24 มีนาคม 2546 16:32 น.
ข้าวปล้อง
เธอรู้ใช่มั้ยว่า
ใครคนหนึ่งคอยมองหา ด้วยใจที่ห่วงหวง
และทำอะไรให้ด้วยใจหมดทั้งดวง
ไม่เคยห่วงว่าเธอคิดจะลวงใจ
เพราะเชื่อใจในความคงมั่น
ที่เธอและฉันร่วมกันฝากใจไว้
ต่อให้เราอยู่ห่างกันแสนไกล
จะไม่มีความหวั่นไหวมาคั่นกลาง
ขอเพียงเราเชื่อมั่นกันและกัน
สร้างความฝันจากวันที่รกร้าง
เปลี่ยนความทุกข์เป็นความสุขในเส้นทาง
ลบช่องว่างในหัวใจด้วยสองเรา
22 มีนาคม 2546 22:48 น.
ข้าวปล้อง
ในชีวิตฉันอาจพบคนมากมาย
แต่ไม่เคยมีใครมีความหมายเท่าคนคนนี้
คนที่ฉันอยู่ใกล้แล้วรู้สึกถึงความอบอุ่นที่มี
คนที่คอยห่วงใยทุกนาที อย่างที่ฉันไม่เคยได้จากใคร
ถ้าจะบอกว่าฉันรู้สึกดีดี
และความรู้สึกนี้ไม่เคยเกิดกับใคร..จะเชื่อไหม
บอกตามตรงแม้แต่ฉัน ทุกวันนี้ยังประหลาดใจ
เพราะเหตุใดถึงรู้สึกหวั่นไหวทุกครั้งที่พบกัน
และฉันก็ค้นพบ คำคำหนึ่ง
คำที่มีความหมายลึกซึ้งและควรค่ากับใครคนนั้น
เพียงคำเดียวที่ฉันพร้อมและมั่นใจจะเอ่ยมัน
เพราะถ้อยคำนั้นมีความหมายพิเศษว่า - - ฉันรักเธอ
20 มีนาคม 2546 12:33 น.
ข้าวปล้อง
วันนี้ความรู้สึกของฉันยังว่างเปล่า
ไม่มีเงาหรือคนของความรักมาให้เห็น
อาจเป็นเพราะไม่มีเธออย่างที่ควรจะเป็น
จึงไม่อาจซ่อนเร้นหยาดน้ำตาได้อย่างเคย
เคยสัญญากับตัวเองจะเข้มแข็ง
ไม่แสดงความอ่อนแอ เพื่อเธอจะนิ่งเฉย
เก็บซ่อนความเจ็บปวดจนเป็นสิ่งคุ้นเคย
จนละเลยความรู้สึกจากส่วนลึกของจิตใจ
เพราะเชื่อว่า..ความรักเธอจะคงมั่น
และรักนั้นก็มั่นคงเพียงพอสำหรับคนอ่อนไหว
แต่ส่วนลึกฉันยังคงเรียกร้อง - - อยู่ภายใน
ฉันยังคงต้องการใคร..ที่รักฉันอย่างแท้จริง
ฉันขอแค่คนคนนั้น แคร์ฉันบ้าง
อย่าให้ฉันต้องรู้สึกอ้างว้างเหมือนถูกทิ้ง
แค่สักคน คนคนหนึ่งที่เค้ามีตัวตนอย่างแท้จริง
ไม่ใช่สิ่งที่หัวใจฉันวาดฝันรอคอยอีกต่อไป
17 มีนาคม 2546 17:09 น.
ข้าวปล้อง
หากว่าเธอคิดกับฉันเพียงแค่เพื่อน
ก็อย่าทำเหมือนฉันเป็นคนสำคัญมากมายขนาดนี้
บอกตามตรงว่าทุกอย่างของหัวใจฉันยังปกติดี
ยังรู้สึกหวั่นไหวสะทุกที ที่หัวใจเราสองใกล้ชิดกัน
เห็นหน้าเธอบ่อย ๆ ก้อมีบ้าง
ยิ่งตอนที่อ้างว้าง ความรู้สึกของหัวใจก็ย่อมจะแปรผัน
ถึงปากจะบอกกับใคร ๆ ว่าเราสองเป็นเพียงแค่เพื่อนกัน
แต่ความรู้สึกของฉัน มันไม่หยุดแค่นั้นอย่างที่เธอเข้าใจ
ก็ไม่อยากขึ้นชื่อหรอกนะว่ารักเพื่อน
แต่ก็เหมือนเธอจะแกล้งทำให้ฉันสับสน จนหวั่นไหว
บอกกับฉันให้ชัดเจนสักครั้งเถอะ ว่าเธอคิดอย่างไร
ฉันจะได้เลิกวุ่นวายกับเจ้าความรู้สึกเกินเพื่อนนี้สักที
14 มีนาคม 2546 17:10 น.
ข้าวปล้อง
ไม่ได้อยากเป็นคนที่ใจร้าย
ที่ทำลายหัวใจใครให้เจ็บช้ำ
แต่เพราะเคยเป็นคนถูกกระทำ
จึงไม่อยากเจ็บซ้ำอย่างที่เคย
หากว่าใครจะว่าฉันหน้าด้าน
เที่ยวระรานคนอื่นหน้าตาเฉย
ฉันจะยิ้มรับมันเหมือนอย่างเคย
ไม่เอื้อนเอ่ยพูดจาให้เหนื่อยใจ
ฉันจะทำอย่างที่ฉันคิดฝัน
ไม่รอวันที่ท้องฟ้าจะสดใส
จะทุ่มเทเดิมพันด้วยหัวใจ
ผลจะเป็นเช่นไรฉันไม่แคร์
เพราะเวลาหมุนไปไม่หยุดนิ่ง
และทุกสิ่งเปลี่ยนแปรตามกระแส
หากไม่สู้ท้อถอยยอมอ่อนแอ
สิ่งที่เหลือก็คือความพ่ายแพ้ของตัวเอง
หน้าส่วนตัว
857
