงละเมอรักใครอื่น..ให้เธอต้องช้ำใจ
18 มกราคม 2547 15:36 น.
ข้าวปล้อง
อย่าร้องไห้ไปเลย
สิ่งที่เคยเจ็บช้ำมาก็ขอให้ผ่านพ้น
กับแค่คนไม่รักดีเพียงหนึ่งคน
อย่าไปทนเสียน้ำตาให้เขาเลย
เสียเวลาเธอเปล่า เปล่า
หากยังรักเขาข้างเดียวก็พอเสีย
ปล่อยความหลังเป็นดั่งเงาเหมือนอย่างเคย
อย่าห่วงเลยเมื่อเธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน
สงสารตัวเองเสียบ้าง
เธอกำลังจมอยู่กับความอ้างว้างที่สับสน
ขาดเขาไม่ตายสักหน่อยทำไมต้องจำทน
หลงอยู่กับอดีตที่วกวนเพื่อเขาไปทำไม
ยอมรับความจริงเสียดีกว่า
สิ่งที่เขาให้มากับสิ่งที่เขาได้ไปคุ้มกันไหม
พอซะทีกับหยาดหยดหนึ่งน้ำตาที่เสียไป
นับจากนี้รักตัวเองบ้างไหมเพื่อหัวใจของเธอเอง
หน้าส่วนตัว
1072
